Χωρίς ναυαγοσωστική κάλυψη έχουν μείνει φέτος πολλές παραλίες της Ελλάδας, μιας χώρας η οποία αν και διαθέτει 13.676 χιλιόμετρα ακτογραμμής, θρηνεί ετησίως 350 – 400 θύματα από πνιγμό.
Η απόφαση της κεντρικής διοίκησης να μεταφέρει στις «πλάτες» των δήμων πρόσθετες αρμοδιότητες και απαιτήσεις «ξεχνώντας» όμως για άλλη μια φορά να τις συνοδεύσει με τους απαραίτητους πόρους γι’ αυτό , δημιούργησε προβλήματα και στην Κρήτη.
Όπως τόνισε στον ΣΚΑΪ Κρήτης 92,1 και την Μαρία Μπινιχάκη ο εκπαιδευτής ναυαγοσωστών Μανώλης Μακριδάκης ο δήμος Φαιστού και ο δήμος Μαλεβιζίου δεν έχουν ναυαγοσώστες. «Δεν υπάρχουν άτομα για να δουλέψουμε», ανέφερε χαρακτηριστικά τονίζοντας πως το νομοθετικό πλαίσιο βάζει εμπόδια τόσο στους δήμους όσο και στις εταιρείες που αναλαμβάνουν την ναυαγοσωστική κάλυψη, την ώρα που οι πνιγμοί στο νησί τείνουν να γίνουν καθημερινό φαινόμενο.
Ο κ. Μακριδάκης εξήγησε πως από την οι απαιτήσεις που απορρέουν από το τελευταίο Προεδρικό Διάταγμα για τη ναυαγοσωστική κάλυψη έχουν εκτοξεύσει τα κόστη, αφού προβλέπεται ακόμη και εξειδικευμένος ιατρικός εξοπλισμός. «Εντατικολόγος να βρεθεί στην παραλία δεν μπορεί αν τον χρησιμοποιήσει αφού μπορεί ο ασθενής να πάθει μόλυνση», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Οι δήμοι που πρόλαβαν και έβγαλαν έγκαιρα τους διαγωνισμούς είναι , όπως ανέφερε ο κ. Μακριδάκης, καλυμμένοι από ναυαγοσώστες αφού οι εταιρείες που ανέλαβαν το έργο είναι υποχρεωμένες να το εκτελέσουν καθώς σε διαιρετική περίπτωση θα έχουν κυρώσεις. Ωστόσο τόνισε πως το κόστος είναι πολύ υψηλό ενώ η ανεύρεση ναυαγοσωστών αποτελεί μεγάλο πρόβλημα.
Όπως αναφέρει οι εταιρείες αναγκάζονται να προσλαμβάνουν ναυαγοσώστες από την υπόλοιπη χώρα, ωστόσο αυτό δημιουργεί ένα ακόμη κόστος καθώς έχουν να καλύπτουν και τα έξοδα διαμονής και διατροφής τους.
Μεγάλο πρόβλημα που έχει προκύψει και με την έλλειψη ναυαγοσωστών, όπως τόνισε ο κ. Μακριδάκης, οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ελάχιστοι εκείνοι που επιλέγουν να εργαστούν στον κλάδο, αφού θα δουλέψουν για μόλις τρεις ή τέσσερις μήνες και στη συνέχεια θα βρεθούν χωρίς δουλειά και χωρίς να δικαιούνται να μπουν στο ταμείο ανεργίας.
«Ποιος θα δει αυτή την εργασία σοβαρά; Μόνο οι φοιτητές οι οποίοι έρχονται και αυτοί για κάποιους μήνες και μετά φεύγουν. Αν δεν μας αφήσουν να κάνουμε την δουλειά μας όπως πρέπει , να βάλουμε τον εξοπλισμό που πραγματικά χρειαζόμαστε, να εργάζονται οι ναυαγοσώστες για 5 μήνες και να τους δοθούν κίνητρα να το κάνουν, θα έχουμε μονίμως πρόβλημα», σημείωσε ο κ. Μακριδάκης τονίζοντας πως πρόκειται για ένα κρίσιμο κλάδο στην Ελλάδα όπου η «ατμομηχανή» της οικονομίας είναι ο τουρισμός.
Τέλος σημείωσε πως οι παραλίες χωρίς ναυαγοσώστες είναι από μόνες του δυσφήμιση για το τουριστικό προϊόν της χώρας, αφού δεν δημιουργείται το απαραίτητο αίσθημα ασφάλειας στους τουρίστες. «Είναι δυνατόν να μην έχουμε ναυαγοσώστες στα Μάταλα που είναι γνωστά παγκοσμίως;», αναρωτήθηκε ο κ. Μακριδάκης.