Θύματα της κλιματικής αλλαγής είναι και οι μέλισσες, καθώς οι υψηλές θερμοκρασίες, η ξηρασία και τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν περιορίσει την τροφή τους.
«Μπορούν να βρουν τροφή, αλλά τη βρίσκουν σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Το νέκταρ επίσης από τα φυτά έχει γίνει πιο πυκνό, άρα δεν είναι εύκολο να το πάρουν, η γύρη που παράγεται είναι σε μικρότερη ποσότητα, συν το γεγονός ότι ο χρόνος άνθισης των φυτών μερικές φορές έχει γίνει πιο σύντομος κι έχει πάει λίγο πιο πριν ή λίγο πιο μετά. Αυτές οι συνθήκες επηρεάζουν και το βιολογικό κύκλο των μελισσών, δηλαδή πότε θα αυξηθούν, πότε θα μειωθούν, πότε θα έχουν γόνους, ακόμη και την αντιμετώπιση των ασθενειών» εξήγησε στην Τηλεόραση CRETA η Ερευνήτρια του ΕΛΓΟ Δήμητρα και Διευθύντρια του Τμήματος Μελισσοκομίας, Φανή Χατζήνα.
«Χάνουμε πολλές παραγωγές. Τώρα κινδυνεύουμε να χάσουμε και τα μελίσσια μας. Πρέπει να στηριχθούν οι μελισσοκόμοι για να κρατηθεί η μέλισσα. Αυτό που ζητάμε είναι να επιδοτηθούν οι μελισσοκόμοι ανά κυψέλη για την εποικονίαση που προσφέρουν στη φύση, ώστε κι εμείς να βγάλουμε κάποια έξοδα για να μπορέσουμε να κρατηθούμε. Αυτήν τη στιγμή τίθεται θέμα επιβίωσης» τόνισε από την πλευρά της η Πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Ρεθύμνης «Μελιττεύς» Χριστίνα Κουβαρά και πρόσθεσε πως τα τελευταία πέντε χρόνια η παραγωγή μελιού έχει μειωθεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% σε σχέση με το παρελθόν. Ενδεικτικό είναι ότι η παραγωγή έχει περιοριστεί μόνο σε θυμαρίσιο μέλι καθώς και σε πευκόμελο το φθινόπωρο.
«Όταν θέλω εγώ 2/2,5 ευρώ για το λίτρο της βενζίνης ή του πετρελαίου για να να πάω στα μελίσσια μου σε καθημερινή βάση, διανύοντας μεγάλες αποστάσεις, καταλαβαίνετε το κοστολόγιο που έχουμε μόνο στα καύσιμα. Κι όταν τα μελίσσια δε βρίσκουν τροφή έξω, πρέπει να αφήσουμε τα μέλια μέσα. Που σημαίνει ότι έχουμε μειωμένη παραγωγή, αλλά πολλά έξοδα, άρα μπαίνουμε μέσα» σχολίασε η κ. Κουβαρά.
Λόγω αδυναμίας κάλυψης των εγχώριων καταναλωτικών αναγκών, γίνονται πολλές εισαγωγές, καθώς επίσης κι ελληνοποιήσεις, όπως καταγγέλλει η κ. Κουβαρά.
«Θα δείτε στα super market κάποια μέλια που έχουν 3,00 και 3,50 ευρώ. Όταν σε εμάς το κόστος παραγωγής μας ανέρχεται στα πέντε ευρώ για ένα κιλό μέλι, καταλαβαίνετε ότι είναι αδύνατο αυτό το μέλι αν δεν το πουλήσεις 15/20 ευρώ το κιλό, ν’ ανταποκριθείς. Δεν μπορεί λοιπόν ένα καλό μέλι να πωλείται 3 και 4 ευρώ. Οπότε φέρνουν από Κίνα και τα ελληνοποιούν.»
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η φυσική τροφή για τις μέλισσες δεν μπορεί να αντικατασταθεί από συνθετική τροφή του εμπορίου, «γιατί αυτή η τροφή θα εξασφαλίσει μόνο επιβίωση κι όχι παραγωγή κι ίσως να προκαλέσει και μειωμένη υγεία», όπως ξεκαθάρισε η κ. Χατζήνα. «Από τη στιγμή που θα σπάσει ή θα διαταραχθεί ένας κρίκος της αλυσίδας, θα επηρεαστούν στη συνέχεια και οι επόμενοι κρίκοι και μερικές φορές είναι αυτό το οποίο ονομάζουμε domino effect, δηλαδή το ένα φέρνει το άλλο. Η σημασία της βιοποικιλότητας ειδών για τον πλανήτη είναι το αντικείμενο παγκόσμιας συνάντησης στην Ιορδανία, όπου και βρίσκομαι. Η συνάντηση διοργανώνεται από τη Διεθνή Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας».