Το φάντασμα του πυρηνικού πολέμου κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου έριξε μια μακρά σκιά πάνω από τον πλανήτη, δημιουργώντας ένα κλίμα φόβου και αβεβαιότητας που επεκτάθηκε πολύ πέρα από τις υπερδυνάμεις που βρίσκονταν στο επίκεντρο της σύγκρουσης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, αυτό το διάχυτο άγχος αποτυπώθηκε στην κυβερνητική εκστρατεία «Protect and Survive», μια σειρά μέτρων που αποσκοπούσαν στην προετοιμασία του πληθυσμού για το ενδεχόμενο πυρηνικής επίθεσης.
Το φυλλάδιο «Protect and Survive», που διανεμήθηκε από τη βρετανική κυβέρνηση, προσέφερε αυστηρές οδηγίες για την τακτική επιβίωσης σε περίπτωση Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ταινίες της κυβέρνησης, μέρος αυτής της εκστρατείας, εκπαίδευαν τα νοικοκυριά στην αναγνώριση των προειδοποιητικών σειρήνων, στην κατασκευή πρόχειρων τουαλετών στα καταφύγια και στη ζοφερή ανάγκη να σκάβουν χαρακώματα για τους νεκρούς.
Παρά τη σοβαρότητα του θέματος, η υποδοχή της εκστρατείας ήταν ανάμεικτη. Ο Taras Young, ένας ιστορικός και επιμελητής της ιστοσελίδας coldwar.org.uk, μοιράστηκε με το Metro πληροφορίες σχετικά με την αντίδραση του κοινού στην πρωτοβουλία «Protect and Survive». Σύμφωνα με τον Young, οι συμβουλές, που θύμιζαν προφυλάξεις της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, θεωρήθηκαν ανεπαρκείς, ακόμη και γελοίες μπροστά στο σκηνικό της πυρηνικής απειλής.
Η χρονική στιγμή της κυκλοφορίας της εκστρατείας έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υποδοχή της. Αρχικά επινοήθηκε από την κυβέρνηση των Εργατικών τη δεκαετία του ’70 για ένα σενάριο επικείμενης πυρηνικής απειλής, αργότερα διέρρευσε και διαδόθηκε υπό την κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ το 1980, μια περίοδο που θεωρήθηκε ότι είχε χαμηλότερου επιπέδου απειλή.
Ο Young θεωρεί ότι η συντηρητική κυβέρνηση μπορεί να διέρρευσε σκόπιμα την εκστρατεία για να καταδείξει την ετοιμότητα της Βρετανίας για μια πυρηνική αντιπαράθεση, απηχώντας τα ισχυρά μέτρα πολιτικής άμυνας της Σοβιετικής Ένωσης. Η θεωρία αυτή υποδηλώνει ένα στρατηγικό κίνητρο πίσω από τη δημοσιοποίηση της εκστρατείας, με στόχο την προβολή μιας στάσης ετοιμότητας τόσο στο εγχώριο όσο και στο διεθνές κοινό.
Για πολλούς, αυτά τα στοιχεία παραμένουν μια ανατριχιαστική υπενθύμιση μιας εποχής όπου η προοπτική του πυρηνικού πολέμου ήταν μια απτή πραγματικότητα.