Παίρνουμε σαν δεδομένο ότι είναι ξεχωριστό έθνος οι Ουκρανοί από τους Ρώσους αλλά δεν είναι ξεχωριστό έθνος από τους Ισπανούς οι Βάσκοι και οι Καταλανοί ή οι Σκωτσέζοι και οι Ουαλοί από τους Εγγλέζους ή οι Φλαμανδοί από τους Βαλόνους Βέλγους και κάποιες άλλες… ντουζίνες λαών που ζουν στην Ευρώπη μέσα σε κράτη,στα οποία οι ίδιοι νιώθουν (ή είναι πραγματικά) μειονότητες;
Αν ναι,τότε γιατί δε δίνουμε όπλα και σε όλους αυτούς για να εξεγερθούν;
Γιατί δεν υποστηρίξαμε τους Καταλανούς κατά την εξέγερση τους πριν από 3 χρόνια;
Γιατί δεν κάναμε ό,τι κάναμε με τους Κροάτες,τους Βόσνιους και αργότερα στους Κοσοβάρους,που τους οπλίσαμε και αποσχίστηκαν από το Βελιγράδι.
Και ενώ οι Κοσοβάροι,εν πάση περιπτώσει ήταν αλβανόφωνοι,οι Κροάτες και οι Βόσνιοι που μιλούσαν την ίδια γλώσσα με τους Σέρβους γιατί έπρεπε σώνει και καλά να αποτελέσουν ξεχωριστό κράτος;
Γιατί δε δίνουμε όπλα σε Κορσικανούς,Σάρδους,Σικελούς (καλά μεταξύ μας όλοι αυτοί μπορεί να έχουν κι από μόνοι τους),στους ιταλόφωνους Ελβετούς του Τιτσίνο,στους γερμανόφωνους του Νότιου (ιταλικού) Τιρόλο,ίσως στους Βρετόνους και τους Οξιτανούς της Γαλλίας,στους Βαυαρούς της Γερμανίας και σε όλους εκείνους τους “διαφορετικούς” που συνυπάρχουν στα όρια των ιστορικών ευρωπαϊκών κρατών,όπως δίνουμε τώρα στους φίλους μας τους Ουκρανούς,με τους οποίους φυσικά και δεν έχουμε τίποτα,απλά δεν κατανοούμε γιατί πρέπει να είναι ξεχωριστό κράτος από τη Ρωσία.
Χωρίς συγχρόνως να υποστηρίζουμε φυσικά τη βάρβαρη επίθεση του Πούτιν.
Προσωπικά εγώ και πολλοί σαν εμένα δεν πιστεύουμε ότι αν μαζευτούμε δέκα άτομα που θεωρούμε το χωριό μας διαφορετικό από το διπλανό χωριό,πάει να πει πως θα κηρύξουμε και την…ανεξαρτησία του.
Τουλάχιστον όχι αν δεν συντρέχουν σοβαροί λόγοι.
Αν τα δύο χωριά,ας πούμε, δεν κατοικούνται από ανθρώπους με διαφορετική καταγωγή που δε θέλουν ή δεν μπορούν να συνυπάρχουν.
[Οξιτανικά,Νότια Γαλλία]
Κράτη μέχρι εκεί που τελειώνουν τα έθνη
Γιατί για εμάς το κράτος θα πρέπει να έχει τα όρια του έθνους.
Εμείς είμαστε Έλληνες,Ρωμιοί,απόγονοι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας,που μαζευτήκαμε σε ένα χώρο μετά από ανταλλαγές πληθυσμών και εθνοκαθάρσεις που κράτησαν τουλάχιστον έναν αιώνα και φτιάξαμε το κράτος μας.
Με τους Οθωμανούς που συνυπήρξαμε μάς χώριζε η θρησκεία.Όπως σε μεγάλο βαθμό και η γλώσσα,αν και πολλοί από τους “Τούρκους” ήταν ελληνόφωνοι,δηλαδή ρωμέικης καταγωγής αλλά εξισλαμισμένοι.
Σε κάθε περίπτωση και μόνο η ύπαρξη δύο διαφορετικών θρησκειών δημιουργούσε ένα τείχος ανάμεσα στις δύο κοινότητες,που κάποια στιγμή η μία από τις δύο (η δικιά μας) τράβηξε το δρόμο της.
Εδώ φοβάμαι ότι αρχίζουν και τελειώνουν οι ομοιότητες μας με τους φίλους Ουκρανούς.
Γιατί γίνεται μια προσπάθεια αυτή την εβδομάδα του πολέμου να ταυτιστεί στα Media η κόντρα Ρωσίας-Ουκρανίας με εκείνη της Τουρκίας με την Ελλάδα.
Άκυρη τελείως βέβαια η όποια σύγκριση.
Στη δική μας περίπτωση μιλάμε για δύο διαφορετικούς λαούς,με άλλη θρησκεία,άλλη γλώσσα και άλλο ιστορικό υπόβαθρο.
Ενώ στην άλλη περίπτωση μιλάμε για δύο ομόδοξους λαούς,σλαβικής προέλευσης και κουλτούρας,που η γλώσσα των μεν (Ουκρανικά) είναι κατά κάποιον τρόπο διάλεκτος των δε.Η διαφορά είναι σαν να λέμε κρητικά με mainstream ελληνικά.
Δυο λαοί που ανήκουν στην ίδια οικογένεια,στην οικογένεια των Σλάβων.
Για εμάς είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβουμε γιατί σαν λαός δεν έχουμε αδέρφια,με την έννοια ότι μιλάμε μία γλώσσα μόνοι μας στον κόσμο αλλά οι Ρώσοι με τους Ουκρανούς δε μιλούν άλλη γλώσσα,μιλούν άλλη διάλεκτο της ίδιας γλώσσας,
που θεωρείται επίσημα άλλη γλώσσα γιατί απλά έχει στρατό και ναυτικό…
όπως θα έλεγε και ο γλωσσολόγος, Μαξ Γουαϊνράιχ (Max Weinreich).
Αν φτάσουμε στο σημείο να θεωρούμε ότι η κάθε διάλεκτος αποτελεί κριτήριο εθνικής διαφοροποίησης,τότε θα πρέπει να πάμε σε μια Ευρώπη των εκατό ή διακοσίων (ίσως) εθνών.
Μόνο στην Ιταλία έχω στο μυαλό μου πρόχειρα μια ντουζίνα “έθνη” που μιλούν διαφορετική διάλεκτο μεταξύ τους,έχουν άλλη νοοτροπία και άλλο φολκλόρ.Ενώ μέχρι την Ένωση της γειτονικής μας χώρας το 19ο αιώνα,αποτελούσαν ακόμη και διαφορετικά κράτη μεταξύ τους.
Συνεπώς είναι διαφορετικό έθνος οι Ουκρανοί επειδή λένε το νερό “βόντα” ενώ οι ρώσοι το λένε “βάντα” και το κρασί “βίνο” και “βένο”; Επειδή το “ο” οι άλλοι το προφέρουν “α” και το “ι”, “ε”; Επειδή τον Πούτιν τον λένε “Βλαντίμιρ” και τον Ζελένσκι, “Βολοντίμιρ”;
Είναι τόσο μεγάλες αυτές οι διαφορές τους,που δεν μπορούν να συνυπάρξουν;
Πού τελειώνει λοιπόν το όποιο δικαίωμα για αυτοδιάθεση και πού αρχίζει η απόσχιση για την απόσχιση;