«Η ενέργεια είναι το νευρικό σύστημα της οικονομίας και η κυβέρνηση το οδηγεί σε παράλυση», τόνισε μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια της ομιλίας του επί του κρατικού προϋπολογισμού ο βουλευτής Ηρακλείου ΠΑΣΟΚ Φραγκίσκος Παρασύρης.
Αναλυτικά η ομιλία του:
Ένας προϋπολογισμός κρίνεται στην αναπτυξιακή, την κοινωνική, την εθνική και τη δημοκρατική του διάσταση και δυστυχώς η κυβέρνηση ούτε συνεκτικό σχέδιο ανάπτυξης διαθέτει, ούτε μέριμνα για την κοινωνία δείχνει, ούτε στρατηγική για τη χώρα και προφανώς δεν επιδεικνύει και δημοκρατική λογοδοσία, τόνισε ο Φραγκίσκος Παρασύρης, Βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού για το 2026.
Ο Υπεύθυνος του Κοινοβουλευτικού Τομέα Ενέργειας, εστιάζοντας στα σχετικά ζητήματα διαπίστωσε ότι «αυξάνονται θεαματικά οι δαπάνες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, διπλασιάζεται ο προϋπολογισμός, και σχεδόν το 40% του ΠΔΕ κατευθύνεται σε ένα πρόγραμμα. Και την ίδια στιγμή οι στόχοι συρρικνώνονται καθώς οι
οι ενεργειακές ανακαινίσεις κατοικιών μειώνονται,
οι επιχειρήσεις που στηρίζονται είναι λιγότερες,
η αποθήκευση μειώνεται παραπάνω από 50%,
το πρόγραμμα «Απόλλων» καταργείται.
«Δηλαδή, χρειαζόσαστε περισσότερα χρήματα για να πετύχετε λιγότερα. Αυτό δεν είναι αναπτυξιακή στρατηγική, είναι παραδοχή αποτυχίας, μεταμφιεσμένη σε δημοσιονομική επιτυχία».
Αποδομώντας το κυβερνητικό αφήγημα περί επιτυχιών στην ενεργειακή διπλωματία σημείωσε πως η χώρα δεν θα γίνει ποτέ παραγωγικός κόμβος, όσο η ενέργεια παραμένει ο πιο ακριβός και ο πιο ασταθής συντελεστής παραγωγής. Αναπτυξιακή πολιτική στην ενέργεια σημαίνει: σταθερότητα, προβλεψιμότητα, δίκαιο κόστος. Ο προϋπολογισμός 2026 δεν παρέχει τίποτε από τα τρία.
Για την κοινωνική διάσταση του προϋπολογισμού τόνισε πως οι πολίτες εξακολουθούν να προβληματίζονται για το αν θα πληρώσουν τον λογαριασμό ή το σούπερ μάρκετ, για το εάν θα ανάψουν το καλοριφέρ υπό τον φόβο των τιμών ρεύματος. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η κυβέρνηση απορρίπτει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τα σταθερά τιμολόγια ρεύματος και προτιμά το αποτυχημένο μοντέλο των επιδοτήσεων, διαιωνίζοντας ένα πλαίσιο που γεννά ακρίβεια και ανισότητα.
«Η ενέργεια είναι το νευρικό σύστημα της οικονομίας. Όταν μιλάμε για δίκτυα, για διασυνδέσεις, για LNG, δεν μιλάμε μόνο για επενδύσεις. Μιλάμε για το ποιος ελέγχει τα «κουμπιά» της χώρας σε στιγμές κρίσης. Σήμερα βλέπουμε κινήσεις που μας προβληματίζουν βαθιά:
ο ρόλος της ΔΕΗ –που, μετατρέπεται σε όχημα χρηματιστηριακής αξίας και διεθνών επεκτάσεων, στηριζόμενη στις υψηλές τιμές αντί να λειτουργεί ως σταθεροποιητική δύναμη και
η προοπτική αφελληνισμού του ΑΔΜΗΕ – μέσω μεταφοράς του ελέγχου σε ιδιώτες.
