Φίλοι μου, εξαιτίας της συμπεριφοράς μας πολλές φορές μπορεί να συμβεί να αναγκάσουμε κάποιο σημαντικό πρόσωπο για εμάς να κρατήσει αποστάσεις και να επιλέξει την απομάκρυνση. Είτε πράξαμε με επιπολαιότητα είτε με ασυνειδησία. Δεν υπολογίσαμε σωστά τα πράγματα και δεν μετρήσαμε τις καταστάσεις, φέρνοντας σε δύσκολη θέση και πληγώνοντας αυτό το ξεχωριστό πρόσωπο.
Όχι, δεν φερθήκαμε βίαια και ούτε χειροδικήσαμε αλλά δεν είναι μόνο αυτά που μπορεί να προκαλέσουν το χάσμα ανάμεσα στους δυο. Συμβαίνει πολλάκις να έχουμε τη λανθασμένη άποψη ότι ο άνθρωπος μας θα είναι εκεί βρέξει χιονίσει, να ανέχεται και να υπομένει καταστάσεις που τον αδικούν κατάφορα ή να ακολουθεί τον δικό μας ρυθμό και δρόμο αναντίρρητα και υποχωρητικά.
Αλήθεια, πόσες φορές μπήκαμε στη διαδικασία να σκεφτούμε και να εξετάσουμε και τα θέλω της άλλης πλευράς. Συχνά, προβάλλουμε τις δικές μας ανάγκες λες και σε μια σχέση υπάρχουμε μόνο εμείς και υποτιμούμε την παρουσία και τη συνεισφορά του δεύτερου προσώπου. Δεν δίνουμε απλώς προτεραιότητα στις δικές μας επιθυμίες αλλά ενεργούμε σαν να βρίσκονται μόνο αυτές στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο.
Βλέπεις, σε αρκετές περιπτώσεις αδυνατούμε να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε τη σημαντικότητα και την ουσιαστική διάσταση του Μαζί και περιοριζόμαστε στη μονόπλευρη προβολή και ενίσχυση του Εγώ, δημιουργώντας καταστάσεις επιβαρυντικές για τη σχέση την ίδια και για το πρόσωπο που συμπορευόμαστε… γιατί εν προκειμένω ξεχνάμε την έννοια της συμπόρευσης και έχουμε την πεποίθηση ότι είμαστε εμείς δηλαδή ο εαυτός μας και ένας ακόλουθος που οφείλει να αποδέχεται και να συναινεί, χωρίς να εκφράζει κάτι διαφορετικό από την πλευρά του.
Και έρχεται αναπόφευκτα η στιγμή που δημιουργείται και εγκαθιδρύεται το πλαίσιο της απόστασης φυσικής ή και συναισθηματικής. Γι’ αυτό ξεσουβιάσου όπως λέμε στην Κρήτη και αναθεώρησε προτού να είναι αργά. Ένα ζευγάρι αποτελείται από δύο μοναδικά μέρη που σχηματίζουν το ανδρόγυνο, κάτι που προϋποθέτει ότι το ένα μέρος θα εκτιμά, θα σέβεται και θα πράττει για το όφελος και των δύο, χωρίς να αφήνει τον εγωισμό να παίρνει τα ηνία και την ισχυρογνωμία να είναι ο ένας και ο μόνος πρωταγωνιστής.
Αν θες πραγματικά η σχέση να ευδοκιμήσει τότε δώσε της την ευκαιρία που δεν χρειάζεται απλώς αλλά απαιτείται ώστε να διαμορφωθούν οι συνθήκες που θα οδηγήσουν τρόπον τινά σε θετική έκβαση και σημαντικές – ουσιαστικές εξελίξεις. Μην στυλώνεις τα πόδια και να μη λες «εγώ είμαι και σε όποιον αρέσω και δεν αλλάζω για κανέναν». Και το χειρότερο δεν είναι να τα λες, αλλά να τα πιστεύεις και να τα ακολουθείς κιόλας.
Φίλε μου, η σχέση θα κρατήσει στο χρόνο αρκεί να βασίζεται στην αμοιβαιότητα, το σεβασμό, την ειλικρίνεια, το ενδιαφέρον, την αλληλοκατανόηση, την αποδοχή και τη συνεννόηση και φυσικά στην αγάπη και το συναισθηματικό δέσιμο που είναι το κυρίαρχο στοιχείο της σύνδεσης. Οτιδήποτε άλλο – αντίθετο από αυτά, λειτουργεί βλαπτικά και αδιέξοδα… και οδηγεί όχι μόνο στην απόσταση που αναφέρθηκε παραπάνω αλλά και στην ολοκληρωτική λήξη και το τέλος της σχέσης.
Γι’ αυτό, αν έπραξες διαφορετικά θα έλεγα και πάλι ξεσουβιάσου, δηλαδή κινήσου και κινητοποιήσου άμεσα. Βρες το ταίρι σου και μίλα του ειλικρινά και από καρδιάς. Χάρισε το πιο αληθινό σου δάκρυ και ζήτησε μια δεύτερη ευκαιρία. Απλά φρόντισε αν σου δοθεί η δεύτερη ευκαιρία να το εκμεταλλευτείς με τη θετική έννοια, μη μείνει στα λόγια η μεταμέλεια σου και η αναθεώρηση πραγμάτων και καταστάσεων αλλά να διαφανεί σε πράξεις και συμπεριφορές. Δεν είμαστε μόνοι μας ούτε στη σχέση ούτε στον κόσμο και ο κόσμος δεν φτιάχτηκε και δεν υπάρχει μόνο για εμάς. Ας προάγουμε λοιπόν το μαζί και ας σεβαστούμε όλα όσα προϋποθέτει αυτή η ένωση. Αρκεί να επιθυμούμε πραγματικά το μαζί.