Δύο ηλικιωμένοι Ισπανοί ιησουίτες καταδικάστηκαν από δικαστήριο της Βολιβίας σε ποινή φυλάκισης ενός έτους ο καθένας, επειδή συγκάλυψαν τις πράξεις ενός ιερέα που είχε ομολογήσει ότι κακοποίησε σεξουαλικά δεκάδες παιδιά πριν από περίπου σαράντα χρόνια. Η απόφαση γνωστοποιήθηκε μέσα από ανακοίνωση συλλογικότητας θυμάτων.
Οι δύο ογδοντάρηδες, Μάρκος Ρεκολόνς και Ραμόν Αλαΐξ, οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη το 2023, μετά τις καταγγελίες πρώην μαθητών του κολεγίου στην Κοτσαμπάμπα, στην κεντρική Βολιβία. Στο ίδιο σχολείο είχε υπηρετήσει ο Ισπανός ιερέας Αλφόνσο Πεδράχας, ο οποίος εργαζόταν ως δάσκαλος και πνευματικός καθοδηγητής.
Ο Πεδράχας, πριν πεθάνει από καρκίνο το 2009 σε ηλικία 66 ετών, είχε καταγράψει σε προσωπικό ημερολόγιο ότι κακοποίησε πάνω από 80 παιδιά και εφήβους στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Το ημερολόγιο αποκαλύφθηκε τον Απρίλιο του 2023 από την ισπανική εφημερίδα El País. Ο ίδιος είχε παραδεχθεί στις σελίδες του ότι «έκανε κακό σε πολλούς» και σημείωνε ότι προστατεύθηκε από ανώτερα στελέχη της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.
«Ήμασταν παιδιά, και μας έκαναν να πιστέψουμε ότι η δικαιοσύνη» θα αποδιδόταν από τους ίδιους τους ιησουίτες, που αντί γι’ αυτό εγγυήθηκαν την ατιμωρησία του ιερωμένου, τόνισε ο Ουίλντερ Φλόρες, εκπρόσωπος των θυμάτων, σε ανακοίνωσή του. Εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση, λέγοντας ότι «περίμεναν τόσο» αυτή τη στιγμή.
Παρά την καταδίκη, οι δύο ιησουίτες δεν θα φυλακιστούν, καθώς η ηλικία τους και η μικρή διάρκεια της ποινής δεν επιτρέπουν την κράτησή τους.
«Σήμερα είναι ιστορική μέρα για το κολέγιο Juan XXIII και για τη χώρα», δήλωσε ο Πέδρο Λίμα, πρώην ιησουίτης και ένας από τους προσφεύγοντες, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Οι δύο καταδικασθέντες ήταν επικεφαλής της Societas Jesu, της «Εταιρείας του Ιησού», στην Κοτσαμπάμπα. Η δικαιοσύνη αποφάνθηκε πως, ενώ γνώριζαν για τις εγκληματικές πράξεις, δεν ενημέρωσαν ποτέ τις αρχές.
Ο Ουίλντερ Φλόρες υπογράμμισε πως η απόφαση αυτή, που είναι η πρώτη του είδους της στη Βολιβία, αποτελεί μόνο «την κορυφή του παγόβουνου». Όπως εξήγησε, «υπάρχουν ακόμη επιζήσαντες άλλων (σεξουαλικών) αρπακτικών, ιησουιτών και (μελών) άλλων θρησκευτικών ταγμάτων. Υπάρχουν ακόμη χιλιάδες εσωτερικά έγγραφα που μαρτυρούν τη θεσμική και συστημική συγκάλυψη των παιδεραστών».
Η υπόθεση ρίχνει φως σε ένα σκοτεινό κεφάλαιο της εκκλησιαστικής ιστορίας στη Βολιβία, με τα θύματα να βλέπουν έστω και με καθυστέρηση δεκαετιών ένα πρώτο βήμα απονομής δικαιοσύνης.