Η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου κατά την οποία εγκρίθηκε η πρόταση της δημοτικής αρχής για τα τέλη του 2026, επί της ουσίας δεν έκρυβε εκπλήξεις. Ήταν όπως αναμενόταν μαραθώνια, σε υψηλούς τόνους, σε στιγμές και με μεγάλη ένταση. Περιείχε φυσικά πολλές αναφορές στο παρελθόν και λιγότερες στο μέλλον, το οποίο αφορούν οι αυξήσεις.
Η κεντρική ιδέα της αντιπαράθεσης δημοτικής αρχής και αντιπολίτευσης επίσης ήταν αναμενόμενη: οι παρεχόμενες ανταποδοτικές υπηρεσίες δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση αύξηση τόνισε η αντιπολίτευση, ναι αλλά για να ανέβουν επίπεδο πρέπει να αυξηθούν τα τέλη λέει η δημοτική αρχή. Ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης “Ηράκλειο για σένα” Κώστας Βαρδαβάς το είπε όσο πιο απλά και ξεκάθαρα γινόταν: “ Οι αυξήσεις γίνονται για έναν λόγο: για να πληρώσουμε έναν ιδιώτη να μαζέψει τα σκουπίδια που εμείς δεν μπορούμε”.
Το “δεν μπορούμε” σημαίνει ο Δήμος Ηρακλείου δεν μπορεί με την δική του Υπηρεσία Καθαριότητας και τούτο, την αδυναμία της Υπηρεσίας να ανταποκριθεί στην αποκομιδή δηλαδή, σύσσωμη η αντιπολίτευση την χαρακτήρισε πολιτική επιλογή της δημοτικής αρχής.
Μερικές ακόμα σκέψεις για το δημοτικό συμβούλιο:
– Προκάλεσε πραγματικά εντύπωση πόσο ελλιπώς προετοιμασμένοι παρουσιάστηκαν οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι να απαντήσουν σε απλές ερωτήσεις της αντιπολίτευσης σχετικά με την κατάρτιση του προϋπολογισμού των ανταποδοτικών. Ειδικά στην ερώτηση του Κώστα Βαρδαβά σχετικά με την μισθοδοσία των εργαζομένων (πόσους εργαζομένους στις Υπηρεσίες Καθαριότητας και Οδοφωτισμού δηλαδή, μόνιμους, αορίστου χρόνου ή συμβασιούχους έχει προϋπολογίσει ο Δήμος ότι θα πληρώνει για το 2026) υπήρξε το απόλυτο μπάχαλο: άλλα αντί άλλων, ακόμα και τον μισθό των σχολικών καθαριστριών ενέταξε στα ανταποδοτικά ο Γιώργος Αγριμανάκης με αποτέλεσμα να ακολουθήσει πραγματικός χαμός. Τελικά, όπως αποδείχθηκε οι σχολικές καθαρίστριες δεν πληρώνονται από τα τέλη, ούτε έχουν ενταχθεί στον σχετικό προϋπολογισμό – πληρώνονται από το κράτος και ο Δήμος αναγκαστικά συμπληρώνει ένα ποσό από ίδιους πόρους.
Τα παραπάνω όμως είναι ενδεικτικά αφενός της όχι καλής γνώσης του αντικειμένου που εισηγήθηκε ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών και δεύτερον της μάλλον υπέρμετρης αυτοπεποίθησής του που τον οδηγεί να εισηγείται τέτοια θέματα, χωρίς την παρουσία στελεχών της οικονομικής υπηρεσίας που θα μπορούσαν να τον διευκολύνουν απαντώντας στις πιο τεχνικές ερωτήσεις.
– Άστοχο το παράδειγμα του κ. Αγριμανάκη που είπε ότι η αύξηση στα οικιακά τέλη κοστίζει όσο “ένας καφές takeaway”. Όχι επειδή δεν ισχύει. Ισχύει. Αλλά σίγουρα δεν ακούγεται καλύτερο, όπως ίσως θα ήθελε ο Αντιδήμαρχος, ακούγεται χειρότερο και εκνευρίζει τον ήδη εκνευρισμένο κόσμο. Μια βόλτα στα σχετικά σχόλια στα social media θα τον πείσει για του λόγου το αληθές.
