Μέχρι και κατά 90% – 95% μείωση καταγράφηκε στη φετινή παραγωγή κερασιών της Πιερίας, ιδιαίτερα κατά την πρώιμη περίοδο της συγκομιδής από το πρώτο δεκαήμερο έως και τα μέσα Μαΐου, όπως τονίζει στο CNN Greece ο Δημήτρης Ντούρος, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ράχης «Ο Άγιος Λουκάς».
Η συγκομιδή έχει ήδη ολοκληρωθεί στο μεγαλύτερο μέρος των ποικιλιών, με τα μεγαλύτερα προβλήματα να εντοπίζονται ιδιαίτερα στις καλλιέργειες που βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο.
Οι κερασιές της Πιερίας, γνωστές για τη ζωντάνια και την ποιότητά τους σε όλη τη χώρα, εκτείνονται σε μία μεγάλη περιοχή. Καλλιεργούνται κυρίως στη Ράχη, τον Λόφο, τη Μηλιά, το Μοσχοπόταμο, τον Κολινδρό και τον Άγιο Δημήτριο, όπου επλήγησαν ακόμη και οι όψιμες ποικιλίες λόγω του υψομέτρου. «Το κέντρο των πρώιμων και μεσοπρώιμων καλλιεργειών όμως είναι η Ράχη και ο Κολινδρός» όπως σημειώνει ο κ. Ντούρος.
MotionTeam/ /ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ/ EUROKINISSI
Παρατεταμένοι καύσωνες, χαλάζι, λασποβροχές: Τα αίτια πίσω από τη μείωση
Ποιοι λόγοι οδήγησαν στην μειωμένη παραγωγή; Η απάντηση είναι για μια ακόμη φορά: οι κλιματικές συνθήκες. «Το περσινό καλοκαίρι είχαμε παρατεταμένες αυξημένες θερμοκρασίες και επεισόδια καύσωνα, ο οποίος επηρεάζει την διαφοροποίηση των οφθαλμών της κερασιάς για την επόμενη χρονιά».
Μετά από ένα τόσο θερμό και ξηρό καλοκαίρι, ο βροχερός και πιο κρύος χειμώνας που ακολούθησε τη φετινή χρονιά, δεν επαρκούσε για να ανακάμψουν οι καλλιέργειες.
«Το κάθε δέντρο ή κάθε ποικιλία θέλει να συμπληρώσει έναν αριθμό ωρών σε κρύες θερμοκρασίες. Υπάρχουν ποικιλίες που χρειάζονται 600 ώρες κάτω από οκτώ βαθμούς ψύχους για να ευδοκιμήσουν για παράδειγμα» όπως σημειώνει.
Εκτός από την περσινή ζεστή χρονιά, κατά την άνοιξη που αποτελεί την περίοδο της ανθοφορίας, σημειώθηκαν παγετοί, λασποβροχές, χαλαζοπτώσεις και χιονοπτώσεις. Συνθήκες, δηλαδή, που επηρέασαν αρνητικά τις πρώιμες και μεσοπρόθεσμες ποικιλίες και οδήγησε στο αποτέλεσμα της μείωση της παραγωγής έως και 95% κατά τόπους.
Οι επιπτώσεις των καιρικών φαινομένων επηρεάζουν, όπως τονίζει ο κ. Ντούρος «παραγωγούς, οικογένειες, εργάτες, επενδύσεις. Πρόκειται για έναν κύκλο αλληλένδετο». «Αυτός ο κύκλος επηρεάζει μια ολόκληρη περιοχή στην πραγματικότητα» επισημαίνει.
Τα «όπλα» των παραγωγών στη «μάχη» με την κλιματική κρίση
Ο αγροτικός συνεταιρισμός για να μπορέσει να ανταποκριθεί, προσπαθεί να εναρμονιστεί στα νέα δεδομένα έχει «επιστρατεύσει» μία σειρά εργαλείων, όπως η καλλιέργεια νέων πιο ανθεκτικών ποικιλιών μας, οι οποίες χρειάζονται λιγότερο νερό, είναι περισσότερο αποδοτικές, με σκοπό «να υπάρχει για τους παραγωγούς μία δεύτερη και μία τρίτη διέξοδος όταν μία καλλιέργεια δεν πάει καλά».
Παράλληλα, οι καλλιεργητές υιοθετούν πρακτικές γεωργίας ακριβείας.
Τι είναι η γεωργία ακριβείας; Όπως εξηγεί ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Σπύρος Φουντάς, μιλώντας στο CNN Greece, η μέθοδος αυτή «βοηθά τον γεωργό στη λήψη αποφάσεων για την καλύτερη διαχείριση του αγροκτήματός του, που συνεπάγεται αύξηση της παραγωγής και μείωση των εισροών, με θετικό οικονομικό και περιβαλλοντικό αντίκτυπο.
«Η γεωργία ακριβείας, με τις συσκευές και τα λογισμικά που είναι ενσωματωμένα στα γεωργικά μηχανήματα αλλά και στα ΣμηΕΑ (κοινώς drones), εντοπίζει που υπάρχει ανάγκη εφαρμόζοντας με μεταβλητό ρυθμό είτε λιπάσματα, είτε φυτοφάρμακα, όπου και όσο πραγματικά χρειάζεται» συμπληρώνει ο επιστήμονας.
Έτσι, ως αποτέλεσμα, συμβάλλει καθοριστικά στην παραγωγή υγιεινών και ασφαλών προς κατανάλωση τροφίμων, όπως τονίζει ο κ. Φούντας.
Από την πλευρά του, ο κ. Ντούρος ξεκαθαρίζει πως παρά την κλιματική κρίση «το μέλλον διαγράφεται ανησυχητικό μόνο όταν κάποιος περιμένει να δει το τέλος, όχι όταν αγωνίζεται».
«Προσπαθούμε να βρούμε εναλλακτικές να μπορούμε να δίνουμε στους παραγωγούς υπεραξία στα προϊόντα τους. Φέτος η χρονιά θα μπορούσε να αποδώσει οικονομικά στους παραγωγούς, γεγονός ενθαρρυντικό, το οποίο ωστόσο οδηγεί σε αυξημένες τιμές στα κεράσια, οι οποίες έχουν επηρεάσει τους καταναλωτές» προσθέτει.
«Το αυξημένο κόστος παραγωγής σε συνδυασμό με την πολύ μειωμένη παραγωγή» δεν αφήνει το περιθώριο στους καλλιεργητές να διατηρήσουν χαμηλά τις τιμές» σημειώνει.
«Η αύξηση φέτος σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές είναι αρκετά μεγάλη, ερχόμενη όμως να καλύψει ήδη την τιμή που θα έπρεπε να έχει αυξηθεί ήδη από τα προηγούμενα έτη» προσθέτει ο ίδιος.
Αισθητήρες για την άρδευση – «Να μη χαθεί ούτε ένα λίτρο νερού»
Με το μέλλον της αγροτικής παραγωγής να αλλάζει και να καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις κλιματολογικές αλλαγές, ο κ. Ντούρος μας ενημερώνει ότι λαμβάνονται επίσης πρωτοβουλίες για την βέλτιστη διαχείριση της κατανάλωσης νερού.
«Εγκαθιστούμε φέτος ένα σύστημα για την άρδευση, σύμφωνα με το οποίο θα διαθέτουμε τηλε-έλεγχο και τηλεδιαχείριση του αρδευτικού δικτύου» αναφέρει ο πρόεδρος του αγροτικού συνεταιρισμού.
Όπως εξηγεί ο κ. Ντούρος, αναλυτικότερα, «θα εγκατασταθούν αισθητήρες υγρασίας, θερμοκρασίας και μετεωρολογικοί σταθμοί, προκειμένου να μην πάει χαμένο ούτε ένα λίτρο νερού».
Μέσα από αυτό το μοντέλο θα οι κερασοπαραγωγοί θα μπορούν να παρακολουθούν την κατανάλωση για να γνωρίζουν πού μπορούν να παρέμβουν με διορθωτικές κινήσεις.
Και δεν βλέπουμε για τα οποία το ζεικό στη στέγη του του σκυοχίου για τον συσχετισμό της κατανάλωσης να παράγουμε και εμείς ενέργεια να μην φιλική πως το περιβάλλον.
Τσάι από κοτσάνι, κρασί με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ: «Θησαυροί» από τα υπολείμματα κερασιού
Οι πρωτοβουλίες του συνεταιρισμού, «Αγίου Λουκά» όμως δεν σταματούν εδώ. Χαράζοντας ένα δρόμο βιωσιμότητας στην αγροτοδιατροφή, έχουν κατατεθεί παράλληλα δύο προτάσεις σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, μέσα από τις οποίες διερευνώνται τρόποι αξιοποίησης του συνόλου του κερασιού.
«Προσπαθούμε να ερευνήσουμε την παραγωγή υποπροϊόντων, όπως την δημιουργία κρασιού από κεράσια δεύτερης κατηγορίας, με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, ακόμη και τα κοτσάνια φτιάχνουν ένα πολύ ωραίο τσάι, αλλά και διάφορα άλλα υποπροϊόντα, ώστε να μην πάει κανένα μέρος του κερασιού χαμένο» όπως σημειώνει ο κ. Ντούρος.
Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες δείχνουν πως ο πρωτογενής τομέας, παρά τις αντίξοες συνθήκες αλλάζει, εναρμονίζεται με τη φύση και τις εναλλαγές της, μαθαίνει καλύτερα μέσα αλλά και για τη γη, σε μία προσπάθεια να «επιβιώσει» και να αλλάξει ρότα προς ένα πιο βιώσιμο μέλλον.
