Μεγάλο και βαρυσήμαντο το σημερινό θέμα σχολιασμού φίλοι μου και αφορά την ανάγκη για συμπόρευση, συμπαράσταση και στήριξη μεταξύ ανθρώπων που διαβιούν και πράττουν στο ίδιο περιβάλλον, είτε οικογενειακό είτε κοινωνικό.
Πραγματικά, ανεκτίμητο το κέρδος να γνωρίζεις ότι σε κάθε δυσκολία και συμφορά αλλά ακόμα και στις χαρές σου, θα υπάρχει κάποιο πρόσωπο αναφοράς στο οποίο θα μπορείς ανά πάσα ώρα και στιγμή να απευθυνθείς και να βρεις απάγκιο, παίρνοντας κουράγιο και θάρρος από τα λόγια και την παρουσία του. Σου αρκεί να γνωρίζεις ότι θα βρίσκεται κοντά και με έτοιμη διάθεση και προθυμία να σου πει ένα θα είμαι εδώ ό,τι κι αν συμβεί, μη φοβάσαι για τίποτα. Να σου πει ένα θα είμαι εδώ και θα το περάσουμε μαζί το καθετί.
Δεν έχει σημασία αν το άτομο αυτό εμπίπτει στο προσωπικό, οικογενειακό, φιλικό, εργασιακό ή ευρύτερο κοινωνικό πεδίο συναναστροφής. Σημασία έχει να μπορεί να στέκεται στο σωστό σημείο και τη σωστή ώρα, την ώρα των μεγάλων για σένα γεγονότων και αποφάσεων. Να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος ή μόνη σε κάθε συνθήκη και περισσότερο να αισθάνεσαι ότι υπάρχει ένας άνθρωπος δικός σου, ο εξ απορρήτων ένα πράγμα, τον οποίο είσαι σε θέση να εμπιστευτείς και να αφεθείς για να καταμαρτυρήσεις ελεύθερα και άκριτα το φόβο, τις αγωνίες σου και τα διλλήματα σου.
Και να μιλήσεις ανοικτά μπροστά σε αυτό το πρόσωπο, χωρίς να σε νοιάξει αν φανείς λίγος ή πολύς, αν θα κλάψεις ή αν θα γελάσεις. Γιατί απλά ξέρεις καλά ότι σε ξέρει καλά, κι έτσι δε γεννιούνται δεύτερες και τρίτες σκέψεις στο μυαλό σου. Ξέρεις ότι αυτή τη στιγμή είναι εκεί για σένα και μόνο, κι αυτό σε καλύπτει. Δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω πέρα από την ασφάλεια, την αμοιβαιότητα και την εγκαρδιότητα αυτής της στιγμής. Τη στιγμή της δικής σου εξομολόγησης για όσα σε απασχολούν και σε ωθούν στην αναζήτηση αυτής της συζήτησης, που δεν είναι μια απλή κουβέντα αλλά κάτι βαθύτερο και ουσιαστικό. Εκείνη την ώρα, μοιράζεσαι εσένα τον ίδιο.
Κι είναι αλήθεια, ακόμα και οι κλειστοί και εσωστρεφείς άνθρωποι έχουν ανάγκη από ένα τέτοιο πρόσωπο με τέτοιο ρόλο στη ζωή τους. Δεν δηλώνει αδυναμία η παρουσία του και η σύνδεση μαζί του, αλλά την ανάγκη εξωτερίκευσης βαθύτερων δικών σου συναισθημάτων και σκέψεων και την ανάγκη ώστε να λάβεις τα οφέλη της κατανόησης και της παρακίνησης. Την ευεργεσία να ξέρεις ότι είστε δύο και όχι ένας. Γιατί όταν κάποιος είναι τελείως μόνος του, είναι σαν το φτερό στον άνεμο και εκτεθειμένος σε κάθε δυσχέρεια και «κακοκαιρία».
Θυμηθείτε τον εαυτό σας, πόσες φορές δεν σήκωσε το τηλέφωνο για να στείλει κάποιο μήνυμα ή να επικοινωνήσει ποικιλοτρόπως με το άτομο που νιώθει κοντά του και να του ζητήσει να βρεθούν ή να του περιγράψει και να του εκμυστηρευτεί αυτό που συμβαίνει και αυτό που προκάλεσε αναστάτωση και σύγχυση.
Σε αυτή την συναναστροφή τα δύο μέρη χρειάζεται να είναι και να νιώθουν ισάξια και όχι ο ένας να βρίσκεται σε θέση υποχείριου για τον άλλον ή έρμαιο της όποιας εκμετάλλευσης απορρέουσας από το μη σεβασμό και τιμή προς την εμπιστοσύνη.
Κλείνοντας, ανοίξτε τον εαυτό σας φίλοι μου, όχι βέβαια σε όλους γιατί αυτό είναι κάτι μη χρήσιμο και ταυτόχρονα επικίνδυνο, αλλά στο πρόσωπο που εσείς θα ξεχωρίσετε και θα επιλέξετε γι’ αυτό το πολύτιμο μοίρασμα και συνταίριασμα. Μπορεί να είναι η σύντροφος, ο γονέας, ο φίλος, ο συνάδελφος… αλλά για εσάς θα είναι το πρόσωπο που δηλώνει ότι «θα είμαι εδώ!» και εσείς ξέρετε την ίδια στιγμή ότι το εννοεί με πάσα ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια.
Γι’ αυτό, μη διστάσετε να ψάξετε το πρόσωπο εκείνο που θα σας πει με την καρδιά του: Θα είμαι εδώ, όσα κι αν έρθουν, όσα κι αν φύγουν, όσα κι αν μείνουν ή όσα περάσουν σαν επισκέπτες. Θα είμαι εδώ.
