Βλέπω τον κόσμο της ομάδας να κρατά μικρό καλάθι για τον φετινό ΟΦΗ.
“Επιτέλους”,σκέφτομαι,“μήπως και βρούμε όλοι την υγειά μας”.
Ούτε όνειρα για Ευρώπες,ούτε μπαλάρες,ούτε φαντασιώσεις για ομάδα αχτύπητη.
Απλά πράγματα:“Θα παίξουμε την μπαλίτσα μας και ό,τι βγει”.
Σαν πως και τις άλλες φορές που ξεκινούσε η ομάδα με τυμπανοκρουσίες,έβγαλε τίποτα;
Δύο σεζόν στις τέσσερις σώθηκε στο παρά πέντε.
Φέτος φτάνουμε στα μέσα του Ιούλη και δεν έχει κάνει καν μεταγραφές.
Μόνο αποχωρήσεις.
Έφυγαν κάποιοι παίκτες που δεν τους ήθελε η ομάδα,έφυγαν και κάποιοι που μάλλον τους ήθελε αλλά δεν μπορούσε να τους κρατήσει.
Ο ένας ειδικά,(ο Φελίπε),θα της λείψει σίγουρα.
Χρόνια είχε ο ΟΦΗ να δει καθαρόαιμο φορ,παλαιάς κοπής,μιλάμε από την εποχή του Μάνου.
Ανανέωσαν και οι Βούρος-Γιαννούλης και όλη η υπόλοιπη ομάδα όπως την ξέραμε από πέρυσι.
Αυτό έχει και τα καλά του.Θεωρητικά θα είναι πιο “δεμένη” την επόμενη χρονιά.
Βέβαια από την προηγούμενη σεζόν θα λείπουν και παίκτες όπως ο Γκαγιέγος.
Η έλλειψη του οποίου στο δεύτερο γύρο φάνηκε στο παιχνίδι του ΟΦΗ.
No money-No honey
Από την άλλη κανόνια βαράνε δεξιά κι αριστερά.Στο ποδόσφαιρο και όχι μόνο αλλά εμείς εδώ ασχολούμαστε με το αθλητικό κομμάτι.
Τα Χανιά περνούν δύσκολες ώρες και μάλλον πάνε για διάλυση.
Ο πρόεδρος έψαχνε επενδυτή,επενδυτή δεν βρήκε και το μέλλον της ομάδας στη Σούπερ Λιγκ 2 είναι αβέβαιο.
Το ίδιο αβέβαιο είναι και τον Εργοτέλη,που ψάχνει κι εκείνος επενδυτή και επενδυτής δεν υπάρχει στον ορίζοντα
Δύσκολοι καιροί για ποδοσφαιρικές ομάδες και επαγγελματικό αθλητισμό γενικότερα.
Πόλεμοι,λοιμοί,καταποντισμοί και ο χειμώνας θα είναι δύσκολος.
Οπότε καλύτερα μεταγραφές μέχρι εκεί που μπορούν οι ομάδες,παρά να ανοίξει το πράγμα και μετά να μη μαζεύεται.
Στον ΟΦΗ κάνουν αυτό ακριβώς.
Δεν πανηγυρίζουμε από τη χαρά μας,δεν πρέπει όμως και να παραπονιόμαστε.
Χαμηλές πτήσεις για σιγουριά κι όπου φτάσουμε.