Αγαπητοί μου φίλοι, σε αρκετά από τα κείμενα του υπογράφοντα αναφέρεται και εξυμνείται η διάσταση των πραγμάτων και των συμβαινόντων μέσα από μια διαφορετική σκέψη και οπτική, περισσότερο ρομαντική και ποιητική.
Κείμενα που τα σημεία και τα στοιχεία της αγάπης, του έρωτα, της απουσίας ή της παρουσίας, της χαράς, της ελπίδας ή της θλίψης και του πόνου έχουν τον πρώτο λόγο και τον πρώτο ρόλο.
Έτσι και το σημερινό, μέσα από τη δική του δυναμική προσφέρει την ευκαιρία για ένα ταξίδεμα του καθενός σε μέρη βαθύτερα και ιερά, σε σκοτάδια που γνώρισαν το φως τους, σε απάτητης γης τα σοκάκια που βρήκαν τον δικό τους περιπατητή και διαβάτη.
Για σένα.
Για σένα γεννήθηκα
για τη συνάντηση μας
εκείνη τη μέρα θυμάσαι;
Για σένα γεννήθηκα
για τη χειραψία μας
που έγινε ένωση παντοτινή
Για σένα γεννήθηκα
γι’ αυτό το αντάμωμα
με το αιώνιο βλέμμα σου
Για σένα γεννήθηκα
στο στήθος σου ένα να γίνω
με το δικό σου το χτυποκάρδι
Για σένα γεννήθηκα
με την ευχή ενωμένα
να ζήσουν τα χρόνια μας
Για σένα γεννήθηκα
να σ’ αγαπώ και να χάνομαι
ως τα πέρατα γης κι ουρανού
Για σένα γεννήθηκα
αγαπημένη νου και ψυχής
Για σένα χαρισμένο κάθε δάκρυ
κάθε χαμόγελο, κάθε ήττα, κάθε νίκη
Για σένα θα υπάρχω θα ζω
μέχρι να πάψουν όλα τα αύριο
από έναν κόσμο που ανήκει σε σένα
Σ’ έναν κόσμο που γεννήθηκα για σένα.
Να έρθεις.
Άναψα τα φώτα όλα
μα πάλι σκοτάδι και ερημιά
που να βρει τόπο η ζωή ν’ ανθίσει
όσο εσύ είσαι μακριά
Η φωνή σου, το γέλιο
η παρουσία σου όλα μου λείπουν
την κάθε βραδιά
Όσα δε ζήσαμε τα νοσταλγώ
κι απ’ τη μοίρα ζητώ
μη στερήσει τον λόγο
που έχω να προσπαθώ
Άναψα τα φώτα όλα
στον ερχομό σου
να μη χαθείς
Να έρθεις, να μείνεις
μαζί να μας βρει η αυγή
Μέσα μου.
Μέσα μου ζεις τα πρωινά
τα βράδια, τις νύχτες
Μέσα μου ζεις τους χειμώνες,
την άνοιξη, τα καλοκαίρια
Μέσα μου ζεις το φθινόπωρο
που η φύση αδειάζει
συναντά την ορφάνια
Μέσα μου ζεις στις λίγες χαρές
μα και στις λύπες τις τόσες
Μέσα μου ζεις είσαι η δύναμη
η αντοχή, η θεραπεία σε
κάθε πληγή ανοιχτή ή κλειστή
Σε περιμένω.
Σε περιμένω ξανά
σε ίδια μέρη, σε ίδιες θάλασσες
σε ίδια καρδιά
Σε περιμένω ξανά
με φως να γεμίσεις
κάθε σκοτάδι βαθύ
Σε περιμένω ξανά
ελπίδας σημάδι
το τέλος να γίνει αρχή
Σε περιμένω ξανά
σε άδειο σώμα
ανάσα να δώσεις ψυχή
