«Εθνική Κρήτης», «υπερκομματικός Αρναουτάκης» και πόσα άλλα έχετε ακούσει ή διαβάσει για τον (πολιτικά) αειθαλή περιφερειάρχη Κρήτης που κατόρθωνε μαεστρικά να διαπερνά πολιτικούς χώρους και κομματικά στεγανά μένοντας μονίμως στο απυρόβλητο, ενώ ταυτόχρονα κέρδιζε την στήριξη ή εξασφάλιζε την ανοχή κομμάτων και αντιπάλων.
Ορμώμενος από το πολιτικό Κέντρο σε συνδυασμό με το (φιλό)λαϊκό προφίλ του, ο Σταύρος Αρναουτάκης τα τελευταία χρόνια έβρισκε τον τρόπο να ισορροπεί ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝ.ΑΛ. και Νέα Δημοκρατία.
Ο πρώτος τον στήριξε επίσημα στις τελευταίες εκλογές, το ίδιο και η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά, ενώ η Νέα Δημοκρατία πέταξε λευκή πετσέτα με την υποψηφιότητα Μαρκογιαννάκη, κάνοντας εξαιρετικά έως προκλητικά εύκολο το έργο του Αρναουτάκη το 2019.
Φαίνεται όμως πως από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν πως ο περιφερειάρχης εργαλειοποίησε την στήριξη που του παρείχε το κόμμα και σήμερα εξετάζουν κι άλλες λύσεις.
Με αφορμή την πολύκροτη υπόθεση του γηροκομείου στα Χανιά και τις ευθύνες της Περιφέρειας ορισμένοι κύκλοι ξεκίνησαν να «ξηλώνουν» το πουλόβερ του Σταύρου. Από τη μια το πρωτοσέλιδο-καταπέλτης της Εφημερίδας των Συντακτών, από την άλλη το μεγαλοπρεπές «άδειασμα» από την κυβερνητική Δόμνα Μιχαηλίδου αναφορικά με τις σοβαρές ευθύνες της Περιφέρειας γύρω από το θέμα, δείχνουν πως ο περιφερειάρχης δεν απολαμβάνει της ίδιας στήριξης ούτε από τα αριστερά, ούτε από τα δεξιά.
Κι αν αυτά αποτέλεσαν τροχιοδεικτικές βολές, δεν φανταζόμαστε τι θα ακολουθήσει.
Ο Σταύρος πάντως έλαβε το μήνυμα και τώρα ξέρει πως πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο, καθώς το 2023 δεν θα μπορέσει να είναι και με… τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.