H κεταμίνη είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιούν οι γιατροί ως αναισθητικό για να προκαλέσουν απώλεια συνείδησης και οι επιδράσεις περιλαμβάνουν καταστολή και μειωμένη αίσθηση του πόνου.
Αυτά εξήγησε μεταξύ άλλων, στον Περιφερειακό Τηλεοπτικό Σταθμό CRETA και στην εκπομπή Live με την Αντιγόνη, η ιατροδικαστής Ελπίδα Σπανουδάκη. «Η κεταμίνη είναι φάρμακο που χρησιμοποιούν οι αναισθησιολόγοι. Είναι ένα φάρμακο που βρίσκεται φυλασσόμενο στους χώρους του νοσοκομείου, στον προεγχειρητικό θάλαμο των χειρουργείων. Οπότε καταλαβαίνετε ότι ένας πολίτης, ένας επισκέπτης, δεν έχει καμία επαφή και δεν μπορεί να το πάρει από το νοσοκομείο μέσα, να το “κλέψει”. Η κεταμίνη είναι φάρμακο που προκαλεί την αναισθησία και την διατηρεί. Κάνει διαχωριστική αναίσθηση, προκαλεί αναλγησία και αμνησία, δεν κάνει καταστολή του αναπνευστικού όπως άλλα φάρμακα. Όταν το φάρμακο χορηγηθεί από μη ειδικούς, οι οποίοι ειδικοί είναι αναισθησιολόγοι, μη γνωρίζοντας τη δοσολογία που έχουν θεραπευτική, τοξική η θανατηφόρα δράση, τότε γίνεται επικίνδυνο».
Η κα. Σπανουδάκη διευκρίνισε πως πρόκειται για φυλασσόμενα φάρμακα, αναισθησιολογικά σε διπλές ντουλάπες. «Δηλαδή είναι κλειδωμένα με κλειδί και όταν είναι να τα χρησιμοποιήσουν οι αναισθησιολόγοι, μόνο ο αναισθησιολόγος και ο νοσηλευτής βάρδιας έχει πρόσβαση στη ντουλάπα αυτή. Το επόμενο βήμα είναι να γίνει καταγραφή της ποσότητας που χρησιμοποιήθηκε για το εκάστοτε χειρουργείο. Το άλλο θέμα είναι ότι δεν δίνεται ποτέ μόνη της, όταν τη χρησιμοποιούν οι αναισθησιολόγοι. Η κεταμίνη συνοδεύεται με μία άλλη ουσία, τη νιδαζολάμη. Αυτό το κάνουν διότι από μόνη της και σε μεγάλες τοξικές δοσολογίες, μέχρι θανατηφόρες όπως το περιστατικό της μικρής Τζωρτζίνας προκαλεί αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης, αύξηση των σφίξεων, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, το άτομο μπαίνει σε ανακοπή λόγω ενός αναπνευστικού arrest που κάνει. Άρα, όταν είναι η δόση σε τοξικά επίπεδα, μπορεί να επιφέρει και επιφέρει το θάνατο. Δυστυχώς, όλο το χρονικό διάστημα που έλαβε την ουσία η μικρή Τζωρτζίνα είχε ένα βασανιστικό θάνατο, γιατί όταν χρησιμοποιείται η ουσία από λάθος χέρια και εννοούμε λάθος χέρια, πλην των αναισθησιολόγων, είναι οποιοδήποτε χέρι τοποθετήσει τη δόση στο παιδί. Τα άτομα κάνουν φοβερές παραισθήσεις και φοβερούς εφιάλτες, προκαλεί αμνησία και αναλγησία, όταν λοιπόν γίνεται σε δόσεις τοξικές για τον οργανισμό, τα άτομα αυτά, για το διάστημα λίγων λεπτών που ζουν, έχουν παραισθήσεις και εφιάλτες. Το παιδί αυτό, δεν ήταν ότι είχε ένα “απλό” θάνατο».
Πρόσθεσε δε, πως είναι αμιγώς ουσία που χρησιμοποιείται και δίδεται μόνο για την προεγχειρητική διαδικασία. «Μόνο από τους αναισθησιολόγους χορηγείται και αν χορηγηθεί από αναισθησιολόγο του νοσοκομείου, πρέπει να καταγραφεί ότι έγινε η λήψη της ποσότητας που έγινε στο συγκεκριμένο περιστατικό, αν είχε δοθεί από τους συναδέλφους ιατρούς εντός του νοσοκομείου για θεραπευτικούς λόγους τότε θα ήταν καταγεγραμμένη η ποσότητα που δόθηκε στην ιατρική καρτέλα της μικρής Τζωρτζίνας ή του οποιουδήποτε ασθενή».
Σύμφωνα με την κα. Σπανουδάκη, μπορεί ο θάνατος του πρώτου παιδιού να μην ήταν έγκλημα και να οφείλεται σε παθολογικά αίτια όπως και του δεύτερου, για το τρίτο παιδί όμως είναι σίγουρο. «Γι’ αυτό έχει γίνει η διερεύνηση, είναι σίγουρα έγκλημα. Η μικρή Τζωρτζίνα μίλησε από εκεί που πήγε, φάνηκαν τα στοιχεία, γυρίζουμε στα δύο προηγούμενα παιδιά. Δυστυχώς, η ιατροδικαστική διερεύνηση δεν ήταν ορθή, σε ένα σημείο στην αιτία θανάτου. Υποθέτω ότι το λάθος έγινε γιατί έσπασε η αλυσίδα του πρωτοκόλλου που πρέπει να ακολουθήσει ο ιατροδικαστής. Βρήκαμε ιστοπαθολογικά ευρήματα, τοξικολογικά δεν υπήρχαν. Η κεταμίνη σαν φάρμακο αναισθησίας δεν μπορεί να ψάχνεται σε ιατρικό ιστορικό και πάει λέγοντας σε ιατροδικαστικό περιστατικό. Όμως επειδή το άκουσα και πριν, αν υπάρχουν κάποιες ουσίες και με βάση το ιστορικό που παίρνουν οι ιατροδικαστές, ζητούν περαιτέρω διερεύνηση. Άρα ίσως το πρώτο περιστατικό να μην μας οδηγήσει σε εγκληματική ενέργεια, το δεύτερο έπρεπε να διερευνηθεί περισσότερο, το τρίτο περιστατικό δεν είναι παθολογικός θάνατος, είναι έγκλημα. Πρέπει να ανατρέξουμε στις δύο περιπτώσεις των πρώτων παιδιών, γι’ αυτό έχει οριστεί η τριμελής Επιτροπή, για να γίνει εκ νέου διερεύνηση».
Κλείνοντας η κα. Σπανουδάκη σημείωσε πως υπάρχουν ευρήματα τα οποία έχουν καταγραφεί. «Επίσης, υποθέτω ότι έχουν κρατηθεί δείγματα των ιστών και αίμα από τις νεκροτομές που έγιναν στα δύο πρώτα παιδιά. Συνεπώς αν κάτι θέλουν να διερευνήσουν υπάρχουν τρόποι που μπορεί να γίνει, όμως αν πιάσουμε τα περιστατικά από την αρχή, με το αντίγραφο φακέλου της μικρής Μαλένας και το ιστορικό της Ίριδας και δούμε τα ευρήματα στο σύνολο τους και όχι μεμονωμένα, τότε στο σύνολο τους θα μας δώσουν την αιτία και το είδος θανάτου».
