Ένας από τους λόγους που ο Ντόναλντ Τραμπ επανεξελέγη στην προεδρία των ΗΠΑ ήταν και ότι κατάφερε να εργαλειοποιήσει, σχεδόν στον απόλυτο βαθμό, τον λογικό φόβο των πολιτών για τις αυξημένες μεταναστευτικές ροές.
Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Με διαρκή fake news, πέτυχε να συνδυάσει στο μυαλό του μέσου ψηφοφόρου την έλευση μεταναστών με την αύξηση της εγκληματικότητας. Κάτι που επιβεβαιώνεται από καμία στατιστική, αλλά αυτό, η αλήθεια δηλαδή, ποτέ δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τον Τραμπ.
Στην Ελλάδα, η στροφή της κυβέρνησης, προς τα δεξιά της έχει καταστεί απολύτως σαφής το τελευταίο διάστημα, με αιχμή του δόρατος το μεταναστευτικό. Εκεί όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με την επιλογή πρώτα του Μάκη Βορίδη και στη συνέχεια του Θάνου Πλεύρη στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, έστειλε προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα της εγκατάλειψης του κεντροφιλελεύθερου προφίλ του προς μια περισσότερο “τραμπική” πολιτική.
Ειδικά ο κ. Πλεύρης αποδεικνύει κάθε μέρα πόσο του αρέσει η νέα του θέση, που του προσφέρει τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει με άνεση και να εφαρμόσει τις πολιτικές του αντιλήψεις, εκείνες που εξέφραζε από την εποχή του ΛΑΟΣ ακόμα, και προφανώς δεν τις έχει απαρνηθεί.
Βαδίζοντας με χαρά και κέφι στο μονοπάτι του “τραμπισμού” λοιπόν, ο κ. Πλεύρης έκανε την Τρίτη 22 Ιουλίου ανάρτηση για την συμπλήρωση 13 ετών από την κακοποίηση της Μυρτούς στην Πάρο. Και έγραψε τα εξής: “Σήμερα συμπληρώνονται 13 χρόνια που ένας εγκληματίας λαθρομετανάστης κακοποίησε τη Μυρτώ στην Πάρο. Σήμερα δε θα ακούσετε τις φωνές των επαγγελματιών ανθρωπιστών ή μάλλον ίσως ενοχληθούν που χαρακτηρίζω τον εγκληματία λαθρομετανάστη. Είμαστε με τη Μυρτώ. Η πολιτική μας βασίζεται στην προστασία των πολιτών μας και της Πατρίδας μας”.
Ο συνδυασμός του εγκλήματος με την καταγωγή του δράστη και τον χαρακτηρισμό “λαθρομετανάστης” είναι βέβαια ο μόνος λόγος για τον οποίο ο κ. Πλεύρης θυμήθηκε την Μυρτώ.
Διότι κατά τα άλλα, όλα αυτά τα χρόνια, ουδόλως έχει ασχοληθεί με τις δεκάδες γυναικτονίες ή την κακοποίηση γυναικών από “ημεδαπούς” άντρες.
Η ανάρτηση δεν ήθελε να δείξει ευαισθησία και ανθρωπισμό. Ήθελε απλώς να βάλει στην ίδια πρόταση τις λέξεις “εγκληματίας λαθρομετανάστης”. Και με αυτόν τον τρόπο, να “φυτέψει” στο κεφάλι όσων τον διαβάζουν την ιδέα πώς οι δύο έννοιες πάνε μαζί.
Υπάρχουν στην Ελλάδα εγκληματίες μετανάστες, παράνομοι ή νόμιμοι;
Υπάρχουν. Σε ποσοστό, σύμφωνα με όλες τις έρευνες και αναλογικά, περίπου ίδιο με τους Έλληνες εγκληματίες.
Ο κ. Πλεύρης το ξέρει, μάλλον. Και δεν τον νοιάζει. Όπως δεν θα τον ένοιαζε και η Μυρτώ, αν ο δράστης της κακοποίησής της ήταν κάποιο καλόπαιδο από την Πάρο π.χ. Άρα, στην πραγματικότητα δεν τον νοιάζει καθόλου ούτε τώρα.
Τον νοιάζει μόνο να πουλήσει μίσος και να εργαλειοποιήσει τον φόβο. Σαν καλός “τραμπιστής”.
Το χειρότερο είδος “τραμπιστή” μάλιστα. Αυτό που βλέπει στον βαθύ και ανείπωτο ανθρώπινο πόνο την ευκαιρία για την άσκηση της θλιβερής, ρατσιστικής του ρητορικής.