Με αφορμή την πρόθεση της δημοτικής αρχής Ηρακλείου να πάρει δάνειο ισοσκελισμού για να κλείσει τον προϋπολογισμό του 2024, άνοιξε ξανά η συζήτηση και για την δανειακή σύμβαση που είχε συνάψει ο Δήμος Ηρακλείου με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων στο παρελθόν και τους λόγους που δεν αξιοποιήθηκε στο έπακρο. Στο πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου μάλιστα, θύμισε τι είχε γίνει ο τότε Αντιδήμαρχος, σημερινός δημοτικός σύμβουλος της παράταξης “Ηράκλειο για σένα” Κώστας Βαρδαβάς.
Στην πραγματικότητα η συγκεκριμένη ιστορία είναι από τις πλέον “πονεμένες” της δημοτικής περιόδου 2014-2019, ενδεικτικής της εχθροπάθειας που συχνά επικράτησε στο δημοτικό συμβούλιο τότε (και εντάθηκε το 2019-2023) με θύμα την ίδια την πόλη και τους δημότες της.
Και επειδή η κουβέντα για ευθύνες διεξάγεται εκ νέου, έντονα μεν, με κοντή μνήμη δε (από ορισμένους), αξίζει να θυμηθούμε τους σημαντικότερους χρονικούς σταθμούς αυτής της υπόθεσης :
Τον Ιανουάριο του 2010, η τότε δημοτική αρχή με επικεφαλής τον Γιάννη Κουράκη είχε καταφέρει να εξασφαλίσει δάνειο ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ από την ΕτΕΠ με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους (χαμηλά επιτόκια, μεγάλη διάρκεια της αποπληρωμής).
Από αυτά, μέχρι το 2014 όταν παρέδωσε στον Βασίλη Λαμπρινό, εκμεταλλεύτηκε περίπου τα 25.
Η νέα δημοτική αρχή, το 2015 προσπάθησε να αξιοποιήσει το ίδιο χρηματοδοτικό εργαλείο για μια σειρά σημαντικών έργων, όπως η ανακαίνιση – πιστοποίηση παιδικών χαρών, τσιμεντοστρώσεις – ασφαλτοστρώσεις αγροτικών δρόμων, αναπλάσεις κ.ά. Για να το πετύχει, απαιτούνταν διευρυμένη πλειοψηφία των δύο τρίτων του δημοτικού συμβουλίου. Δηλαδή χρειαζόταν και τις ψήφους μιας τουλάχιστον εκ των παρατάξεων της αντιπολίτευσης. Και με δεδομένο ότι η Λαϊκή Συσπείρωση θα καταψήφιζε έτσι κι αλλιώς, το ζητούμενο ήταν τι θα έκαναν οι παρατάξεις του κ. Κουράκη και του κ. Ηλία Λυγερού.
Μετά από αρκετές συζητήσεις, μια τουλάχιστον συνάντηση διαπαραταξιακής, μια συνεδρίαση όπου το θέμα ψηφίστηκε από την δημοτική αρχή αλλά απορρίφθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση (εξαιτίας έλλειψης της πλειοψηφίας των δυο τρίτων που αναφέραμε), φτάσαμε στις 11 Ιανουαρίου του 2016, όταν και επανήλθε στο ΔΣ, με ορατό τον κίνδυνο να χαθεί η χρηματοδότηση. Τόσο ο κ. Κουράκης όσο και ο κ. Λυγερός καταψήφισαν εκ νέου. Τα βασικά επιχειρήματά τους ήταν ότι δεν είχε προηγηθεί εκτενής συζήτηση για την κατάρτιση της λίστας των έργων που πρότεινε η δημοτική αρχή να χρηματοδοτηθούν και ότι σύμφωνα με τον κ. Κουράκη ορισμένα από αυτά θα μπορούσαν να ενταχθούν στο ΕΣΠΑ, ενώ κατά την άποψή του, δεν είχαν και ανταποδοτικό χαρακτήρα. Ο κ. Λυγερός διαφώνησε και το είδος των έργων που επιλέχθηκαν για την λίστα, καθώς θεωρούσε ότι τότε προείχαν δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα.
Ο Δήμαρχος Βασίλης Λαμπρινός αντιπρότεινε να συζητηθούν εντός ΔΣ ένα – ένα ξεχωριστά τα έργα της λίστας, ώστε να εκφραστούν οι επί μέρους διαφωνίες συγκεκριμένα και όχι θεωρητικά. Επιπλέον τόνισε ότι εφόσον οποιοδήποτε από αυτά (τα έργα) εντασσόταν στο ΕΣΠΑ, θα έβγαινε αμέσως από την λίστα της ΕΤΕΠ, το ένα δεν απέκλειε το άλλο.
Ακόμα κι έτσι, η λίστα δεν ψηφίστηκε.
Για να γίνει περισσότερο κατανοητό: Ο κ. Κουράκης ως Δήμαρχος εξασφάλισε ένα ευνοϊκό δάνειο για τον Δήμο Ηρακλείου από την ΕτΕΠ και χρησιμοποίησε 25 εκατομμύρια για έργα. Όταν όμως η επόμενη δημοτική αρχή του Βασίλη Λαμπρνού θέλησε να χρησιμοποιήσει το ίδιο έργαλειο για να προχωρήσει κι εκείνη σε σημαντικά έργα, ο κ. Κουράκης (και ο κ. Λυγερός) δεν της το επέτρεψαν!
Ο Δήμος Ηρακλείου έχασε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει φθηνό χρήμα που είχε ανάγκη, ενώ συνέχισε (και συνεχίζει) να αποπληρώνει κανονικά το ποσό που αξιοποίησε ο κ. Κουράκης. Το υπόλοιπο του δανείου έμεινε αχρησιμοποίητο.
Πολλά από τα έργα της λίστας (ανάμεσα στα οποία αξίζει να επαναλάβουμε ότι συμπεριλαμβάνονταν και ασφαλτοστρώσεις – τσιμεντοστρώσεις) τελικά έγιναν είτε με ίδιους πόρους, είτε με χρηματοδοτήσεις.
Κ.ΚΕΦ.