Λέγεται , αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί πως ο Neil Armstrong, ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη το πρώτο που είδε ήταν ένα μιτάτο και έκπληκτος αναφώνησε: Ένα μικρό μιτάτο για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο βοσκοτόπι για την ανθρωπότητα!
Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Και στη συνέχεια τοποθέτησε μια σημαία του μελλοντικού… ΟΠΕΚΕΠΕ ώστε να ξέρουν και οι επόμενοι ότι όλα αυτά είναι… δηλωμένα από κάτι… ημεδαπούς! Και κάπου εκεί ο Καρλ Σαγκάν μουρμούρισε: «Δεν υπάρχει λόγος να δηλώσουμε μερικά στρέμματα στο φεγγάρι όταν ολόκληρο το σύμπαν είναι ένα μιτάτο!»
Χαμογελάτε, αλλά τίποτα δεν πρέπει πια να μας προκαλεί έκπληξη. Οι πρόσφατες έρευνες της Ευρωπαίας εισαγγελέως γύρω από τη διασπάθιση των κοινοτικών επιδοτήσεων και την εμπλοκή του ΟΠΕΚΕΠΕ έφεραν ξανά στο προσκήνιο το μέγα και διαχρονικό σκάνδαλο μιας υπόθεσης που δείχνει ανάγλυφα το τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία και Πολιτεία. Δηλωμένα χωράφια και βοσκοτόπια στον… σύμπαντα κόσμο και μερικά εκατομμύρια αιγοπρόβατα μόνο στην Κρήτη. Έτσι δεν γίνεται παντού;
Όσοι πραγματικά ένιωσαν έκπληκτοι και… έπεσαν από τα σύννεφα μάλλον δεν ζουν στην ίδια χώρα με όσους φώναζαν, έγραφαν, επεσήμαναν τον κίνδυνο ότι κάποια στιγμή θα αρθεί η ιδιότυπη ασυλία των απατεώνων και θα μας σταλεί ο λογαριασμός. Ο οποίος μεν θα βγει οσονούπω, αλλά το ερώτημα είναι ποιος θα τον πληρώσει; Εκείνοι που τα πήραν χωρίς να τα δικαιούνται ή το ελληνικό κράτος, δηλαδή όλοι εμείς; Η ιστορία μέχρι τώρα διδάσκει ότι θα γίνει το δεύτερο.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι που υποκρίνονται ότι τώρα το έμαθαν ή το ανακάλυψαν ξαφνικά. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια γελοία προσπάθεια για να τονώσουν το ιδεολογικό τους αφήγημα με σκοπό να αντιπολιτευθούν ή να αποκομίσουν κομματικά οφέλη. Κλασικά εικονογραφημένα στην Ελλάδα από τον 19ο αιώνα που έγινε κράτος καρικατούρα και ως τέτοιο συνεχίζει δυναμικά.
Σιγά μην περιμένεις από τους μεν και τους δε να παραδεχθούν ένα διαχρονικό έγκλημα , να αποδεχθούν δηλαδή τις δικές τους ευθύνες. Τη λέξη «διαχρονικό» τη γνωρίζουν μόνο οι εκάστοτε κυβερνώντες για να μπορέσουν να ξεφύγουν από την οργή που ξεχειλίζει από τους εναπομείναντες νομιμόφρονες πολίτες τούτου του τόπου.
Είναι αυταπόδεικτο ότι οι τελευταίοι διατελέσαντες υπουργοί και ΟΠΕΚΕΠέδες παράγοντες έχουν τεράστιες ευθύνες αφού όχι μόνο δεν σταμάτησαν το «διαχρονικό» σκάνδαλο που γνώριζαν πολύ καλά, αλλά το γιγάντωσαν με τις αποφάσεις και τη συμπεριφορά τους. Δεν μπορείς να λες… δήλωνε βοσκοτόπια χωρίς μέτρο, πήγαινε κι εκτός Κρήτης, (και…διαπλανητικά πρέπει να το ελέγξουμε!) για να δικαιολογήσουμε τα 6-7 εκατομμύρια αιγοπρόβατα ή δεν μπορείς να ξεμπλοκάρεις χιλιάδες ΑΦΜ για να έχουμε λαμβάνειν κάτι στις εκλογές! Αλλά από το σημείο αυτό έως του να λες ότι υπουργός, που κάθισε ένα χρόνο στην καρέκλα αυτή, ευθύνεται και μόνο αυτός για το σκάνδαλο, ε τότε έχεις… φάει πολλά και δεν μπορείς να τα χωνέψεις. Σου βγαίνει δε ο αμοραλισμός σε πολιτικάντικο λόξυγγα!
Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν το σκάνδαλο με τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι πραγματικά μεγάλο σκάνδαλο ή είναι φουσκωμένο. Εάν το δεις στο επίπεδο της χώρας και όλα αυτά που αποκαλύπτονται καθημερινά και αφορούν τις απάτες στα φάρμακα, τις λαμογιές στα δημόσια έργα, στα μετοχικά παιγνίδια, τις μίζες, τις προμήθειες, την ΕΥΠ που… καλεί το 100 να την προστατεύσει λες… μήπως είναι όλοι αυτοί οι ΟΠΕΚΕΠέδες του…Κατηχητικού;
Μπα… το σκάνδαλο είναι μεγάλο, είναι τεραστίων διαστάσεων. Όχι γιατί θα κληθούμε να πληρώσουμε -αυτό είναι το μόνο βέβαιο!- ως ελληνικό Δημόσιο 200 με 300 εκατομμύρια πρόστιμο και οι γνωστοί μάγκες δεν θα δώσουν μία. Όχι γιατί είναι περισσότερα αυτά τα λεφτά που έχουν φάει κατά καιρούς άλλα λαμόγια και πολιτικοί ή άλλοι παράγοντες. Όχι γιατί… γελάνε και οι πέτρες μαζί μας όταν ακούνε το επιχείρημα «άμα δεν τα παίρναμε εμείς θα τα τρώγανε σε άλλες χώρες». Αλλά κυρίως γιατί με αυτήν την τραγωδία των επιδοτήσεων που έτσι κι αλλιώς έκανε ζημιά στην πραγματική παραγωγή και στον πρωτογενή τομέα καταστρέψαμε ήδη 2-3 γενιές νέων ανθρώπων που έμαθαν εύκολα και άκοπα στα πολλά κι εύκολα λεφτά. Συνήθισαν να ζουν σε μια ευμάρεια, που δεν προέκυψε από τον κόπο και τη δουλειά τους, αλλά από τον πακτωλό ψεύτικων επιδοτήσεων, από μια συνεχή μικροπαραβατικότητα που ειδικά στην Κρήτη έφερε και τα χειρότερα. Οδηγεί αυτές τις γενιές σε άλλου τύπου έκνομες δραστηριότητες και συμπλέγματα που οι επιδοτήσεις δεν είναι απλώς ένα πλημμέλημα, αλλά παιδικό άθυρμα για να παίζουν κάποιοι με την αξιοπρέπεια ενός κόσμου που ξαφνικά βλέπει παντού… βοσκοτόπια ακόμη και αν δεν υπάρχουν!