Η άσκηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη σωματική και ψυχική υγεία και συνίσταται ως μέσο πρόσληψης και αποκατάστασης χρόνιων παθήσεων. Στα πλεονεκτήματα της άσκησης για όλες τις πληθυσμιακές ομάδες συγκαταλέγονται:
• Βελτίωση του καρδιαναπνευστικού συστήματος
• Έλεγχος της αρτηριακής πίεσης
• Βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ, μέσω μείωσης τριγλυκεριδίων, μείωσης χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης και αύξησης υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης
• Αύξηση της ευαισθησίας των μυών στην ινσουλίνη
• Αύξηση της άλιπης σωματικής μάζας
• Αύξηση του βασικού μεταβολικού ρυθμού
• Μείωση του ποσοστού σωματικού λίπους
• Αύξηση ή διατήρηση της οστικής πυκνότητας
• Μείωση της πιθανότητας πρόκλησης πτώσεων σε ηλικιωμένα άτομα
• Μείωση του άγχους
• Πρόληψη ή και μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης
• Βελτίωση της αυτοεκτίμησης και της αυτοεικόνας
• Βελτίωση της αυτοπεποίθησης.
Η άσκηση εμπίπτει σε αρκετές πτυχές της ψυχολογικής και σωματικής υγείας, στη γνωσιακή απόδοση, τη συναισθηματική ρύθμιση, τη δομή και λειτουργία του εγκεφάλου και την ακεραιότητα ενός ευρέος φάσματος βιοδεικτών που συνδέονται με τα μοριακά συστήματα, για τη διατήρηση της νευρικής λειτουργίας και πλαστικότητας.
Αρκετές μελέτες έχουν ασχοληθεί με την επίδραση της άσκησης έναντι των εκφράσεων διαταραχών που σχετίζονται με την επιληψία και άλλες ψυχικές διαταραχές. Η αερόβια άσκηση , όπως το κολύμπι ή το τρέξιμο, αυξάνουν τη χωρητικότητα της καρδιάς και των πνευμόνων έχοντας και ευεργετικά αποτελέσματα για τη δομή, λειτουργία, ανάπτυξη και ακεραιότητα του εγκεφάλου.
Η ανάγκη για σωματική δραστηριότητα και άσκηση για την εξασφάλιση της ομαλής και υγιούς ανάπτυξης, δομής και λειτουργίας παιδιών και εφήβων παραμένει ανεκτίμητη, όπως αποδεικνύεται από τις παγκόσμιες κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα και υγεία.
Η άσκηση μπορεί να λειτουργήσει ως μηχανισμός απόσπασης της προσοχής από δυσάρεστες σκέψεις που αφορούν προβλήματα της καθημερινότητας.
Η ώρα της άσκησης μπορεί να αποτελεί για το κάθε άτομο την ώρα εκείνη κατά την οποία μπορεί να διακόψει τη ροή της σκέψης του από τα καθημερινά προβλήματά του. Επίσης η συμμετοχή σε φυσικές δραστηριότητες φέρνει το άτομο αντιμέτωπο με καταστάσεις και δραστηριότητες τις οποίες πρέπει να διαχειρισθεί ή να αντιμετωπίσει, οπότε και μαθαίνει μέσα από ένα φυσικά στρεσογόνο γεγονός να αξιολογεί και να πράττει διαφορετικά ανάλογα με την περίσταση.
