Το αθλητικό -και όχι μόνο- σήριαλ των πρώτων εβδομάδων του 2022 έχει το ονοματεπώνυμο του Νόβακ Τζόκοβιτς.
Η συμμετοχή (ή η μη συμμετοχή) του Σέρβου σούπερ σταρ του τένις στο Αυστραλιανό Όπεν έχει πάρει διαστάσεις σαπουνόπερας.
“Dynasty”,”Τόλμη και Γοητεία”,”Λάμψη” κτλ
“Θα τον αφήσουν οι Αυστραλοί να παίξει κανονικά;”
“Θα τον απελάσουν;”
“Τον θέλει η τοπική κυβέρνηση της Μελβούρνης,δεν τον θέλει η κεντρική της Αυστραλίας”.
Μια κατάσταση που αν είχε συμβεί στην Ελλαδίτσα μας,θα γελούσαν και οι διάφορες σατιρικές εκπομπές για την επόμενη δεκαετία.Επειδή συμβαίνει όμως στη “σοβαρή” αγγλοσαξονική Αυστραλία,αλλάζει όλη η προσέγγιση.
Για την οικονομία της συζήτησης
Φανταστείτε να ήταν στη θέση του Τζόκοβιτς κάποιος Αμερικάνος.
Αμερικάνος Λευκός,Προτεστάντης,Αγγλοσάξονας.Σούπερ σταρ όπως ο Τζόκοβιτς,όχι όμως από μια βαλκανική χώρα αλλά από τις ΗΠΑ.
Το τουρνουά από την άλλη,ας φανταστούμε ότι δεν γίνεται στην Αυστραλία αλλά στη Βουλγαρία,τη Ρουμανία ή κάπου στη Λατινική Αμερική.
Έρχεται λοιπόν ο λευκός Αμερικάνος σούπερ σταρ στη Λατινική Αμερική ή στα Βαλκάνια για να…τιμήσει το εκεί τουρνουά με την παρουσία του.
Ο πρωταθλητής έχει τη βίζα και τα υπόλοιπα χαρτιά που τυπικά του χρειάζονται,μπαίνει στη χώρα,τον συλλαμβάνουν γιατί δεν είναι εμβολιασμένος ,τον τραβούν σε δικαστήρια και τον έχουν έγκλειστο σε άθλια ξενοδοχεία για παράτυπους μετανάστες.
Μπορείτε να φανταστείτε τι θα είχε συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση;
Ποια θα ήταν η αντίδραση των Media στις χώρες του “κυριλέ” ανεπτυγμένου κόσμου;
Τι για “Εξπρές του Μεσονυχτίου” θα έλεγαν,τι για “τριτοκοσμικές καταστάσεις,”ανθρώπινα δικαιώματα” και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.
Ενώ τώρα;
Τώρα είναι η κυριλέ Αυστραλία η χώρα που καταπατά τα όποια δικαιώματα ενός πολίτη αφού ο Τζόκοβιτς τυπικά είχε όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για να μπει στη χώρα,ακόμη και ως ανεμβολίαστος,απλά με τα χαρτιά της νόσησης.
Δεν γίνεται όμως πιστευτός.Ούτε εκείνος,ούτε και τα νοσοκομεία της Σερβίας απ’όπου προσκόμισε τα χαρτιά!
Κριτές και κρινόμενοι
Είναι προφανές ότι όλη η ιστορία έχει ένα …ελαφρύ ρατσιστικό υπόβαθρο.
Γιαυτό και η όλη αντίδραση των Σέρβων (και μαζί τους και εκείνη των Ελλήνων της Αυστραλίας).
Κάποιοι λαοί έχουν πάρει εργολαβία το ρόλο του κριτή των πάντων,του κήνσορα που κρίνει αφ’υψηλού όλους τους υπόλοιους: Λαούς,πολιτισμούς,θρησκείες,πολιτικά συστήματα.
Ποιος θα τολμούσε να αμφισβητήσει επίσημο χαρτί από νοσοκομείο της Ολλανδίας,της Δανίας ή της Βρετανίας που θα βρίσκονταν αντίστοιχα στα χέρια ενός Βρετανού,Ολλανδού ή Δανού;
Ποιος θα τολμούσε να αμφισβητήσει τα στατιστικά στοιχεία της γερμανικής Οικονομίας,(λέω ένα παράδειγμα),ειδικά αν είχαν επικυρωθεί από τη Eurostat;
Τα ελληνικά όμως στοιχεία αμφισβητήθηκαν και χαρακτηρίσταν σαν αναξιόπιστα “Greek Statistics”,με τη χώρα να καταλήγει στην χρεοκοπία μια δεκαετία πριν κι ας ήταν όλα τυπικά εντάξει.Εντάξει με την σφραγίδα της Eurostat και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Στην ουσία “εντάξει” δεν ήταν καμία χώρα στην Ευρωζώνη αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.
Εμείς γίναμε μέσα σε λίγους μήνες “αναξιόπιστοι” και “διεφθαρμένοι”.
Το ίδιο βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει και με έναν παγκοσμίου επιπέδου υπεραθλητή που έχει κερδίσει τα πάντα σε ένα άκρως ανταγωνιστικό σπορ,(κάτι που φαίνεται και από τις αμοιβές που έχουν οι τενίστες).
Τον βλέπουμε να διασύρεται και να παρουσιάζεται σαν “ψεκασμένος”,”λαμόγιο” και σχεδόν εγκληματίας,που κινδυνεύει ακόμη και σήμερα με απέλαση από την Αυστραλία.
Το ότι έχει κάποιες εκκεντρικότητες είναι τουλάχιστον φυσιολογικό για μια προσωπικότητα αυτού του επιπέδου.Επίσης και το ότι “ζει στον κόσμο του” το ίδιο.
Αν ήταν “φυσιολογικός”,θα δούλευε σε κάποιο γραφείο βάζοντας σφαγίδες ή θα είχε ανοίξει κάποιο μαγαζάκι στο Βελιγράδι που να πουλάει σουτζουκάκια-Ćevapčići.
