Και ναι φίλε μου, δεν είναι κακό και άσχημο να το ακούς πότε πότε και πολύ περισσότερο να το κάνεις και πράξη με τη συμπεριφορά σου μέσα στην καθημερινή ζωή και την κάθε συναναστροφή. Ο λόγος για την παρακίνηση στο να δείχνεις σεβασμό σε όλα τα πρόσωπα και κυρίως σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων με αδυναμία και αδυνατότητα διαφόρων πεδίων. Όμως, επί του παρόντος θα μου επιτρέψετε να ξεχωρίσω το σεβασμό προς τις γυναίκες, όλες τις γυναίκες.
Να σέβεσαι τη γυναίκα! Μπορεί να είναι η μάνα που σε έφερε στον κόσμο και σου έδειξε στοργή. Εκείνη που σε ανέθρεψε βάζοντας εσένα πάνω από τον εαυτό της και πάνω από το καθετί. Η γυναίκα που τις κρύες νύχτες του χειμώνα όταν ο πυρετός από την παιδική σου ασθένεια πήρε την ανηφοριά με καλπασμό ήταν εκεί να σε γιατροπορεύσει με τις βεντούζες και με άλλα μέσα της φύσης και όχι μόνο. Αυτή που σε πήρε από το χέρι και σε οδήγησε την πρώτη μέρα στο σχολείο, που σε αποχαιρέτισε και ευχήθηκε για σένα στο ξεκίνημα για τα φοιτητικά σου χρόνια, που έκλαψε σιωπηλά την ώρα του φευγιού για το καθήκον το στρατιωτικό και τη θητεία σου. Αυτή που θα είναι και θα στέκεται βράχος ξοπίσω σου ό,τι κι αν συμβεί και ό,τι κι αν έρθει. Να σέβεσαι.
Να σέβεσαι τη γυναίκα! Μπορεί να είναι η σύντροφος – το άλλο σου μισό που ως συνοδοιπόρος και ταίρι στα εύκολα και τα δύσκολα τραβάτε μαζί το ταξίδι της κοινής ζωής και συμβίωσης. Τη γυναίκα που σε κοιτά στα μάτια και κατά πρόσωπο και καταλαβαίνει τι αισθάνεσαι και τι σε προβληματίζει την κάθε στιγμή, δηλώνοντας την προθυμία της να σε ακούσει και αν χρειαστεί να ανοίξει την αγκαλιά της για την επούλωση της όποιας πληγής και ανάγκης. Αυτή τη γυναίκα που μοιράζεστε το πιο ωραίο και υπέρτατο γεγονός και πραγματικότητα, την αγάπη. Να σέβεσαι.
Να σέβεσαι τη γυναίκα! Μπορεί να είναι η μητέρα των παιδιών σου. Η γυναίκα που σου χάρισε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να δώσεις την ταυτότητα σου σε μια νέα ζωή και ταυτόχρονα να αποκτήσεις την πατρική ιδιότητα. Αυτή που μετέχετε μαζί στο πλάσιμο ενός μικρού ανθρώπου με την προοπτική να γίνει μεγάλος και χρήσιμος στην κοινωνία. Να σέβεσαι.
Να σέβεσαι τη γυναίκα! Μπορεί να είναι η αδερφή σου – το πρόσωπο εκείνο που μοιραστήκατε στιγμές οικογενειακές, στιγμές ανεκτίμητης αξίας και ανεπανάληπτες. Αυτή που στο πλάι της έμαθες και βίωσες τι σημαίνει μοίρασμα και αληθινή σύνδεση, συμπαράσταση και υποστήριξη. Να σέβεσαι.
Να σέβεσαι τη γυναίκα! Μπορεί να είναι η φίλη που εμπιστεύεσαι τα μυστικά σου και βρίσκεται εκεί έτοιμη να σε ακούσει και ενίοτε να σε συμβουλεύσει για πολλά και διάφορα θέματα. Άλλοτε να σε αποθαρρύνει και άλλοτε να σε παρακινήσει ή να σε παροτρύνει. Όμως, ελάχιστες οι φορές που θα σε κρίνει ή θα σε στήσει στον τοίχο της τιμωρίας, ως κατηγορούμενο. Αυτή που θα δώσει χρόνο από το χρόνο της για σένα. Να σέβεσαι.
Να σέβεσαι τη γυναίκα! Μπορεί να είναι η συνάδελφος που μαζί δίνετε τον αγώνα του έργου για μια αξιοπρεπής διαβίωση. Ένα καθημερινό έργο που συχνά τελείται υπό δύσκολες συνθήκες και καταστάσεις που δεν είναι πάντα ευχάριστες. Αυτή τη γυναίκα που εργάζεται ως ανεξάρτητη με την αυτονομία της ψηλά και ταυτόχρονα μπορεί να είναι σύζυγος ή και μάνα. Να σέβεσαι.
Και γενικά φίλοι μου… αυτό που λένε ότι τις γυναίκες δεν τις χτυπάμε ούτε με τριαντάφυλλο γιατί υπάρχουν αγκάθια που μπορεί να τις πληγώσουν… θα με βρει σύμφωνο με απολυτότητα. Επιπλέον, τις γυναίκες όχι επειδή «πρέπει» αλλά επειδή το θέλουμε… να τις αγαπάμε, να τις φροντίζουμε, να τις προσέχουμε, να τις έχουμε σαν τα μάτια μας και σαν τη ζωή μας… γιατί είναι τα μάτια και η ζωή μας.
Να σέβεσαι τη γυναίκα… τη μάνα, τη σύντροφο, την αδερφή, τη φίλη, τη συνάδελφο. Όχι τις γυναίκες του λεγόμενου «αδύναμου φύλου», αλλά αυτές τις μεγάλες και σπουδαίες. Αν σέβεσαι τη γυναίκα τότε σέβεσαι και τον εαυτό σου, αν όχι τότε είσαι άξιος της μοίρας σου. Η επιλογή δική σου.