Τρεις μήνες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές και ακόμη καλά-καλά δεν έχουμε πλήρη εικόνα για το ποιοι θα είναι, εντέλει, οι υποψήφιοι δήμαρχοι – στο Ηράκλειο και αλλού, μιας κι εντός των ημερών διαφαίνεται η ανακοίνωση και νέων υποψηφιοτήτων.
Όσο για την άγρα υποψήφιων δημοτικών και τοπικών συμβούλων, εκεί κι αν βρισκόμαστε ακόμη στα σπάργανα, με τις ανακοινώσεις ονομάτων να γίνονται προσώρας με το σταγονόμετρο, αν και οι επίδοξοι δήμαρχοι σίγουρα έχουν ήδη ξεκινήσει παρασκηνιακά τις κρούσεις για τη στελέχωση των ψηφοδελτίων τους.
Και το πρόγραμμα; Μα ένας δημοτικός συνδυασμός πρέπει να έχει και πρόγραμμα! Ποιος θα το φτιάξει; Τι θα περιέχει; Με ποιες διαδικασίες θα εγκριθεί;
Θα περίμενε κανείς το πρόγραμμα των συνδυασμών να είναι έτοιμο από καιρό και με βάση αυτό να γίνεται η προσπάθεια στελέχωσης των ψηφοδελτίων. «Κύριε τάδε, αυτός είναι ο συνδυασμός μας, αυτός ο υποψήφιος δήμαρχος που στηρίζουμε κι ΑΥΤΟ το πρόγραμμά μας, αν συμφωνείς με όσα διακηρύσσουμε, σε θέλουμε μαζί μας».
Ή, έστω, όσοι θα στελεχώσουν το ψηφοδέλτιο και θα απαρτίσουν τη δημοτική παράταξη, να συμμετάσχουν στις διαδικασίες διαμόρφωσης του προγράμματος, το οποίο θα αποτυπώσει τη συνολική συνισταμένη των επιθυμιών και των στόχων αυτών των ανθρώπων.
Τίποτε από τα δύο κατά κανόνα δε συμβαίνει στην πράξη.
Συνήθως συγκροτείται μια ολιγομελής επιτροπή προγράμματος, η οποία αναλαμβάνει να συρράψει την τελευταία ώρα διάφορες ιδέες, ενώ αξιοποιεί και υλικό προηγούμενων εκλογών, ανακυκλώνοντας αφηγήματα και «οραματικές προτάσεις» στο διηνεκές.
Εξαίρεση αποτελεί το πρόγραμμα του εκάστοτε απερχόμενου δημάρχου, που είναι διανθισμένο με φωτογραφίες και αναφορές σχετικές με το έργο που παρήγαγε η δημοτική αρχή στην προηγούμενη θητεία της.
Εντέλει, οι υποψήφιοι δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι στην καλύτερη περίπτωση θα ξεφυλλίσουν το έτοιμο προγραμματικό φυλλάδιο που θα τους διανεμηθεί, για να γνωρίζουν καλού-κακού τι ευαγγελίζεται ο συνδυασμός στον οποίο μετέχουν.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές, όπως και κάθε εκλογική διαδικασία, θα έπρεπε να κυριαρχούνται από τις αρχές, τους στόχους και τις προτεραιότητες που θέτει για τον τόπο ο εκάστοτε υποψήφιος συνδυασμός.
Αντιθέτως, είναι μια διαδικασία καθαρά προσωποκεντρική, όπου το πρόγραμμα των συνδυασμών καταρτίζεται συνήθως προσχηματικά και στο πόδι, και όχι ως αποτύπωση συλλογικών διαδικασιών και συγκεκριμένου οράματος.
Γι’ αυτό, άλλωστε, συνήθως ξεχνιέται την επομένη των εκλογών.
Με τις όποιες εξαιρέσεις να επιβεβαιώνουν, απλώς, τον κανόνα.
Καλή εβδομάδα!
