Χρησιμοποιεί τελικά τον Αθλητισμό η Δημοκρατία,με τον τρόπο που τον χρησιμοποιούσαν τα Καθεστώτα αλλοτινών εποχών;
Γίνεται ο Αθλητισμός μέσο προώθησης της κυρίαρχης ιδεολογίας στην εποχή μας,όπως συνέβαινε κάποτε;
Τα μηνύματα που βλέπουμε να περνούν στα γήπεδα σήμερα είναι όντως παναθρώπινα ή έχουν συγκεκριμένο ιδεολογικό πρόσημο;
Aν ιστορικά κάτι διαφοροποιούσε τα λεγόμενα “καθεστώτα”,τα μη δημοκρατικά δηλαδή πολιτικά συστήματα,από τις σημερινές δημοκρατικές κοινωνίες είναι η έλλειψη νόμιμης αντιπολίτευσης.
Πρακτικά αυτή η έλλειψη ακύρωνε τη διαλεκτική:(Θέση-Αντίθεση-Σύνθεση),κάνοντας μ’αυτό τον τρόπο δύσκολη την εξέλιξη της πολιτικής του ίδιου καθεστώτος.
Αυτή η ιδεολογική κυριαρχία που δεν άφηνε περιθώρια στη διαφορετική άποψη πέρα από το ότι ήταν πρακτικά μια τροχοπέδη για την κοινωνία,δημιουργούσε και ένα αίσθημα καταπίεσης στους πολίτες.
Έτσι ατη Δημοκρατία,που δεν κρίνεται από το αν υπάρχουν εκλογές και μπορεί ο κόσμος να ψηφίζει Δεξιά ή Αριστερά,αφού έτσι κι αλλιώς μετεκλογικά η πολιτική είναι πάντα η ίδια αλλά από το αν υπάρχει χώρος έκφρασης για όλες τις τάσεις της κοινωνίας,σήμερα αμφισβητείται η ποιότητα της.
Έχουμε δηλαδή ουσιαστική Δημοκρατία σήμερα;Αυτό ας το σκεφτεί ο καθένας μόνος του.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι η χειραγώγηση του Αθλητισμού (και των Τεχνών σε μικρότερη κλίμακα) για να περνούν τα μηνύματα της κυρίαρχης πολιτικής ιδεολογίας,μάλλον παραπέμπει σε άλλα καθεστώτα και όχι σε Δημοκρατία.
Στο βαθμό πια που αυτό έχει αρχίσει να ενοχλεί.
Δεν έχει σημασία αν ο κόσμος είναι ή όχι αντίθετος με το μήνυμα αυτό καθεαυτό.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός,για παράδειγμα,από τότε που είχαμε το περίφημο γονάτισμα των παιχτών στη σέντρα για να δοθεί το αντιρατσιστικό μήνυμα του “BlackLivesMatter”
Σε πολλές περιπτώσεις και εκεί που υπήρχε παρουσία θεατών,είχαμε παρατεταμένα γιουχαΐσματα και αποδοκιμασίες!
Ήταν αντίθετοι οι φίλαθλοι αυτοί στο δίκαιο αίτημα για εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων ή μήπως για το ότι προσπάθησαν να τους το περάσουν μέσω του αθλητισμού;
Το σήμα του ΟΦΗ στα χρώματα του ουράνιου τόξου
Στο πλαίσιο αυτό και ακολουθώντας την παγκόσμια τάση ο ΟΦΗ (μας) “έντυσε” το σήμα του,το σήμα της ΠΑΕ,με τα χρώματα του ουράνιου τόξου της διαφορετικότητας.
Με πολλές αντιδράσεις από τη μια,όπως και πολλές θετικές γνώμες από την άλλη,ιδεολογικά debate,που ευτυχώς για την ομάδα έληξαν χωρίς περαιτέρω ιστορίες…
Μέχρι φυσικά το επόμενο trend,που εντελώς τυχαία θα έχει πάντα κάτι από την καθεστωτική ιδεολογική παλέτα και μοιραία θα διχάσει ξανά τον κόσμο της ομάδας.
Γιατί όλες αυτές οι κινήσεις δεν είναι “apolitic” όπως τις παρουσιάζουν.
Όλες τους έχουν καθαρά πολιτικό χρώμα και ιδεολογικό πρόσημο,όσο κι αν κάποιοι κάνουν πως δεν το βλέπουν.
Γιατί το “δεν ασχολούμαστε με την πολιτική” αλλά όλες μας οι κινήσεις είναι σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο,πάντα πολιτικό και πάντα καθεστωτικό,συγγνώμη αλλά εμένα δε με καλύπτει και φοβάμαι ότι δεν καλύπτει και πολλούς ακόμη.
Είμαστε φίλαθλοι,αγαπάμε το ποδόσφαιρο και τα περισσότερα σπορ,απλά θα προτιμούσαμε να έμενε το αγαπημένο μας σπορ μακριά από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και να σταματούσαν οι αθλητικές επιτυχίες να γίνονται αντικείμενα πολιτικής εκμετάλλευσης.
Ζητάμε πολλά;
[Βίντεο:Πιστός και ο ΟΦΗ στις διεθνείς τάσεις στον Αθλητισμό]