Συχνά ή και παραπάνω από συχνά παρατηρείται το φαινόμενο να βγαίνουμε μπροστά και με δηλώσεις μας να αφήνουμε να διαφανεί ότι είμαστε γνώστες και ειδικοί σε οποιοδήποτε θέμα. Βεβαίως, την άποψη του και τη γνώμη του μπορεί και χρειάζεται να είναι σε θέση να την εκφράσει και να την καταθέσει ο καθένας. Όμως, δεν είμαστε παντογνώστες ώστε να στεκόμαστε ως εγκάθετοι σε ορισμένα θέματα που δεν είναι της αρμοδιότητας μας ή δεν έχουμε εντρυφήσει πάνω σε αυτά για να αποκτήσουμε πληρέστερη εικόνα.
Για παράδειγμα, η φράση «Ξέρω, ξέρω!» φανερώνει απολυτότητα και δεν αφήνει περιθώρια για την εκμάθηση νέων πραγμάτων και συνάντηση με τη γνώση που είναι αναγκαία. Φίλοι μου, κανείς δεν γεννήθηκε να τα ξέρει όλα και επίσης δεν γίνεται κανείς να τα ξέρει όλα ούτε στην πορεία… κι όποιος υποστηρίξει το αντίθετο πλανάται οικτρά και μάλιστα είναι εκείνος που δεν γνωρίζει και δεν έμαθε τίποτα ή ελάχιστα.
Δεν νοείται συνετή στάση να φοράμε παρωπίδες και να στυλώνουμε πεισματικά τα ποδάρια. Αντιθέτως, οφείλουμε να είμαστε ανοικτοί και να δείχνουμε διάθεση για μάθηση ως προς το καθετί. Ακόμα κι αν υπάρχουν γνώσεις σε κάτι, εμείς να καλοδεχτούμε και τις επιπλέον γνώσεις που θα προσθέσουν σημαντική πρόοδο στην εξέλιξη μας ως άτομα μιας κοινωνίας.
Αλήθεια, πέρα από τη φράση «Ξέρω, ξέρω!» που αναφέρθηκε παραπάνω, συναντούμε στην καθημερινότητα κι άλλες φράσεις και προτάσεις εχθρικές με τη γνώση και τη μάθηση ή με την αποδοχή νέων πληροφοριών και ενημέρωσης. Τέτοιες είναι: «Άσε άσε, σε μένα θα τα πεις!», «Σ’ εμένα θα δείξεις!» ή « Εσένα περίμενα να μου μάθεις!». Και ερωτώ, γιατί ποιος είσαι εσύ και πως έγινες παντογνώστης και τέρας μορφώσεως που τα γνωρίζεις όλα χωρίς να δέχεσαι «μύγα στο σπαθί σου», χωρίς να δέχεσαι οτιδήποτε συμπληρωματικό ή διαφορετικό, που έρχεται και δένει τα στοιχεία, συνθέτοντας και ολοκληρώνοντας την εικόνα του θέματος. Στην πραγματικότητα είσαι ένας άνθρωπος εγκλωβισμένος στην αμάθεια ή την ημιμάθεια και κατ’ επιλογήν βρίσκεσαι φυλακισμένος στον εγωισμό, τον εγωκεντρισμό σου και την ισχυρογνωμία σου. Προτιμάς και μένεις στο λίγο, ενώ υπάρχει το πολύ.
Και βλέπεις τον κάθε «παντογνώστη», να προβαίνει σε βαρύγδουπες δηλώσεις και διαβεβαιώσεις με τέτοια περηφάνια και υπεροπτικό ύφος, που ξεπερνούν τα εσκαμμένα. Εν προκειμένω, τα άτομα αυτά προσπαθούν να ενισχύσουν το εγώ τους και να τονώσουν την αυτοπεποίθηση τους, αλλά με λάθος τρόπο. Γιατί, πολύ απλά γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι δεν τα γνωρίζουν όλα, αλλά επιζητούν να δείξουν ότι τα γνωρίζουν όλα, για να μη φανούν αδύναμοι και με μειωμένη ικανότητα στους έξω και στον εαυτό τους.
Μάθε λοιπόν όσα μπορείς και για ό,τι μπορείς. Γιατί η γνώση και η μάθηση δίνουν ώθηση, ορμή και «φτερά». Μην αφήνεις να ξεγελιέσαι εσύ ο ίδιος και μάλιστα απομακρύνσου από τη νοοτροπία να ξεγελάς τους άλλους. Ζήσε μαθαίνοντας, ζήσε με ελεύθερο πνεύμα και ψυχή, ζήσε να γνωρίσεις όσα δεν γνωρίζεις και ζήσε όχι με την αντίληψη και την πεποίθηση του «Ξέρω, ξέρω!», αλλά με το «Θέλω να μάθω!» και με το «Μάθε μου πώς να το κάνω». Έτσι, ίσως μάθεις πραγματικά και σωστά. Έτσι, ίσως γίνεις γνώστης και ξεφύγεις από το «Παντογνώστης!».
