Να λες ξημέρωσε και σήμερα και να νιώθεις ευλογία και ευγνωμοσύνη που άνοιξες τα μάτια σου έτοιμος για να βαδίσεις την πορεία σου μέχρι αργά το βράδυ.
Ίσως αυτό το πρωινό να σε βρήκε μη έχοντας καταφέρει όσα θα ήθελες και μη έχοντας τις επιτυχίες που ποθούσες και προσδοκούσες. Όμως, αφού ξύπνησες σημαίνει ότι είσαι ζωντανός, κι αφού είσαι ζωντανός τίποτα δεν χάθηκε και τίποτα δεν τελείωσε.
Δες το ξεκίνημα του κάθε πρωινού σαν είναι ένα καινούριο ξεκίνημα για σένα. Σαν μια καινούρια διαδρομή, ένα καινούριο ταξίδι σε μέρη άγνωστα που καλείσαι να διαβείς και να γνωρίσεις. Μην αφήνεσαι και μη παραδίνεσαι σε μαύρες σκέψεις, σε αγωνίες, στην ανησυχία και το φόβο. Ό,τι σε στεναχώρησε, σε πλήγωσε και σε ταλαιπώρησε άστο να χαθεί στο σκοτάδι, να ξεχαστεί και να μείνει στο παρελθόν. Κοίτα έξω από το παράθυρο σου, το φως της ελπίδας ξανοίγεται μπροστά σου, οι ώρες του χρόνου περιμένουν να τις γεμίσεις… κι εσύ στέκεσαι εκεί και είσαι ζωντανός.
Σίγουρα, η ζωή δεν είναι πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα και ανθοστόλιστη και ούτε πάντα θα είναι καλοκαιρία. Θα έρθουν και οι ηλιόλουστες ζεστές μέρες του καλοκαιριού, θα έρθουν και οι κρύες συννεφιασμένες και βροχερές μέρες του χειμώνα. Γιατί έτσι είναι η ζωή, πότε στα πάνω της και πότε στα κάτω της, ούτε όλα μαύρο, ούτε όλα άσπρο.
Εσύ, κοίτα να βρεις τις ισορροπίες και σκέψου ότι υπάρχει και η ενδιάμεση κατάσταση του γκρι για παράδειγμα, ώστε να την περπατήσεις και να ζήσεις σε αυτήν αν την επιλέξεις. Μην πετάς άσκοπα στον ουρανό αλλά ούτε και να είσαι πεσμένος συνεχώς κατά γης. Περισσότερο να παραμένεις προσγειωμένος και αισιόδοξος ότι αφού ξημέρωσε μπορείς να αγωνιστείς και να παλέψεις το καθετί.
Η ζωή (όπως έχει δείξει η ιστορία) δεν συγχωρεί τους αλαζόνες και όσους νομίζουν ότι έχουν καταφέρει και κατακτήσει τα πάντα, όμως δεν συγχωρεί και όσους πέφτουν στα πατώματα σαν ζωντανοί νεκροί πιστεύοντας ότι έχουν χάσει τα πάντα. Γι’ αυτό κοίτα να εφοδιαστείς με θάρρος, πείσμα και υπομονή, γιατί αφού ξημέρωσε μπορείς και το μπορείς.
Μην λησμονάς και μην προσπερνάς να δείχνεις την εκτίμηση σου σε όσα σου δόθηκαν ή όσα πέτυχες μέχρι τώρα, αλλά ταυτόχρονα μην επαναπαύεσαι και μένεις πίσω και στη στασιμότητα. Και κάτι πολύ σημαντικό και κρίσιμο, μην γυρεύεις πολλά και πιο πολλά και πιο πολλά για να νιώσεις πλήρης και δυνατός, γιατί με τέτοιο σκεπτικό δεν θα το κατορθώσεις ποτέ… και κάθε φορά που θα φτάνεις σε αυτά τα πολλά δεν θα σου αρκούν και θα αναζητάς όλο και περισσότερα.
Μάθε και εκπαιδεύσου σε διαφορετική αντίληψη που ακόμα και τα λίγα θα σε κάνουν να αισθάνεσαι ικανοποίηση και πληρότητα. Μπορεί ποσοτικά να μειονεκτούν αλλά η αξία των πραγμάτων δεν μετριέται σε μεγέθη. Αυτά τα λίγα ίσως σου προσφέρουν ότι σου λείπει, αρκεί να αλλάξεις – αν χρειαστεί – τη ματιά και την κοσμοθεωρία σου.
Κλείνοντας, πίστεψε στον εαυτό σου και στη δύναμη που έχεις μέσα σου… πίστεψε στη ψυχή σου και δώσε τη ψυχή σου. Όχι επειδή το γράφω εγώ σε αυτό το κείμενο, γιατί ούτε αλάνθαστος είμαι ούτε και παντογνώστης και ούτε καν ο άριστος συμβουλάτορας… αλλά επειδή το οφείλεις σε σένα τον ίδιο και μετά σε όσους είδαν και ξεχώρισαν κάτι σε σένα τον ίδιο. Πολύ περισσότερο όμως το οφείλεις στη ζωή, που σου έδωσε την ευκαιρία να ανταμώσεις άλλο ένα πρωινό, άλλο ένα ξημέρωμα. Γιατί ξημέρωσε και είσαι ζωντανός, γιατί ξημέρωσε και είμαι ζωντανός.
