Αλήθεια, αναρωτιέμαι υπάρχει κάποιος που να μην έχει συμβεί να ερωτευτεί και ειδικά αυτό να γίνει με την πρώτη ματιά και να αλλάξει αυτομάτως ολόκληρη την κοσμοθεωρία του. Να τον διαπεράσει το βέλος του έρωτα (αυτού του φτερωτού μικροκαμωμένου νεαρού) και να νιώσει αυτή την εξαίσια και υπέροχη αναστάτωση ή το ξύπνημα και ζωντάνεμα του μέσα εαυτού και όλων των αισθήσεων.
Πραγματικά, όποιος το έχει βιώσει θεωρώ ότι είναι από τους πιο τυχερούς και ευεργετημένους ανθρώπους. Να ακούς την καρδιά σου να χτυπάει με χίλιους παλμούς το λεπτό, να βλέπεις τα χέρια σου να ιδρώνουν, η ροή του λόγου σου να παύει να έχει συνοχή και τα μάτια σου και το μυαλό σου να είναι συνεχώς καρφωμένα σ’ αυτό το αντάμωμα και σ’ αυτό το πανέμορφο και μοναδικό βλέμμα, που έφερε τα πάνω κάτω για σένα και την ζωή σου την ίδια.
Και ξεκινάς το πρωί με την πρώτη σου σκέψη να είναι το πρόσωπο αυτό που σε μαγνήτισε και σου έκλεψε την καρδιά και πέφτεις το βράδυ για ύπνο με την τελευταία σκέψη να είναι αυτή η γυναίκα ή ο άντρας κατά περίσταση. Να κοιτάς διαρκώς το κινητό σου αν σου έστειλε κάτι ή αν υπάρχει κάποια κλίση που δεν άκουσες και δεν πρόλαβες… ή να θες εσύ να στείλεις και να πάρεις για να ακούσεις αυτή την ξεχωριστή φωνή, τη φωνή του έρωτα που σε συντάραξε και σε συγκλόνισε.
Και θες πολλά και ονειρεύεσαι άλλα τόσα. Να είστε μαζί όσο γίνεται περισσότερο ή και συνέχεια αν είναι εφικτό, να βγαίνετε βόλτες στη θάλασσα ή στο βουνό, να ταξιδεύετε μαζί, να συνευρίσκεστε ερωτικά ξανά και ξανά… και εν ολίγοις να μην χορταίνετε ο ένας τον άλλον. Γιατί έτσι είναι ο έρωτας δεν χορταίνεται με λίγες μόνο στιγμές, θέλει και απαιτεί την αποκλειστικότητα σε όλες τις στιγμές της καθημερινότητας. Εξελίσσεται σε ζητούμενο και ανάγκη.
Για σένα, από κείνη την ώρα σταματάει το όποιο πριν και μετράει μόνο το μετά από τούτη τη συνάντηση, δηλαδή μετά τον έρωτα που σε «χτύπησε κατά κούτελα» και «κεραυνοβολήθηκες». Δεν έχεις μάτια για άλλο πρόσωπο γιατί νιώθεις γεμάτος από αυτό το ένα πρόσωπο, αυτή ή αυτόν που ερωτεύτηκες και μαγεύτηκες με όλη της σημασία της λέξης, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Ο αληθινός έρωτας είναι όταν κοιτάς το ταίρι σου βαθιά στα μάτια και σε κοιτάει και κείνο, κι αρχίζουν να πετάγονται σπίθες απ’ το κοίταγμα σας, έτοιμες να βάλουν πυρκαγιά και φωτιά μεγάλης έκτασης, που δεν σβήνει με όλες τις δυνάμεις και τα διαθέσιμα μέσα πυρόσβεσης.
Ο αληθινός έρωτας είναι όταν υπάρχει θαυμασμός μεταξύ των δύο. Να θαυμάζεις το ταίρι σου και να το δηλώνεις ανοιχτά χωρίς ντροπή και δισταγμό και επιπλέον να το δείχνεις με κάθε λογής όμορφη και ευγενική πράξη και κίνηση.
Ο αληθινός έρωτας είναι όταν την κρατάς ή τον κρατάς απ’ το χέρι, κι εκείνη την ώρα είναι σαν να κλείνεις στην παλάμη του χεριού σου τον κόσμο όλο. Να γεμίζεις από συναισθήματα μέσα από αυτό το άγγιγμα, ένα άγγιγμα ψυχής και καρδιάς.
Ο αληθινός έρωτας είναι όταν τη στιγμή της ένωσης σας, αισθάνεσαι να σταματάει ο χρόνος και να παγώνουν όλα τα ρολόγια της γης. Αφήνεσαι και χάνεσαι, σαν μην υπάρχει αύριο… και καταλαβαίνεις ότι μέχρι τώρα ζούσες για να βιώσεις αυτή την απόλυτη έκσταση αυτής της ένωσης. Δύο σώματα ενωμένα σε ένα, που η καρδιά τους πάλλεται στον ίδιο εκρηκτικό ρυθμό, έτοιμη να βγάλει φτερά και να πετάξει στον έξω κόσμο.
Όμως, ο αληθινός έρωτας είναι και όταν υπάρχει το νοιάξιμο και το ενδιαφέρον… αν είναι καλά το ταίρι σου, αν έφαγε, πως πέρασε στη δουλειά του. Και να φροντίζεις να δημιουργείς τις συνθήκες για να της φτιάχνεις ή να του φτιάχνεις τη μέρα και τη διάθεση, να φροντίζεις να γίνεσαι η αιτία και η αφορμή ώστε να σχηματίζεται το χαμόγελο στο πρόσωπο της ή στο πρόσωπο του.
Αγαπητοί μου φίλοι, αυτά τα λίγα και πολλά περισσότερα συνθέτουν την εικόνα και το πρόσωπο του έρωτα, που δεν περιορίζεται σε «καλούπια», δεν υπακούει εύκολα σε κανόνες καθωσπρεπισμού και δεν χωράει ούτε σε λέξεις ούτε σε προτάσεις. Ο έρωτας δηλώνει απελευθέρωση, τον ζεις από την πρώτη στιγμή και θες να τον ζεις κάθε στιγμή… και δεν σου φτάνει μια αιωνιότητα να πολεμάς γι’ αυτόν τον έρωτα και να διεκδικείς αυτόν τον έρωτα, που είναι για σένα και είναι πάνω από εσένα.
