Η γαλλική κυβέρνηση κινδυνεύει να ανατραπεί τον επόμενο μήνα, καθώς τρία βασικά κόμματα της αντιπολίτευσης δήλωσαν ότι δεν θα στηρίξουν την ψήφο εμπιστοσύνης που ανακοίνωσε ο Μπαϊρού – Οι επιλογές Μακρόν και ένα ακόμη αδιέξοδο
Η γαλλική κυβέρνηση μειοψηφίας κινδυνεύει να ανατραπεί τον επόμενο μήνα, καθώς τρία βασικά κόμματα της αντιπολίτευσης δήλωσαν ότι δεν θα στηρίξουν την ψήφο εμπιστοσύνης που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού για τις 8 Σεπτεμβρίου, με αφορμή τα σχέδιά του για σαρωτικές περικοπές στον προϋπολογισμό.
Η ακροδεξιά και οι Πράσινοι έχουν ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα καταψηφίσουν. Οι Σοσιαλιστές -των οποίων οι ψήφοι θεωρούνται καθοριστικοί για την πολιτική επιβίωση του Μπαϊρού – υπογράμμισαν ότι δύσκολα θα τον στηρίξουν, εκτός εάν αλλάξει ριζικά γραμμή στο ζήτημα του προϋπολογισμού, κάτι που θεωρείται μάλλον απίθανο.
Σε περίπτωση ήττας στην Εθνοσυνέλευση, η κυβέρνηση θα πέσει. Η πολιτική αβεβαιότητα έχει ήδη προκαλέσει ανησυχία στις αγορές: το κόστος δανεισμού της Γαλλίας έναντι του γερμανικού αυξήθηκε κατά πέντε μονάδες βάσης, στο υψηλότερο επίπεδο από τα μέσα Ιουνίου, ενώ ο δείκτης CAC-40 υποχώρησε κατά 1,6%.
Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα έχει τότε τρεις επιλογές: να διορίσει νέο πρωθυπουργό, να ζητήσει από τον Μπαϊρού να παραμείνει ως υπηρεσιακός ή να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Υπενθυμίζεται ότι ο προκάτοχος του Μπαϊρού, Μισέλ Μπαρνιέ, είχε χάσει την εμπιστοσύνη της Βουλής στα τέλη του 2024, έπειτα από μόλις τρεις μήνες στην εξουσία.
Ο ίδιος ο Μπαϊρού παραδέχθηκε ότι αναλαμβάνει πολιτικό ρίσκο, τονίζοντας πως «είναι ακόμη πιο επικίνδυνο να μην γίνει τίποτα» απέναντι στο τεράστιο δημόσιο χρέος. Η ψήφος εμπιστοσύνης, εξήγησε, θα δείξει αν διαθέτει επαρκή στήριξη για το πακέτο μέτρων ύψους 44 δισ. ευρώ, με στόχο τη μείωση του ελλείμματος, που πέρυσι έφτασε στο 5,8% του ΑΕΠ – σχεδόν διπλάσιο από το όριο της Ε.Ε.
Ακόμη και αν κερδίσει, το πραγματικό τεστ θα είναι η ψήφιση του ίδιου του προϋπολογισμού αργότερα μέσα στη χρονιά. Μεταξύ των μέτρων που προτείνει είναι η κατάργηση δύο αργιών, το πάγωμα των κοινωνικών δαπανών και η μη αναπροσαρμογή των φορολογικών κλιμακίων με βάση τον πληθωρισμό.
Η ακροδεξιά, οι Πράσινοι και η ριζοσπαστική αριστερά έχουν ήδη ταχθεί ξεκάθαρα κατά της κυβέρνησης, ενώ οι Σοσιαλιστές αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο διαλόγου μόνο εφόσον υπάρξουν αλλαγές. «Ο πρωθυπουργός παραμένει πεισματικά αμετακίνητος», δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του κόμματος, Αρτύρ Ντελαπόρτ.
Η κρίσιμη ψηφοφορία θα διεξαχθεί δύο μόλις ημέρες πριν από τις προγραμματισμένες διαδηλώσεις της 10ης Σεπτεμβρίου, οι οποίες συγκρίνονται ήδη με το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» που συγκλόνισε τη Γαλλία το 2018.
