Η Κοινωνική Αφύπνιση όντας εθελοντική επιστημονική ομάδα κοινωνικού χαρακτήρα εκτός των άλλων δράσεων και της γενικότερης προσπάθειας που επιτελείται για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση περί κρίσιμων κοινωνικών φαινομένων και ζητημάτων με τη συμμετοχή και διασύνδεση αρκετών και σημαντικών επιστημόνων του Τόπου αλλά και εκπροσώπων της Τοπικής Εκκλησίας, με τη νέα χρονιά στοχεύει στον προγραμματισμό και την υλοποίηση πρωτοβουλιών που προάγουν τον πολιτισμό και τις τέχνες ή διαφόρων στοιχείων που εμπλέκουν και εμπνέουν καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Επί τούτου, αναφέρονται και δίδονται στη δημοσιότητα κάποιοι στίχοι που σχεδιάζεται να ντυθούν μουσικά και να μελοποιηθούν με τη συνδρομή αρμοδίων του κλάδου.
Οι στίχοι φέρουν την υπογραφή του Επικεφαλής της «Κοινωνικής Αφύπνισης» και Κοινωνικού Λειτουργού κ. Γεωργίου Σαριδάκη και αφορούν και υμνούν την αγάπη, τον έρωτα, την προσμονή, την ελπίδα, την πίστη και κυρίως θετικά συναισθήματα που συνάδουν με μικρά ή μεγάλα «θαύματα» της ζωής όπως είναι για παράδειγμα η ένωση των ανθρώπων.
Ποτέ δε θα ’ναι αργά!
Περνάει γρήγορα ο καιρός
σα δήμιος κλέβει το φως
όμως ο έρωτας αυτός
μένει στο χρόνο δυνατός
Ποτέ δε θα ’ναι αργά για μας
όπου κι αν είσαι όπου κι αν πας
λόγος θα γίνω της χαράς
δάκρυ στα μάτια όταν πονάς
Ποτέ δε θα ’ναι αργά για μας
όπου κι αν είσαι όπου κι αν πας
ρίγη αν νιώσεις μοναξιάς
πάρε το δρόμο της καρδιάς
Θάλασσα άγρια η ζωή
μας παρασύρει εδώ κι εκεί
στο πουθενά δυο ναυαγοί
που όλο γυρεύουν της αγάπης το νησί
Ποτέ δε θα ’ναι αργά για μας
όπου κι αν είσαι όπου κι αν πας
λόγος θα γίνω της χαράς
δάκρυ στα μάτια όταν πονάς
Ποτέ δε θα ’ναι αργά για μας
όπου κι αν είσαι όπου κι αν πας
ρίγη αν νιώσεις μοναξιάς
πάρε το δρόμο της καρδιάς
Να το θυμάσαι!
Για σένα όρθιος στάθηκα
σε θύελλες και μπόρες
Για σένα μόνο άντεξα
τις δύσκολες τις ώρες
Να το θυμάσαι μη το ξεχνάς
όπου κι αν είσαι όπου κι αν πας
το σ’ αγαπώ μιας πληγωμένης καρδιάς
πως κουβαλάς
Να το θυμάσαι μη το ξεχνάς
όπου κι αν είσαι όπου κι αν πας
νύχτα και μέρα
είτε κλαίς είτε γελάς
Σκληρά με ποδοπάτησαν
κρίμα και αδικία
μα όλους τους συγχώρεσα
δε κράτησα κακία
Να το θυμάσαι μη το ξεχνάς
όπου κι είσαι όπου κι αν πας
το σ’ αγαπώ μιας πληγωμένης καρδιάς
πως κουβαλάς
Να το θυμάσαι μη το ξεχνάς
όπου κι αν είσαι όπου κι αν πας
νύχτα και μέρα
είτε κλαίς είτε γελάς
Δε θα σε ξεχάσω!