Όμως, πατριωτική πολιτική δεν σημαίνει να κλείνεσαι στον εαυτό σου.
Σημαίνει να ξέρεις ποια εργαλεία δεν θα παραδώσεις. Ο ΑΔΜΗΕ, τα δίκτυα, οι κρίσιμες υποδομές δεν είναι απλά «χαρτοφυλάκια». Είναι ο ορισμός της ενεργειακής κυριαρχίας».
Σχετικά με τα ζητήματα της Κρήτης και του Ηρακλείου, ο Φραγκίσκος Παρασύρης παρουσίασε το αναπτυξιακό αποτύπωμα της εξαετούς διακυβέρνησης το οποίο περιορίζεται σε έντεκα λέξεις «ήλθατε, είδατε και απέρχεστε. Δεν φεύγετε όμως ήσυχα αλλά με θόρυβο». Ξεχωριστή αναφορά έκανα στο μισό δισεκατομμύριο για αποζημιώσεις στους εργολάβους του ΒΟΑΚ και του Καστελλίου, επισημαίνοντας ότι ακόμα και με ένα μέρος του ποσού αυτού, θα μπορούσε να κατευθυνθεί για τα συνοδά έργα στον Δήμο Μινώα Πεδιάδας, για τον Πλατύ Ποταμό, για το έργο της εξωστρέφειας και καινοτομίας που απεντάχθηκε, ή για τα Κέντρα Υγείας και τα Νοσοκομεία του Ηρακλείου που λειτουργούν υπό οριακές συνθήκες.
Στο κλείσιμο της ομιλίας του, ο Φραγκίσκος Παρασύρης αναφέρθηκε στη δημοκρατική διάσταση του προϋπολογισμού καθώς «η ενέργεια είναι χώρος συγκέντρωσης τεράστιας οικονομικής δύναμης, τεχνοκρατικής εξουσίας και γεωπολιτικών διακυβεύματων. Εκεί, η δημοκρατία κρίνεται στην πράξη: στο αν η Βουλή γνωρίζει τους όρους των συμφωνιών, στο αν οι ρυθμιστικές αρχές είναι πραγματικά ανεξάρτητες, στο αν οι εποπτικοί μηχανισμοί βλέπουν πίσω από τις γραμμές των ισολογισμών».
«Η δημοκρατική διάσταση δεν εξαντλείται στο αν ψηφίζουμε νόμους, όταν οι τιμές ανεβαίνουν και ο πολίτης ακούει ότι «φταίει η διεθνής συγκυρία» και την ίδια στιγμή βλέπει εγχώρια υπερκέρδη, εξαγορές και επεκτάσεις, τότε η εμπιστοσύνη στις θεσμικές απαντήσεις διαβρώνεται. Όταν η Βουλή δεν έχει πλήρη πρόσβαση στα βασικά συμβόλαια που δεσμεύουν για δεκαετίες, δημιουργείται δημοκρατικό κενό. Και κάθε δημοκρατικό κενό, μέσα σε μια ενεργειακή κρίση, γίνεται επικίνδυνο. Ο προϋπολογισμός 2026 δεν διορθώνει αυτές τις στρεβλώσεις. Τις παγιώνει. Δεν κλείνει το χάσμα ανάμεσα στις δυνατότητες της χώρας και στην πραγματικότητα της κοινωνίας. Το διευρύνει. Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν θα κάνουμε μικρές τεχνικές βελτιώσεις. Το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο ή αν θα αλλάξουμε πορεία. Απέναντι, λοιπόν, σε έναν προϋπολογισμό που επιμένει σε μια αποτυχημένη συνταγή, η δική μας θέση είναι καθαρή: χρειάζεται αλλαγή πορείας για την ενέργεια, για να μπορεί η χώρα να σταθεί όρθια, η οικονομία να παράγει με προοπτική, η κοινωνία να ανασαίνει και η δημοκρατία να λειτουργεί με διαφάνεια και ευθύνη».