Τι είναι όμως το κίνημα της 10 Σεπτεμβρίου;
Το κίνημα της 10ης Σεπτεμβρίου είναι ένα κίνημα όπως αυτό τον «Κίτρινων Γιλέκων» το οποίο πήρε σάρκα και οστά μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Χωρίς πρόσωπο και καταστατικό πίσω του το συγκεκριμένο κίνημα ξεκίνησε εδώ και ένα μήνα – από το πρώτο διάγγελμα Μπαϊρού, να γιγαντώνεται και να κερδίζει τους χρήστες του διαδικτύου. Μέσα στις βασικές του θέσεις είναι το να μην ψηφιστεί ο προϋπολογισμός που δεν προβλέπει απλά περικοπές μερικών εκατομμυρίων αλλά 44 δισεκατομμυρίων ευρώ, μία πρόταση που βρήκε αντίθετους ακόμη και τους πιο συντηρητικούς πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους της χώρας.
Ο Πρωθυπουργός Μπαϊρού μπορεί να τόνισε πως κάθε ώρα της ημέρας το δημόσιο έλλειμμα της Γαλλίας μεγαλώνει κατά 12 εκατομμύρια ευρώ αλλά οι Γάλλοι βρίσκονται εντελώς απέναντι στις περικοπές ειδικά στον κάδο της υγείας και της Παιδείας και υπογραμμίζουν πως οι πολιτικές Μακρόν και Μπαϊρού αυτή τη φορά δεν θα περάσουν. Για τις 10 Σεπτεμβρίου το συγκεκριμένο κίνημα έχει καλέσει όλα τα συνδικάτα αλλά και όλους τους εργασιακούς κλάδους σε «ειρηνική διαμαρτυρία σε όλη τη χώρα» και υπογραμμίζει στους λογαριασμούς του στα social media πως στόχος είναι να «παραλύσουν τα πάντα στη χώρα».
Οι επιλογές Μακρόν και ένα ακόμη αδιέξοδο
Ο Γάλλος Πρόεδρος που τον Ιούλιο του 2024 σε μία πολιτικά παρακινδυνευμένη κίνηση έστειλε τη Γαλλία σε εκλογές μετά την ευρεία νίκη της Ακροδεξιάς στις ευρωεκλογές δεν έχει κάνει σεβαστή τη λαϊκή ετυμηγορία… Μπορεί το Σύνταγμα και η 5η Γαλλική Δημοκρατία να δίνουν το δικαίωμα στον Πρόεδρο να ορίζει τον Πρωθυπουργό αλλά ήταν «ασυνήθιστο» πολιτικά ο Μακρόν να μην επιλέξει από την πλευρά των νικητών της κάλπης – Ένωσης της Αριστεράς – τον Πρωθυπουργό. Ο Γάλλος Πρόεδρος εάν η Κυβέρνηση Μπαϊρού καταρρεύσει όπως όλα δείχνουν θα έχει και πάλι την επιλογή να του ζητήσει να παραμείνει μεταβατικός, να ορίσει νέο Πρωθυπουργό – δεν έχει η αλήθεια και πολλά πρόσωπα ακόμη κοινής αποδοχής η δική του δεξαμενή – ή να πάει εκ νέου σε εκλογές – κίνηση ακόμη πιο επικίνδυνη από αυτή έναν χρόνο πριν…
Σε κάθε περίπτωση παρά το γεγονός πως η Γαλλία δεν στρέφει το τελευταίο διάστημα αρκετή από την παγκόσμια προσοχή επάνω της – λόγω και του παγκόσμιου αναβρασμού – δεν βρίσκεται δεδομένα σε καλό δρόμο και τα στοιχεία δείχνουν μία διαρκώς κλιμακούμενη πολιτικά και κοινωνικά κρίση στην οποία πολύ δύσκολα ο Γάλλος Πρόεδρος θα μπορέσει για ακόμη μία φορά να κάνει ελιγμούς.
