Πέρα από την πρόσληψη: Πώς οι εταιρείες αναμορφώνουν Στελέχη για να αντιμετωπίσουν τα κενά ταλέντου

Πρέπει να διαβάσετε

Νίκος Βασιλάκης
Νίκος Βασιλάκης
Μηχανικός Υλικών
O Νίκος Βασιλάκης είναι MSE Msc Μηχανικός Υλικών, Πρόεδρος Επιτροπής Βιομηχανίας & Παραγωγικής Ανασυγκρότησης του ΤΕΕ/ΤΑΚ, Σύμβουλος Βιομηχανικής Κυκλικής Ανάπτυξης -ESG-CΟx-RnD & Διαχείρισης Έργων και Μέλος του ΔΣ του Ο.Α.Κ ΑΕ
Καθώς οι τεχνολογίες και τα επιχειρηματικά μοντέλα συνεχίζουν την ταχεία εξέλιξή τους, οι εταιρείες βιώνουν μια βαθμιαία αλλαγή στις δεξιότητες του εργατικού δυναμικού που χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν και να αναπτυχθούν. Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι 375 εκατομμύρια εργαζόμενοι παγκοσμίως θα πρέπει να αλλάξουν επαγγέλματα κατά την επόμενη δεκαετία για να καλύψουν τις ανάγκες των εταιρειών και ότι ο αυτοματισμός θα μπορούσε να απαλλάξει τους υπαλλήλους να ξοδέψουν το 30% του χρόνου τους για νέες εργασίες. Τώρα, σε μια νέα παγκόσμια έρευνα της  McKinsey για τις μελλοντικές ανάγκες του εργατικού δυναμικού, σχεδόν εννέα στους δέκα διευθυντές και διευθυντικά στελέχη δηλώνουν ότι οι οργανώσεις τους είτε αντιμετωπίζουν ήδη κενά δεξιοτήτων είτε αναμένουν κενά που θα αναπτυχθούν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Οι επιχειρήσεις δεν διαθέτουν το ταλέντο που θα χρειαστούν στο μέλλον: το 44% των ερωτηθέντων Μάνατζερ λένε ότι οι οργανώσεις τους θα αντιμετωπίσουν κενά στις δεξιότητες μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια και άλλα 43% αναφέρουν τα υπάρχοντα κενά δεξιοτήτων (Παράρτημα 1). Με άλλα λόγια, το 87 τοις εκατό λένε ότι είτε αντιμετωπίζουν κενά τώρα είτε περιμένουν μέσα σε λίγα χρόνια.

Σύμφωνα με την Έρευνα θεωρούν ότι οι οργανώσεις τους πρέπει να αντιμετωπίσουν πιθανά κενά δεξιοτήτων σε ένα ευρύ φάσμα επιχειρηματικών τομέων. Όταν ερωτούνται πού υπάρχει η μεγαλύτερη ανάγκη, συχνά λένε αναλύσεις δεδομένων, ακολουθούμενες από τη διαχείριση της πληροφορικής και την εκτελεστική διαχείριση (Παρ. 2). Ομοίως, όταν εξετάζουμε τις συγκεκριμένες δεξιότητες με τη μεγαλύτερη αναντιστοιχία μεταξύ της τρέχουσας προσφοράς και ό, τι είναι απαραίτητο τα επόμενα πέντε χρόνια, οι ερωτηθέντες που αναμένουν ότι τα κενά δεξιοτήτων θα ανοίξουν κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, συχνά εντοπίζουν προηγμένες αναλύσεις δεδομένων και μαθηματικές δεξιότητες.

Στην ελληνική πραγματικότητα τα πράγματα ίσως να είναι κάπως χειρότερα, με την απουσία διασύνδεσης των επιχειρήσεων με το σύστημα Παιδείας και επανακατάρτσισης δεξιοτήτων.

