Η κατάληψη στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου ήταν πιο βέβαιη και από τον θάνατο.
Από την στιγμή που εκκενώθηκε ο Ευαγγελισμός, σχεδόν όλοι μπορούσαμε να φανταστούμε αυτήν την εξέλιξη – ή την Λότζια θα καταλαμβάναν τα “παιδιά”, ή την Βασιλική.
Στη Λότζια υπήρχαν τις τελευταίες ημέρες άνδρες της ομάδας Δίας μπροστά στο κτίριο. Στη Βασιλική δεν υπήρχε κανείς. Με βάση όλα τα παραπάνω, τούτο, η μη – φύλαξη της Βασιλικής από την Ελληνική Αστυνομία, αποτέλεσε προφανώς απόφαση, όχι ολιγωρία.
Το δεύτερο ενδεχόμενο έτσι κι αλλιώς, η ολιγωρία δηλαδή, θα ήταν σαφώς χειρότερο.
Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι δεν αδιαφόρησαν/ολιγώρησαν οι υπεύθυνοι, τότε η άλλη εκδοχή είναι ότι έκριναν προτιμότερο να αφήσουν την Βασιλική να καταληφθεί.
Βέβαια, από την στιγμή που μπήκαν μέσα οι καταληψίες, όσοι ζητούν από την αστυνομία να παρέμβει άμεσα , μάλλον δεν αντιλαμβάνονται τον επιχειρησιακό κίνδυνο μιας τέτοιας προσέγγισης, στο κέντρο της πόλης και με μια σπουδαία έκθεση να φιλοξενείται εντός του χώρου.
Είναι αντιληπτό ότι η εικόνα του πανό μπροστά στη Βασιλική, είναι η εικόνα μιας πόλης στην οποία η αυθαιρεσία και η ανομία βασιλεύουν. Μας ενοχλεί – όπως μας ενοχλούν και πολλά άλλα προφανώς.
Εντούτοις, επειδή τίποτα δεν είναι τόσο κακό που να μην μπορεί να γίνει χειρότερο, νομίζω ότι τώρα χρειάζεται ψυχραιμία, όχι επίδειξη δύναμης.
Βεβαίως τις αποφάσεις τις λαμβάνουν άλλοι.
Σε κάθε περίπτωση η απορία παραμένει: Αν συμφωνήσουμε ότι η πρόληψη είναι αποτελεσματικότερη της εκ των υστέρων παρέμβασης και εφόσον άπαντες μπορούσαν να φανταστούν τι θα συμβεί, γιατί ουδείς έκανε κάτι να το αποτρέψει;
Σημειώνεται ότι η έκθεση του Χρήστου Μποκόρου είναι από τις σημαντικότερες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στο Ηράκλειο, από τις σημαντικότερες αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα, με έργα μεγάλης καλλιτεχνικής και οικονομικής αξίας.
Ούτε αυτό μέτρησε, καθώς φαίνεται, στον όποιο σχεδιασμό.
Κ.ΚΕΦ.