Σε κάθε δρόμο της ζωής
σε όποιο μονοπάτι
απ’ τη δική μου διαδρομή
πάντα θα λείπει κάτι
Δε θα σε ξεχάσω-θα σ’ αγαπώ αληθινά
και όπου φτάσω-Δε θα σε ξεχάσω
σα φυλαχτό μες την καρδιά
που δε θα χάσω-Δε θα σε ξεχάσω
Κι όταν τα χρόνια μου
με βρουν ανήμπορο και μόνο
θα φύγω πια απ’ τη ζωή
με το δικό σου πόνο
Δε θα σε ξεχάσω – θα σ’ αγαπώ αληθινά
και όπου φτάσω – Δε θα σε ξεχάσω
σα φυλαχτό μες την καρδιά
που δε θα χάσω – Δε θα σε ξεχάσω!
Δικά σου όλα!
Σ’ αγάπησα σαν Παναγιά
κάθε στιγμή κάθε λεπτό την ώρα
στο βλέμμα σου γονάτισα
προσκυνητής στη μπόρα
Δικά σου όλα, ψυχή καρδιά
κι ένα σώμα λαβωμένο
Δικά σου όλα και μια ζωή
αν χρειαστεί θα περιμένω
Το χέρι σου για να κρατώ
κι ένα χαμόγελο σου αναζητώ
μες στης ζωής το δρόμο
και το πλήθος πριν χαθώ
Δικά σου όλα, ψυχή καρδιά
κι ένα σώμα λαβωμένο
Δικά σου όλα και μια ζωή
αν χρειαστεί θα περιμένω
Υπάρχω για να σ’ αγαπώ!
Κι αν μοίρα το διάλεξε χωριστή να τραβάμε πορεία
στης ζωής το μακρύ μονοπάτι
από σένα η σκέψη δε φεύγει λεπτό
κι όλο χάνομαι στης καρδιάς τον πολύτιμο χάρτη
Υπάρχω για να σ’ αγαπώ, μέσα σου θα ‘θελα να ζω
κάθε στιγμή και ώρα
Υπάρχω για να σ’ αγαπώ, το άγγιγμα σου αναζητώ
στο κρύο και τη μπόρα
Τα κορμιά μας ποτέ ενωμένα δε βρεθήκαν στης μέρας το φως
ούτε νύχτα κοιτάξαμε αγκαλιά το φεγγάρι
όμως κάτι μας δένει βαθιά, φυλαγμένο καλά
στου καιρού τ’ ασημένιο συρτάρι
Υπάρχω για να σ’ αγαπώ, μέσα σου θα ‘θελα να ζω
κάθε στιγμή και ώρα
Υπάρχω για να σ’ αγαπώ, το άγγιγμα σου αναζητώ
στο κρύο και τη μπόρα
Θα σε γυρεύω!
Ήλιος ολόκληρος το βλέμμα σου ντυμένο
κι εγώ να στέκομαι σε σύννεφο βροχής
με βρίσκει η νύχτα σ’ ένα δρόμο στοιχειωμένο
να ψάχνω αγάπη μίας άλλης εποχής
Θα σε γυρεύω μια ζωή θα σε γυρεύω
με την ελπίδα μόνο ζω και ανασαίνω
κι αν σβήνει το όνειρο στο πρώτο φως της μέρας
ένα άγγιγμα σου πάλι περιμένω
Θα σε γυρεύω μια ζωή θα σε γυρεύω
για σένα κλαίει η ψυχή μα σε λατρεύω
το όνομα σου στης καρδιάς τον τοίχο
με χρώμα κόκκινο για πάντα χαραγμένο
Τα μάτια κλείνω μήπως είναι ψέμα
μήπως δεν έφυγες κι ακόμα είσαι εδώ
μα κάτι μέσα μου φωνάζει την αλήθεια
πως την εικόνα σου ίσως δεν ξαναδώ
Θα σε γυρεύω μια ζωή θα σε γυρεύω
με την ελπίδα μόνο ζω και ανασαίνω
κι αν σβήνει το όνειρο στο πρώτο φως της μέρας
ένα άγγιγμα σου πάλι περιμένω
Θα σε γυρεύω μια ζωή θα σε γυρεύω
για σένα κλαίει η ψυχή μα σε λατρεύω
το όνομα σου στης καρδιάς τον τοίχο
με χρώμα κόκκινο για πάντα χαραγμένο
