Στην κορυφή της λίστας με τις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν υιοθετήσει την τηλεργασία στους χώρους εργασίας βρίσκεται η Βρετανία, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται ακόμη στις χαμηλότερες θέσεις.
Οι Βρετανοί φαίνεται πως περνούν περισσότερες ημέρες μακριά από το γραφείο από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο έθνος της ηπείρου και συγκεκριμένα εργάζονται από το σπίτι κατά μέσο όρο 1,8 ημέρες της εβδομάδας, σύμφωνα με νέα έκθεση του King’s College London.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, μόνο οι Καναδοί εργάζονται κατά μέσο όρο περισσότερες ημέρες από το σπίτι σε σχέση με τους Βρετανούς, με 1,9 ημέρες εργασίας από το σπίτι.
Η έρευνα, η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με οικονομολόγους από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, το Πρίνστον, την ITAM και το Ινστιτούτο ifo, επιβεβαιώνει τις παγκόσμιες ανισότητες στα πρότυπα της τηλεργασίας. Ενώ οι Βρετανοί και Αμερικανοί εργαζόμενοι έχουν διατηρήσει υψηλά επίπεδα τηλεργασίας, οι εργαζόμενοι στην Ανατολική Ασία εργάζονται κατά μέσο όρο λιγότερο από μία ημέρα την εβδομάδα από το σπίτι. Στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, η κουλτούρα του γραφείου παραμένει κυρίαρχη.
Η Ελλάδα
Οι εργασιακοί χώροι στην Ελλάδα, από την άλλη, δεν φαίνεται να έχουν «αγκαλιάσει» αυτή την πρακτική όσο άλλες χώρες, καθώς κατά μέσο όρο ο αντίστοιχος χρόνος είναι οι 0,8 ημέρες εργασίας από το σπίτι.
Η υβριδική εργασία κυρίαρχο μοντέλο στις προηγμένες οικονομίες
Τα στοιχεία αυτά αντλήθηκαν από την Παγκόσμια Έρευνα για τις εργασιακές ρυθμίσεις (G-SWA), η οποία καλύπτει 40 χώρες και περισσότερους από 16.000 εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης με πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Σύμφωνα με την έρευνα η υβριδική εργασία έχει γίνει το κυρίαρχο μοντέλο στις προηγμένες οικονομίες.
«Δεν πρόκειται απλώς για ένα μετα-πανδημικό φαινόμενο- οι Βρετανοί εργαζόμενοι έχουν αποφασίσει ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν στους παλιούς τρόπους» όπως δήλωσε ο αναπληρωτής καθηγητής οικονομικών στο King’s College του Λονδίνου και επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, Σεβάτ Γκιράι Ακσόι.
«Η εργασία εξ αποστάσεως έχει μετατραπεί από μια λύση έκτακτης ανάγκης σε ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό της βρετανικής αγοράς εργασίας».
«Αυτή η αλλαγή αναγκάζει τις επιχειρήσεις και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να επαναπροσδιορίσουν τα πάντα, από τους χώρους γραφείων έως τις μεταφορές και την περιφερειακή ανάπτυξη».
«Η υβριδική εργασία δεν είναι πλέον η εξαίρεση – είναι η προσδοκία» εξήγησε ο Ακσόι. «Και το σημαντικότερο είναι ότι δεν βρίσκουμε ισχυρές ενδείξεις ότι η εξ αποστάσεως εργασία έχει κόστος στην παραγωγικότητα, όπως φοβούνται πολλοί από τους σκεπτικιστές της. Στην πραγματικότητα, για πολλούς τομείς, η ευελιξία και η απόδοση μπορούν να συμβαδίζουν».