Πλειάδα προγραμμάτων φαίνεται να υπάρχει, μην ακολουθώντας όμως τις επιταγές της σύγχρονης αναγκαιότητας για επανα επικαιροποίηση Δεξιοτήτων.
Οι εταιρείες που δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη να ξανακερδίσουν τους υπαλλήλους τους πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο λήψης αυτών των ενεργειών:

Καταλάβετε ποιες δεξιότητες χρειάζεστε. Οι εταιρείες μπορεί να μην αναγνωρίζουν τις διαφορές στις δεξιότητες του εργατικού τους δυναμικού, αλλά πιθανόν να έχουν ήδη κάποιες. Ο διαγνωστικός έλεγχος μπορεί να δείξει ποιες δεξιότητες διαθέτει το εργατικό δυναμικό και ποιες θα είναι απαραίτητες στο μέλλον. Η κατανόηση των δεξιοτήτων που πρέπει να αναπτυχθούν στο εργατικό δυναμικό απαιτεί μια αυστηρή και εμπειρική προσέγγιση για τη σύγκριση της προσφοράς κάθε δεξιοτήτων με τις στρατηγικές ανάγκες της επιχείρησης.

Να είστε στρατηγικοί στο πώς κλείνετε κενά. Οι επιχειρήσεις πρέπει να αποφασίσουν ποιες ενέργειες θα πρέπει να αναλάβουν για την αντιμετώπιση κάθε κενού. Η πλήρωση των περισσότερων κενών θα απαιτήσει ένα συνδυασμό προσεγγίσεων, όπως η πρόσληψη και η επανακατάρτιση. Για κάθε προσέγγιση, είναι απαραίτητο να αποφασιστεί ποια συγκεκριμένα προγράμματα ή πρωτοβουλίες να εφαρμοστούν για να αποκτήσουν τις κατάλληλες δεξιότητες στο εργατικό δυναμικό. Η απόφαση αυτή περιλαμβάνει επίσης την επιλογή των υποψηφίων: Ποιους εργαζόμενους θα πρέπει να αναβαθμιστούν πρώτα; Εν τω μεταξύ, οι εταιρείες θα πρέπει να προετοιμάσουν το εργατικό δυναμικό για αλλαγή, εξηγώντας την ημερήσια διάταξη επανεκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένου του μελλοντικού ρόλου του κάθε υπαλλήλου και των επιλογών ανακατάρτισης.

Δημιουργία δυνατοτήτων κατάρτισης και εταιρικών σχέσεων. Η εφαρμογή της επιστήμης της μάθησης θα βελτιώσει τα αποτελέσματα οποιασδήποτε προσπάθειας. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να διαρθρώσουν το εκπαιδευτικό ταξίδι για να βοηθήσουν τους εργαζόμενους να διατηρήσουν νέες δεξιότητες και να τις εφαρμόσουν στο ρόλο τους. Για να γίνει αυτό, το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών πρέπει να συνδυάζει ευκαιρίες μάθησης σε προσωπικό και ψηφιακό επίπεδο. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να διορίζονται για να εκπαιδεύονται σε μια ομάδα εργαζομένων με παρόμοιες εμπειρίες και πρέπει να συμμετέχουν σε σχέδια που τους επιτρέπουν να εξασκούν δεξιότητες ενώ μαθαίνουν. Επειδή οι οργανώσεις μπορεί να χρειαστεί να καλλιεργήσουν ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων εργατικού δυναμικού, θα χρειαστεί να συγκεντρώσουν τους πόρους μάθησης από πολλούς παρόχους – για παράδειγμα, σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες, πανεπιστήμια και τεχνικούς οργανισμούς. Η προώθηση μιας κουλτούρας δια βίου μάθησης μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τους εργαζομένους να αναπτύξουν νέες δεξιότητες.

Οι αλλαγές έρχονται και οι Εταιρείες οφείλουν να μετεξελιχθούν..

Για το σκοπό αυτό υπάρχουν πολλά εκπαιδευτικά Προγράμματα επανακατάρτισης από Φορείς όπως ο ΣΕΒ , Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων  ο ΠΑΣΕΒΙΠΕ , Πανελλήνιος Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Βιομηχανικών Περιοχών , τα Περιφερειακά Εμπορικά Επιμελητήρια αλλά και πλειάδα άλλων Φορέων οι οποίοι με κάποιο τρόπο σχετίζονται με την επιχειρηματικότητα και την Βιομηχανική Εξέλιξη.

Στην ευχέρεια των Επιχειρήσεων είναι αν θα τα εκμεταλλευτούν ή όχι, ακολουθώντας το industry 4.0

Άλλα Πρόσφατα