– Υπάρχει μια δομική αντίφαση στο αφήγημα της δημοτικής αρχής για την είσοδο ιδιώτη στην αποκομιδή που φέρνει και τις μεγάλες αυξήσεις. Από τη μία ο Δήμαρχος και κυρίως ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας ισχυρίζονται ότι ήταν μονόδρομος, αφού το σύστημα των συμβασιούχων κατέρρευσε. Από την άλλη ο Δήμαρχος μιλάει για τόλμη. Δεν μπορεί να ισχύουν και τα δυο όμως. Είτε η δημοτική αρχή αναγκάστηκε να πάει σε ιδιώτη, αφού τα δικαστήρια έδιωξαν τους συμβασιούχους και οι νέες προκηρύξεις δεν προσελκύουν ενδιαφέρον και οι θέσεις μένουν κενές. Είτε μπορούσε να ενισχύσει με προσωπικό την Υπηρεσία αλλά προτίμησε/τόλμησε να αλλάξει μοντέλο. Ας διαλέξουν εκεί στη Λότζια ποια “πραγματικότητα” προτιμούν.
– Η ικανοποίηση του Δημάρχου για το γεγονός ότι η αύξηση στα δημοτικά τέλη είναι μικρότερη από όση αναφερόταν στα ρεπορτάζ είναι κάπως ακατανόητη. Ο Δήμαρχος το ανέφερε και χθες, ως γεγονός που κατά τη γνώμη του προκάλεσε αμηχανία στην αντιπολίτευση (το ότι δηλαδή τα τέλη πήγαν στο 1,50 ανά τετραγωνικό και όχι στο 1,80 ή παραπάνω όπως γράφαμε). Ωραία, εντάξει, η δημοτική αρχή διέψευσε τα ρεπορτάζ (και μαζί πήγε κόντρα στις εισηγήσεις και στελεχών της δημοτικής ομάδας αλλά κυρίως στελεχών της οικονομικής υπηρεσίας που επιβεβαιωμένα έλεγαν και λένε πώς ο λογαριασμός δεν βγαίνει και θα χρειαστεί στο μέλλον και άλλη αύξηση). Και; Είναι αυτό κάτι για το οποίο πρέπει να χαίρονται στη Λότζια, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να το “κραδαίνουν” σε κάθε ευκαιρία λες και αποτελεί επίτευγμα; Αν όντως έτσι σκέφτονται, τότε όσοι τους κατηγορούν ότι σταδιακά χάνουν την επαφή με την κοινωνία, μάλλον έχουν δίκιο.
– Και κάτι τελευταίο. Οι κοινωνικές αντιδράσεις για την αύξηση υπήρξαν όχι απλώς αναιμικές μα σχεδόν τυπικές, διεκπεραιωτικές . Στο πρόσφατο παρελθόν συνεδριάσεις είχαν διακοπεί εξαιτίας τέτοιων αντιδράσεων που την Δευτέρα ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Αυτό δεν είναι υποχρεωτικά κακό. Ούτε καλό. Είναι απλώς γεγονός.
Επί της ουσίας τώρα: οι αυξήσεις ψηφίστηκαν, ο διαγωνισμός για την είσοδο ιδιώτη στην καθαριότητα προχωρά και αν δεν προκύψει απρόοπτο, από το προσεχές καλοκαίρι θα μπορούμε να κρίνουμε το αποτέλεσμα. Η πορεία όμως μέχρι να φτάσουμε εκεί , πρέπει να μην ξεχαστεί και επίσης να κριθεί. Και σε συνάρτηση μα -σε κάποιο βαθμό- και ανεξαρτήτως αυτού του αποτελέσματος.
Κ.ΚΕΦ.
