Mέσα από ανάρτηση της, η Άννα Διαμαντοπούλου σχολίασε το μακελειό στα Βορίζια.
”Χρειάζεται συνέπεια, συνεργασία, θεσμικότητα και βάθος. Η Κρήτη είναι τόπος μεγάλος. Με πολιτισμό, με παραγωγή, με δύναμη. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν πρέπει να απαξιώνουμε — πρέπει να δουλέψουμε τα προβλήματα.” τόνισε η επικεφαλής Πολιτικού Σχεδιασμού του ΠαΣοΚ ενώ αναφέρθηκε και στον δάσκαλο Χάρη Γεωργιακάκη, τον οποίο είχε βραβεύσει ως «Εκπαιδευτικό της Χρονιάς», για το έργο του στα Βορίζια.
Η ανάρτηση της Άννας Διαμαντοπούλου
Πριν τρία χρόνια γνώρισα τα Βορίζια μέσα από έναν άνθρωπο που άλλαξε το σχολείο με την πίστη του στη δύναμη της Παιδείας.
Τον δάσκαλο Χάρη Γεωργιακάκη, τον οποίο είχα την τιμή να βραβεύσω ως «Εκπαιδευτικό της Χρονιάς»,με την ιδιότητα μου ως Πρόεδρος της επιτροπής Education Leaders Awards για το έργο του σε ένα ολιγοθέσια σχολείο στα Βοριζια. Εμεινε με δική του επιλογή 5χρονια 2017-2022 κάνοντας 100χμκαθε μέρα.
Σε μια κοινωνία με βαριές παραδόσεις τιμής, “ανδρισμού” και συχνά σιωπηλής αποδοχής της βίας, εκείνος έφερε χρώμα, άνοιγμα, εμπιστοσύνη και συμμετοχή. Έδειξε ότι η Παιδεία μπορεί να ριζώσει ακόμα και στο πιο δύσβατο τοπίο — και να το αλλάξει.
Και σήμερα, μετά την τραγωδία στα Βορίζια —δύο νεκροί, καλάσνικοφ στα χέρια— το πρώτο που πρέπει να θυμηθούμε είναι αυτό το φως.
Γιατί τώρα το σκοτάδι φωνάζει.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ακούσαμε τον Υπουργό Υγείας να δηλώνει ότι «του αρέσει το αμερικανικό μοντέλο οπλοκατοχής».
Αυτό δεν είναι προσωπική άποψη.
Είναι πολιτική θέση.
Και η σιωπή της Νέας Δημοκρατίας απέναντί της είναι επίσης πολιτική επιλογή.
Όταν μιλάει το ΠΑΣΟΚ, κάθε λέξη αναλύεται και στοχοποιείται.
Όταν υπουργός θαυμάζει μια κουλτούρα που έχει γεμίσει σχολεία με αίμα, τότε… σιωπή.
Αυτή η σιωπή είναι ανοχή. Και η ανοχή είναι επικίνδυνη.
Κι ενώ οι πρώτες ώρες απαιτούσαν ψυχραιμία και διάλογο, ο Νίκος Ανδρουλάκης πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει όλους τους φορείς της Κρήτης σε κοινή σύσκεψη — για να μιλήσουμε συλλογικά, σοβαρά, θεσμικα για να γίνει αυτό που τόσο λείπει σ’ αυτή τη χώρα η Διαβούλευση μ αυτούς που ζουν και γνωρίζουν το πρόβλημα
Και πριν αυτή η προσπάθεια προλάβει καν να ξεκινήσει, είδαμε την Κυβέρνηση να σπεύδει στο νησί με εξαγγελίες «στο πόδι» και επικοινωνιακές εικόνες.
Όχι σχέδιο — εντύπωση.
Όμως το πρόβλημα δεν χρειάζεται εντυπώσεις.
Χρειάζεται συνέπεια, συνεργασία, θεσμικότητα και βάθος.
Η Κρήτη είναι τόπος μεγάλος. Με πολιτισμό, με παραγωγή, με δύναμη.
Δεν είναι όλοι ίδιοι.
Δεν πρέπει να απαξιώνουμε — πρέπει να δουλέψουμε τα προβλήματα.
Και αυτό θέλει:
Νόμους και εφαρμογή τους
Αφοπλισμό με σχέδιο, όχι με συνθήματα
Κοινωνική πολιτική και στήριξη οικογενειών
Εκπαίδευση ενηλίκων
Και πάνω απ’ όλα: το σχολείο.
Γιατί η βία δεν αλλάζει με αντιβία.
Αλλάζει όταν το παιδί έχει άλλον δρόμο να γίνει «δυνατός».
Και αυτός ο δρόμος γράφεται στην τάξη.
Στον τοίχο του σχολείου των Βοριζίων τα παιδιά έχουν ήδη γράψει την αλήθεια:
«Μόνο όταν σε νοιάζονται ημερώνεις.
Μόνο όταν σε αγαπάνε είσαι.
Μόνο όταν αγαπάς, εξανθρωπίζεσαι.»
