του Σωτήρη Μεταξά
Η Chevron αλλάζει το τοπίο στους ελληνικούς υδρογονάνθρακες και το έμπρακτο ενδιαφέρον του αμερικανικού κολοσσού σηματοδοτεί εξελίξεις σε σαφείς γεωπολιτικές διαστάσεις αναδιαμορφώνοντας την ελληνική ενεργειακή σκακιέρα.
Σε μια περίοδο που η Τουρκία και η Λιβύη αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, η απόφαση του αμερικανικού κολοσσού να εισέλθει στα θαλάσσια οικόπεδα νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου προσφέρει στην Αθήνα ένα ισχυρό χαρτί διεθνούς στήριξης.
Τα άμεσα οφέλη από τη συμμετοχή της Chevron είναι περισσότερο γεωπολιτικά παρά οικονομικά.
Η απόφαση της Chevron να εισέλθει δυναμικά στο παιχνίδι των ελληνικών υδρογονανθράκων δεν έχει μόνο επενδυτική σημασία. Συνιστά και ευθεία αμφισβήτηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου και αυτό διότι το ανατολικότερο από τα τέσσερα οικόπεδα που διεκδικεί η αμερικανική εταιρεία, το «Νότια Κρήτη 2», επικαλύπτει κατά 20%-25% τη θαλάσσια έκταση που η Άγκυρα και η Τρίπολη επιχειρούν να οικειοποιηθούν μέσω του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Η ίδια η παρουσία των ΗΠΑ στην ελληνική ΑΟΖ αποτελεί μήνυμα αναγνώρισης των ελληνικών θέσεων για τα θαλάσσια σύνορα. Ήδη έως το τέλος του έτους αναμένεται να υπογραφούν οι συμβάσεις ανάμεσα στην ΕΔΕΥΕΠ και την κοινοπραξία Chevron – HelleniQ Energy για τα οικόπεδα «Νότια Κρήτη 1», «Νότια Κρήτη 2» και «Νότια Πελοπόννησος».
Η πολιτική βαρύτητα της εξέλιξης αποτυπώνεται και στην επίσκεψη του υπουργού Εσωτερικών των ΗΠΑ και επικεφαλής του Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας του Λευκού Οίκου, Νταν Μπέργκαμ, στην Αθήνα.
Πέρα από τη Chevron, στην Ελλάδα δραστηριοποιείται ήδη και η ExxonMobil, σε κοινοπραξία με την HelleniQ Energy, έχοντας αναλάβει τις έρευνες στα θαλάσσια οικόπεδα «Δυτικά» και «Νοτιοδυτικά της Κρήτης».
Το κρίσιμο στοίχημα από εδώ και πέρα δεν αφορά τόσο την προσέλκυση επενδυτών όσο την ικανότητα του ελληνικού κράτους να μην επαναλάβει λάθη του παρελθόντος: καθυστερήσεις και γραφειοκρατικά εμπόδια.
