Ο ηθοποιός Παναγιώτης Πετράκης μίλησε για τη βαθιά του σύνδεση με τη θρησκεία και, με αφορμή την προσωπική του πορεία, σχολίασε τη ζωή της πρώην συναδέλφου του, Ναταλίας Λιονάκη, η οποία τα τελευταία χρόνια ζει ως μοναχή Φεβρωνία σε μοναστήρι της Κένυας.
Σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Πρωινό», ο Πετράκης παραδέχτηκε ότι η πίστη του είναι μια παρακαταθήκη από τους παππούδες του, την οποία έχασε στην πορεία της ζωής του. Ωστόσο, ανακάλυψε ξανά τον πνευματικό δρόμο μετά από μια κρίση.
«Υπήρχε πάντα η σύνδεση με τα θεία, ως παρακαταθήκη της γιαγιάς μου και του παππού μου. Στη διάρκεια της ζωής μου το έχασα και τα τελευταία χρόνια μπήκα στη διαδικασία να ανακαλύψω τι είναι αυτό που πραγματικά πιστεύω. Ήταν αυτό που αποκαλώ εγώ “η αγία κατραπακιά”.
Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μου που όλα αυτά που θεωρούσα σημαντικά, αρχίζουν να καταρρέουν. Η μετοχή μου στα μυστήρια της εκκλησίας, η εξομολόγηση και η θεία μετάληψη, με έβγαλαν από αυτό το τούνελ»
«Είμαι πολύ εγωιστής για να γίνω μοναχός»
Ο ηθοποιός εξήγησε ότι η ζωή του μοναχού είναι ένας πολύ απαιτητικός δρόμος που απαιτεί πλήρη υποταγή.
«Η ζωή του μοναχού είναι μία δύσκολη ζωή. Οφείλεις να παραχωρήσεις το δικό σου θέλημα σε αυτά που θα σου ορίσει ο ηγούμενος. Είμαι πολύ εγωιστής και εγωκεντρικός για να μπορέσω να υποταχθώ», παραδέχτηκε, τονίζοντας ότι ο ίδιος δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο.
Αναφερόμενος στην πρόσφατη δήλωση της μητέρας της Ναταλίας Λιονάκη σχετικά με την απουσία επικοινωνίας, ο Παναγιώτης Πετράκης τάχθηκε υπέρ της επιλογής του μοναχισμού, εξηγώντας τη χριστιανική οπτική των προτεραιοτήτων.
«Οι προτεραιότητες που θέτουμε ως κοινωνία στη ζωή είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που θέτει το Ευαγγέλιο. Ο απόλυτος στόχος [του Χριστιανού] είναι να καθαρίσει από τα πάθη του, να καθαρίσει τη ψυχή του, να φωτιστεί και να λάβει αυτό το υπέρτατο δώρο από το Άγιο Πνεύμα που λέγεται θέωση».
Κλείνοντας, τόνισε πως η απόφαση ενός παιδιού να γίνει μοναχός πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους γονείς ως πηγή ευλογίας για όλη την οικογένεια.
«Ο γονιός πρέπει να αφουγκραστεί τις ανάγκες του παιδιού του και, κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, να το δει σαν μια ευκαιρία να έρθει η ευλογία σε όλη την οικογένεια. Οι μοναχοί όταν παίρνουν τον όρκο τους δεν έχουν πλέον οικογένεια, η οικογένειά τους είναι μόνο ο Χριστός που νυμφεύονται», κατέληξε.
