Οι Γερμανοί που συνεχίζουν να εργάζονται μετά την ηλικία συνταξιοδότησης δεν θα φορολογούνται για τα πρώτα 2.000 ευρώ του μηνιαίου εισοδήματος, σύμφωνα με νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μερτς.
Το πρόγραμμα Aktivrente (ενεργό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα) αποσκοπεί στην τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και των ποσοστών συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, αναφέρει ο Guardian.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα αφορολόγητο επίδομα 2.000 ευρώ ανά μήνα (ή συνολικά 24.000 ευρώ ετησίως) για το εισόδημα από απασχόληση πέρα από τη σύνταξη. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που κερδίζει 3.000 ευρώ ακαθάριστα ανά μήνα από την εργασία του θα πρέπει να πληρώσει φόρο μόνο για 1.000 ευρώ.
Το μέτρο θα τεθεί σε ισχύ τον Ιανουάριο, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς που κατάφερε μάλιστα να μεταπείσει σκεπτικιστές Σοσιαλδημοκράτες.
Ο Μερτς χαρακτήρισε το μέτρο αποφασιστική παρέμβαση έπειτα από τρία χρόνια οικονομικής στασιμότητας που επιδεινώθηκε από την έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού, λόγω της χρόνιας δημογραφικής κρίσης. Περίπου το 9% του εργατικού δυναμικού ή 4,8 εκατομμύρια άτομα αναμένεται να συνταξιοδοτηθεί την επόμενη δεκαετία.
Το νομοσχέδιο αναφέρει ότι το φορολογικό κίνητρο αναμένεται να συμβάλει στη «διατήρηση της εμπειρίας και των γνώσεων στις εταιρείες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα» και να επιφέρει «συνολική αύξηση του ποσοστού απασχόλησης», καθώς και να «συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη και στην αύξηση των κρατικών εσόδων».
Το πρόγραμμα αφορά όσους έχουν συμπληρώσει την νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης των 67 ετών και επιθυμούν να συνεχίσουν να εργάζονται σε θέση για την οποία καταβάλλουν εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, εξαιρούνται όμως οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι έμποροι, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι εργαζόμενοι στον αγροτικό και δασικό τομέα.
Η κυβέρνηση εκτιμά ότι εάν περίπου το ένα τέταρτο των δικαιούχων αποδεχθούν την προσφορά, το ετήσιο κόστος για το κράτος σε απώλειες φόρων θα είναι λίγο κάτω από 900 εκατ. ευρώ, αν και ειδικοί λένε ότι το ποσό φτάνει τα 1,9 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση υποστηρίζει πάντως ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στα μακροπρόθεσμα οφέλη του προγράμματος καθώς η επιπλέον οικονομική ανάπτυξη και η αύξηση των εισφορών σημαίνει ότι το πρόγραμμα μέσα σε τρία χρόνια θα υπερκαλύπτει το κόστος του.
