Αγαπητοί μου φίλοι, υπάρχουν κάποιες αγάπες που αντέχουν στο χρόνο, άφθαρτες και δυνατές. Ακόμα κι αν δε σου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσεις αυτό το μαζί, θα το «κουβαλάς» μέσα σου σε κάθε ηλιόλουστο ουρανό και σε κάθε συννεφιασμένη – μουντή ή βροχερή μέρα. Δεν θα σε ακολουθεί απλώς αλλά θα είναι μαζί σου όπου βρεθείς, όπου σταθείς ή όπου σε βγάλει ο δρόμος σου. Θα είναι το δικό σου μυστικό και ανεκτίμητο φυλαχτό σε όποιο εμπόδιο.
Πρόκειται για το μοναδικό αντάμωμα που κατάφερε να αγγίξει το βαθύτερο σημείο της καρδιάς και να αφήσει το σημάδι και την υπογραφή του, με ανεξίτηλα χρώματα και ξεχωριστή γραφή. Αφορά το σπουδαίο συναίσθημα που σε έκανε να αναθαρρήσεις, να ονειρευτείς και να αρχίσεις να ελπίζεις ότι δεν χάθηκε η ομορφιά απ’ τον κόσμο. Το δικό σου «θαύμα».
Είναι αυτό το ένα που οτιδήποτε άλλο είναι αδύνατον να μπει σε σύγκριση και θα βρεθεί ηττημένο, χωρίς να υπάρξει μάχη. Πραγματικά, ποιος μπορεί ή τι μπορεί να ανταγωνιστεί την αλήθεια του καθενός και όσα θαυμαστά νιώθει. Ακόμα και στην περίπτωση που (το κάθε άλλο) με πλάνη καταφέρει και πάρει κεφάλι, πάλι ηττημένο θα είναι, γιατί ποτέ δεν θα σταθεί ικανό και σε θέση να αντικαταστήσει αυτό το ένα και αυθεντικό, ούτε καν ως αναπλήρωση ή υποκατάστατο.
Όσες φορές έπεσες στα πατώματα και έβλεπες τη γη να χάνεται απ’ τα πόδια και απ’ τα μάτια σου ή όσες φορές αισθάνθηκες μόνος κι αβοήθητος, αυτό το συναίσθημα ήταν εκεί… δηλώνοντας ισχυρό και ηχηρό παρών. Σε κάθε σκοτεινιά σου ήταν το φως που σου έδειχνε το δρόμο, σε κάθε ταραχή σου ήταν η γαλήνη σου. Δεν σε εγκατέλειψε στα δύσκολα, κι εσύ από την πλευρά σου δεν άφησες και δεν επέτρεψες να χαθεί στην αλμύρα της απέραντης θάλασσας απ’ του πόνου τα δάκρυα.
Σε κάθε σου μάχη ήταν εκεί, το έκανες εικόνα και συντρόφεμα και ανασκουμπωνόσουν, παίρνοντας θάρρος και κουράγιο… όχι μόνο για να σηκωθείς αλλά για να ζήσεις. Και τα κατάφερες! Επιβίωσες και επέζησες, γνωρίζοντας τη δική σου ανάσταση και κλείνοντας μία μία τις πληγές του παρελθόντος. Κι αν στέκεσαι τώρα νικητής, το χρωστάς σε αυτό το συναίσθημα και αυτό το «θαύμα», δίνοντας όρκο αιώνιας πίστης και αφοσίωσης. Αλήθεια, ποιος μπορεί να προδώσει το Σωτήρα του! Ποιος μπορεί να προδώσει την παντοδύναμη Αγάπη.
Να συνεχίσεις λοιπόν τον αγώνα σου, έχοντας ως συνοδοιπόρο αυτό το συναίσθημα. Να συνεχίσεις να δίνεις με γενναιότητα τις μάχες σου και να στέκεσαι όρθιος και δυνατός. Όπως επίσης, να μην σταματάς να ελπίζεις ότι – κάπου παρακάτω – ίσως έρθει η στιγμή που αυτό το μαζί μπορεί να πάψει να είναι το όνειρο και το θαύμα που προσμένεις και να γίνει η δική σου πραγματικότητα. Αν πάλι δεν σταθείς τυχερός, θα ξέρεις ότι προσπάθησες μέχρι τέλους και αυτή σου η διαδρομή έχει τη δική της αξία. Γιατί, κάθε πορεία για την αγάπη έχει τη δική της σημαντική και μοναδική αξία.
Γι’ αυτό όπου κι αν πάω, θα είσαι μαζί. Στα πρωινά μου, στα μεσημέρια μου, στα απογεύματα, στα βράδια και στις νύχτες μου… θα είσαι μαζί. Στα εύκολα – στα δύσκολα, θα είσαι μαζί. Στα όμορφα – στα άσχημα, θα είσαι μαζί. Κι αυτό το μαζί, θα με κάνει να γεννιέμαι ξανά και ξανά και ξανά, παγώνοντας τα ρολόγια όλης της γης στην ώρα της ανόθευτης αγάπης, στην ώρα της ζωής που τραβά την ανηφόρα θαρραλέα και χωρίς φόβο κανένα, γιατί θα έχει πιστό οδηγό της αυτό το μαζί.
Γιατί αυτό το μαζί είμαι εγώ και είσαι εσύ, η δική μας ένωση που άντεξε και θα αντέξει… αφήνοντας το δικό της αποτύπωμα και γράφοντας τη δική της ιστορία στο αιώνιο βιβλίο του χρόνου. Γιατί αυτό το μαζί δε σημαίνει ζωή, είναι η ίδια η ζωή.