Του Κώστα Α. Μπογδανίδη
Έχω ξαναπεί ότι το «περιμένοντας τον Γκοντό» του Μπέκετ είναι μια ιλαροτραγωδία που όχι μόνο παίζεται σε δυο πράξεις, αλλά παραμένει επίκαιρη όσο ποτέ στην εποχή μας. Ίσως και σε κάθε εποχή. Κάπως έτσι περιμένουμε και εμείς τον Αλέξη Τσίπρα να επιστρέψει από τις…διακοπές των τελευταίων 3 ετών και την επιχείρηση rebranding που το «σύστημα» έχει δρομολογήσει για να ετοιμάσει την πλήρη επιστροφή του στην «ενεργό πολιτική». Έτσι, εκτός των άλλων μάθαμε και το ότι «ενεργός πολιτική» σημαίνει…εξουσία, πρωθυπουργικός θώκος, καθολική επιρροή και όχι κοινοβουλευτικά καθήκοντα, πολιτική δράση και κοινωνική ενσυναίσθηση.
Ο Γκοντό του Μπέκετ δεν είναι τίποτα άλλο από το όνομα του γεγονότος ότι η ζωή που συνεχίζεται άσκοπα παρερμηνεύει την παρουσία της σαν «αναμονή», ή «περιμένοντας κάτι». Και ο ίδιος ο Μπέκετ έχει πει πως δεν τον ενδιαφέρει τόσο ο Γκοντό, όσο το «Περιμένοντας». Θα μπορούσαμε να το πούμε κι εμείς, ως πολίτες. Το ενδιαφέρον στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι τόσο εκείνος, όσο το…ότι τον περιμένουμε! Αναρωτιόμαστε τι θα κάνει και πως θα το κάνει.
Η επιστροφή του πρώην πρωθυπουργού είναι δεδομένη. Την πληροφορηθήκαμε και επίσημα από τον γαλλικό Monde- από που αλλού;- και θα μάθουμε τα πρώτα νέα από τη ΔΕΘ όπου με αγωνία αναμένεται η πρώτη ομιλία του Τσίπρα! Προσέξτε , έχουμε περισσότερο ενδιαφέρον να δούμε πως και με ποιους θα εμφανιστεί ξανά ο Αλέξης παρά το τι θα πει και τι έχει να προτείνει!
Έχει σημασία να δούμε πως θα διαχειριστεί την εικόνα του, τι αλλαγές θα κάνει με βάση τις οδηγίες των επικοινωνιολόγων , των δυνάμεων που τον στηρίζουν και φυσικά ποια θα είναι τα πρόσωπα που θα βρίσκονται δίπλα του. Και τα οποία θα σηματοδοτήσουν ,εν πολλοίς, το νέο φορέα, τον ιδεολογικό χώρο που θα κινηθεί, το στίγμα που θα δώσει. Θα φέρει νέο αίμα και πρόσωπα στο προσκήνιο ή θα κινηθεί με όλους εκείνους που ακύρωσαν το αφήγημα «σώσαμε τη χώρα» , ενώ είχε ήδη καταρρεύσει από το 2023 η προοπτική επανάκαμψης με το πρωτοφανές μάλιστα γεγονός της ελεύθερης πτώσης της αντιπολίτευσης και στο τέλος της πλήρους διάλυσής της.
Ο πρώην πρωθυπουργός έχει να απαντήσει σε πολλά ζητήματα, να ανατρέψει αρνητικά μοντέλα που έχουμε διαμορφώσει για εκείνον, να κριθεί όντως, «αφού ήρθε η ώρα να πούμε αλήθειες» , για το εάν μπορεί να χειριστεί μία νέα περίοδο πρωθυπουργικής ευθύνης. Έχει χρεωθεί πολλά και όλοι έχουν να του καταλογίσουν περισσότερα. Αλλά έχει κυρίως να αντιμετωπίσει και την…κωλοτούμπα όχι τόσο του 2015, αλλά της προσωπικής του διαδρομής. Η οποία θυμίζω ότι ξεκίνησε το 2008 και το 2010-2014 ήρθε από τα κάτω, από την κοινωνία και ο ίδιος καβάλησε το κύμα της αγανάκτησης και του λαϊκισμού για να μπορέσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου το 2015. Τώρα τα πράγματα είναι εντελώς αντίστροφα. Ο ίδιος που κατηγορείται ότι διέλυσε την Αριστερά, υπονόμευσε την παράταξη και απέτυχε σε πολλά ζητήματα που αφορούσαν τη χώρα έρχεται ξανά στα πράγματα στηριζόμενος στο «σύστημα» ο εστί μεθερμηνευόμενον τον σιγοντάρουν οικονομικοί παράγοντες, ιδρύματα, μέσα ενημέρωσης και μια σειρά από αντίπαλοι του σημερινού καθεστώτος. Πως θα αντιδράσει η κοινωνία σε μια τέτοια ανατροπή είναι το ζητούμενο. Και η δύσκολη εξίσωση.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως είναι ο Αλέξης Τσίπρας ένας εύκολος αντίπαλος που όλοι θα τον ήθελαν γιατί είναι…φθαρμένος και ήδη με ήττες στην πλάτη; Εάν ο Μητσοτάκης και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί κινηθούν με αυτή τη λογική καλό είναι να αλλάξουν πλευρό. Διότι ο Αλέξης Τσίπρας μόνο…εύκολος δεν θα είναι. Για τους λόγους που ανέφερα και όχι μόνο. Ξέρει άλλωστε ότι θα παίξει με τους άσους της ηθικολογίας, θα σηκώσει το χαρτί της αποτυχίας και των λαθών της σημερινής κυβέρνησης ακόμη και στα… ‘άσετ’ της οικονομίας, της εξωτερικής πολιτικής και των μεταρρυθμίσεων. Να θεωρήσουμε άραγε δεδομένο ότι ο ίδιος έχει μάθει από τα λάθη του και οι όψιμοι μέντορές του ξέρουν πως παίζεται το παιγνίδι; Να θεωρήσουμε δεδομένο επίσης ότι και ο Μητσοτάκης δεν θα κάνει το λάθος που έκαναν οι αντίπαλοί του το 2016-2019; Που τον υποτίμησαν. Θα φανεί πολύ σύντομα. Οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν το αποτέλεσμα που θα προκύψει από ένα παιγνίδι λαθών και στρατηγικής. Κι εκεί θα παίξουν μπάλα οι επικοινωνιολόγοι με απλές κινήσεις στην σκακιέρα. Κάποτε βάλανε στο στόμα ενός ανύπαρκτου Κινέζου στρατηγού και θεωρητικού του πολέμου, του Σουν Τζου την ευφυή φράση: “Μην διακόπτεις τον αντίπαλό σου ενώ κάνει λάθος.” Εκεί θα κριθούν όλα!