Η παντελής αδυναμία του βρετανικού πολιτικού συστήματος να καταλήξει σε μια ρεαλιστική και εφαρμόσιμη λύση στο θέμα του Brexit είναι παροιμιώδης.
Άλλωστε, η χώρα βρέθηκε μάλλον αναπάντεχα σε αυτή τη δαιδαλώδη κατάσταση, μετά από επιπόλαιους πολιτικούς χειρισμούς και λαϊκίστικες –συχνά στις παρυφές της ακροδεξιάς- προτροπές για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια έξοδος που μάλλον δεν είχε απασχολήσει ποτέ στα σοβαρά το βρετανικό ακροατήριο, παρά μόνο σε επίπεδο εθνικού ψευτοεγωϊσμού· «γιατί να βρισκόμαστε σε μια Ένωση υπό γερμανική κηδεμονία, ενώ εμείς τους είχαμε συντρίψει σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους;»
Αν μας ζητηθεί να ονοματίσουμε τις πιο εύρωστες –σε κάθε επίπεδο- χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, σίγουρα θα συμπεριλάβουμε τη Μεγάλη Βρετανία σε αυτές.
Κι όμως αυτή η πανίσχυρη οικονομία, η πατρίδα του δυτικού Κοινοβουλευτισμού, με θεσμούς και δομές φαινομενικά να λειτουργούν άψογα, μπλέχτηκε σε αυτόν το λαβύρινθο δίχως να μπορεί να βρει μίτο διαφυγής και κινδυνεύει να έρθει αντιμέτωπη με απρόβλεπτες και δυσάρεστες καταστάσεις.
Το βρετανικό πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα σε αυτό το αδιέξοδο, μάλλον μοιάζει με σάπιο μήλο· σαν κι αυτά που εξωτερικά δείχνουν υγιή και θρεπτικά, ενώ μέσα βρίσκονται σε προχωρημένη σήψη και αποσύνθεση.
Στη βρετανική πολιτική σκηνή και στην εικόνα του σάπιου μήλου πιθανόν να προσομοιάζει και το πολιτικο-οικονομικό οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία-φαινομενικά- βρίσκεται στη θέση του ισχυρού στην υπόθεση του Brexit.
Παρόλα αυτά, οι επερχόμενες ευρωεκλογές και η ενδεχόμενη άνοδος της ακροδεξιάς και των φυγόκεντρων πολιτικών δυνάμεων αναμένεται να επιφέρουν ισχυρούς κλυδωνισμούς στην Ε.Ε.
Γιατί το σάπιο μήλο μπορεί να ξεγελά για πολύ καιρό στη βιτρίνα με την ωραία όψη του, όμως νομοτελειακά θα έρθει η στιγμή που θα αποκαλυφθεί η πραγματική του κατάσταση.