Αγαπητοί μου φίλοι, όλοι έτυχε κάποια στιγμή της ζωής μας να συναντήσουμε τον μεγάλο έρωτα και τη μοναδική αγάπη, το δικό μας θαύμα. Αυτό που προσμέναμε μέσα μας για καιρό, την αλήθεια της καρδιάς μας και το νόημα ολόκληρης της ύπαρξης μας.
Ορισμένοι στάθηκαν τυχεροί και το βαγόνι από το «τρένο της αγάπης» σταμάτησε στο δικό τους σταθμό και πρόλαβαν την επιβίβαση που τους οδήγησε στο ταξίδι για το όνειρο, σε έναν κόσμο διαφορετικό και πανέμορφο, που όμοιο τους δεν είχαν ανταμώσει ξανά. Άλλοι πάλι ατύχησαν… και όσο κι αν έτρεξαν να προλάβουν, όσο κι αν περίμεναν πολύ καιρό και επιθυμούσαν αυτή τη σωτήρια επιβίβαση δεν τα κατάφεραν. Έμειναν πίσω μονάχοι (ολομόναχοι), να κοιτούν το τρένο να απομακρύνεται και να φεύγει μακριά, με τις αποσκευές στα χέρια να μοιάζουν ασήκωτες παρόλο που ήταν πλέον εντελώς άδειες.
Έτσι, όσοι κατάφεραν την επιβίβαση έζησαν μια ζωή χαρισάμενη και βίωσαν καταστάσεις γαλήνης και ευτυχίας. Ένιωθαν γεμάτοι, γιατί δεν πλησίασαν μόνο το ποθούμενο αλλά έγιναν ένα μαζί του, το έβλεπαν και το ζούσαν στην καθημερινότητα τους, με το θάμπος στα μάτια τους από την τόση ομορφιά και καλαισθησία.
Από την άλλη, εκείνοι που δεν τα κατάφεραν παρέμειναν στον ερημωμένο και σκοτεινό σταθμό με το θάμπος από το δάκρυ στα μάτια, να μετρούν τις πληγές τους και να προσπαθούν να καταλάβουν τα πως και τα γιατί. Το ήθελαν τόσο πολύ αυτό το ταξίδι, όμως δεν φάνηκαν άξιοι να βρεθούν ως επιβάτες. Κάποιοι από αυτούς, προτίμησαν να περιμένουν άλλο τρένο – το επόμενο της γραμμής και διαφορετικό προορισμό. Για εκείνους όμως τους αθεράπευτα ρομαντικούς και ονειροπόλους δεν έμπαινε καν θέμα αναμονής για δεύτερο ή τρίτο τρένο. Αυτό το τρένο επέλεξαν και αυτόν τον έναν προορισμό. Αυτό το ταξίδι ονειρεύτηκαν και αυτό το θαύμα θέλησαν και αγωνίστηκαν για να ζήσουν.
Πραγματικά, είναι πολύ σημαντικό και σπουδαίο να βρεθείς στο σταθμό για μια τέτοια επιβίβαση όπως αυτή που περιγράφηκε παραπάνω. Για να φτάσεις ως εκεί, σημαίνει ότι έδειξες πίστη και ότι κοπίασες, περνώντας από τις συμπληγάδες της ζωής και παραμερίζοντας τα όποια εμπόδια.
Είτε επιβιβάστηκες είτε όχι, να μην σταματήσεις να προσπαθείς και να μην χάσεις την πίστη σου. Αν μπήκες στο τρένο της επιλογής σου, θα πρέπει να μην επαναπαύεσαι και να σε συνεπάρουν οι δόξες της επιτυχίας σου αυτής, αλλά να δίνεις μάχες για να παραμείνεις μέσα στο τρένο ως επιβάτης και μέχρι το τέλος της διαδρομής. Να απολαύσεις όλες τις ωραίες και ευχάριστες στιγμές, μα να στέκεσαι θαρραλέα και με σθένος απέναντι σε κάθε δυσκολία που τυχόν εμφανιστεί στην πορεία.
Αν δεν τα κατάφερες να μπεις στο τρένο σου και δεν ανήκεις σε αυτούς που επέλεξαν άλλο τρένο, θα έλεγα να συνεχίσεις τον αγώνα σου και να μην ξεχνάς ότι και το δικό σου τρένο (αυτό που έχασες!) θα έρθει η στιγμή που θα ξαναπεράσει από το σταθμό (δεν γίνεται διαφορετικά!)… και τότε θα είσαι εκεί από πολύ νωρίς, θα περιμένεις από τα χαράματα – με ή χωρίς αποσκευές – τη δική σου επιβίβαση, για το ταξίδι που τόσο λαχταράς και ποθείς. Αυτό το ένα και μοναδικό ταξίδι της αγάπης και του έρωτα, για να ζήσεις κι εσύ το όνειρο και το θαύμα σου.
