Και δεν είναι καθόλου ντροπή ή δείγμα αδυναμίας αλλά ούτε και άσχημο να ομολογήσεις κάποια στιγμή της ζωής σου ότι κουράστηκες βρε αδερφέ. Να το ομολογήσεις και να το φανερώσεις στους γύρω σου αλλά περισσότερο να το κάνεις γνωστό στον ίδιο τον εαυτό σου. Μην ξεχνάς ότι είσαι άνθρωπος, δεν είσαι μηχανή ή ρομπότ.
Σίγουρα, θα υπάρξουν περίοδοι που οι συνθήκες, οι απαιτήσεις και η πίεση που θα κληθείς να αντιμετωπίσεις να σου δημιουργήσουν ένα αίσθημα κόπωσης. Μπορεί αυτό να συμβεί επί θεμάτων που αφορούν τις οικογενειακές υποχρεώσεις ή προσωπικά ζητήματα, το εργασιακό περιβάλλον και την απασχόληση ή ακόμη και τη μη απασχόληση ή την αναζήτηση εργασίας και τις δυσκολίες που απορρέουν από το πλαίσιο της επιθυμητής και επιδιωκόμενης επαγγελματικής αποκατάστασης.
Όλα είναι στο πρόγραμμα και δεν γίνεται να ρυθμίσεις αν έρθει ή δεν έρθει η καταπόνηση καθώς και να προβλέψεις τον χρόνο που θα κάνει την εμφάνιση της. Αυτό όμως που μπορείς να κάνεις όταν νιώσεις αυτό το αίσθημα του τύπου «κουράστηκα, δεν πάει άλλο» είναι να δώσεις την ευκαιρία στον εαυτό σου να πάρει τις ανάσες του, κάνοντας μια μικρή ή μεγαλούτσικη κατά περίσταση παύση.
Δεν λέει κανείς να αδιαφορήσεις για το όποιο έργο και την αναγκαιότητα κάλυψης σοβαρών πεδίων και αναγκών ή «να τα φορτώσεις όλα στον κόκορα», αλλά να προσπαθήσεις να επιδείξεις πρακτικές ευελιξίας απέναντι στις κάθε προκλήσεις, καταφέρνοντας έτσι να μην σου δημιουργούν ασφυξία και ψυχοσυναισθηματική επιβάρυνση.
Δεν είσαι παντοδύναμος και χρειάζεται να κατανοήσεις ότι για να μην «κλατάρεις», οφείλεις να προσφέρεις στη φυσική, πνευματική και ψυχική σου κατάσταση το διάλειμμα τους και την εγκαθίδρυση όρων και συνθηκών ισορροπίας, μέσα από μια γενικότερη αναδιάταξη ενεργειών και ανασύνταξη δυνάμεων. Στην ουσία να ακολουθήσεις και να πράξεις την επαναφόρτιση σου, ώστε να επιστρέψεις πιο δυνατός και με ανανεωμένη διάθεση.
Μην κάνεις το μέγα λάθος να δημιουργείς από μόνος σου σκηνικό πανικού και έντασης με το να σκέφτεσαι συνεχώς και να αναλύεις «μα είναι να κάνω κι αυτό», «μα είναι σε εκκρεμότητα και το άλλο», «μα δεν με φτάνει ο χρόνος», «πάει, χάθηκα», «τέλειωσαν όλα». Ναι, να είσαι υπεύθυνος και συνεπής… όμως ταυτόχρονα να είσαι οργανωτικός και ψύχραιμος ως προς τη διαχείριση και προσέγγιση των πραγμάτων και σωστά προετοιμασμένος για τις κατόπιν πρωτοβουλίες και τελικές αποφάσεις.
Αγαπητέ μου φίλε, όσο το δυνατόν να δίνεις βάση στον καταμερισμό εργασιών, να κάνεις τον προγραμματισμό σου, να είσαι σε ετοιμότητα για τυχόν έκτακτα γεγονότα, να μην αφήνεις να συγκεντρώνονται σωρηδόν άλυτα ζητήματα και να αποβάλλεις τη νοοτροπία της τελευταίας στιγμής και του «άρπα κόλα» γιατί μπορεί να σου βγει μπορεί και όχι. Μέσα όμως σε όλα αυτά, να προσφέρεις στον εαυτό σου εκείνο το κενό να ξαλαφρώσει, εκείνο το άδειασμα του μυαλού και της ψυχής. Από το θορυβώδες να βρίσκεις τον χρόνο και τον τρόπο να μεταφέρεσαι στην ησυχία, την ησυχία του μέσα και του έξω.
Σαφώς, να βάζεις προτεραιότητες αλλά η πιο σημαντική προτεραιότητα είσαι κι εσύ ο ίδιος και η υγεία σου. Μη σκεφτείς ότι πρέπει να ενεργήσεις άμεσα και σε όλα, κινδυνολογώντας ότι θα χαθούν όλα. Η αλήθεια είναι ότι αν εσύ εγκλωβίσεις και κουράσεις σε ύψιστο βαθμό τον εαυτό σου, τότε θα χειροτερέψει το οτιδήποτε. Εξασφάλισε λοιπόν την αναγκαία συνθήκη και τις παραμέτρους της γενικότερης δικής σου ανάτασης, πάρε την ανάσα σου… και συνεχίζεις. Κι όπως έλεγαν και οι παλαιότεροι, το κάθε πράγμα δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο ή το περίσσιο χαλά το ίσιο.