Του Κόκκαλη

Πρέπει να διαβάσετε

Μέσα στα δέκα ονόματα υποψήφιων ευρωβουλευτών που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ χτες, φιγουράρει αυτό του Πέτρου Κόκκαλη.

Θα περίμενε κανείς να διαβάσει μια κάποια κριτική απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτή του την επιλογή, ειδικά από γνωστές και σφόδρα αντιπολιτευόμενες ιστοσελίδες.

Συγκεκριμένα ΜΜΕ αρέσκονται στην κριτική προς τον ΣΥΡΙΖΑ για ψύλλου πήδημα, ακόμη και διαστρεβλώνοντας ή επινοώντας γεγονότα. Τώρα που κατεβάζει κοτζάμ Κόκκαλη στα ψηφοδέλτια, θα περίμενε κανείς να γίνει ο κακός χαμός.

Χρυσός να είναι ο Πέτρος Κόκκαλης, χίλια πράγματα να έχει κάνει για να απαλλαγεί από το στίγμα του πατρός του – κι όντως, αν τον ψάξει κανείς θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για δραστήριο κοινωνικά άτομο, προσφέρεται παρόλα αυτά η υποψηφιότητά του για κριτική προς το κυβερνών κόμμα, από φίλους και –ειδικά- από εχθρούς.

Κι όμως, ως χτες αργά το βράδυ, στις γνωστές αντικυβερνητικές ιστοσελίδες δεν είχε υπάρξει ούτε υποψία μομφής!

Ακόμη και η σκληρή ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας για το θέμα, που σε άλλη περίπτωση θα γινόταν σημαία, χάθηκε στα «ψιλά».

Εξαίρεση, φυσικά, αποτέλεσαν τα ΜΜΕ συμφερόντων του κ. Μαρινάκη, ο οποίος βρίσκεται σε ανοιχτή ρήξη με την οικογένεια Κόκκαλη.

Μόνο να φανταστούμε μπορούμε τι θα είχε γίνει, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωνε την υποψηφιότητα της Κατερίνας Ακριβοπούλου ή του Λάκη Λαζόπουλου, παραδείγματος χάριν. Ή, ακόμα, του Σπύρου Δανέλλη – για τον οποίο ήδη γράφονται λίβελλοι, πριν καν οριστικοποιηθεί η υποψηφιότητά του.

Να θυμίσουμε επίσης τον κουρνιαχτό που σήκωσαν τα συγκεκριμένα ΜΜΕ, μόλις τους έδωσε αφορμή η Μυρσίνη Λοΐζου.

Όμως για τον Πέτρο Κόκκαλη, ο οποίος αποτελεί και την πραγματική είδηση στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, δε θα ακουστεί ούτε κιχ απ’ τους γνωστούς φωνακλάδες.

Γιατί άλλο να ξεσκίζεις την Κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ με πραγματικές ή επινοημένες αφορμές, συχνότατα καταπατώντας κάθε έννοια δεοντολογίας, κι άλλο να τα βάζεις με μέλη οικογενειών μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.

Αποδεικνύεται, εντέλει, ότι η αντικυβερνητική προπαγάνδα έχει κι αυτή τα όριά της.

Μόνο που τα βάζει το συμφέρον κι όχι η δεοντολογία.

Σχετικά άρθρα

Άλλα Πρόσφατα