Κάποτε στις πιάτσες των φιλάθλων οι συζητήσεις ήταν για το αν παίζει η ομάδα καλά,
για το ποιος είναι καλύτερος σε κάθε θέση,για το σύστημα που κατεβάζει ο προπονητής και για το αν ο διαιτητής “μας σφύριξε καλά” ή όχι.
Και εκεί τελείωναν όλα.
Εδώ και μερικά χρόνια όμως,χωρίς να έχει καταλάβει κανείς το πώς περάσαμε σε αυτή τη φάση,οι συζητήσεις έχουν γίνει …οικονομοτεχνικές.
“Το μπάτζετ μας είναι τόσο,το δικό σας πόσο είναι;”.
“Καλός ο παίχτης αλλά ακριβός”.
“Θα μας έκανε αλλά αλλάζει τις ισορροπίες στα αποδυτήρια” (λόγω του συμβολαίου του και καλά),και άλλα τέτοια σχεδόν γραφικά που ακούμε σε ραδιόφωνα και διαβάζουμε στο ίντερνετ,εκεί δηλαδή που έχουν μεταφερθεί οι πιάτσες με τις συζητήσεις για το ποδόσφαιρο και όχι μόνο.
Καταρχάς ο μέσος φίλαθλος δεν πρέπει να ασχολείται με τα οικονομικά στοιχεία της ομάδας του ή των άλλων ομάδων.
Για τον απλούστατο λόγο του ότι δεν μπορεί να ξέρει ποια από τα νούμερα που ακούει είναι αληθινά και ποια όχι.Οπότε και οι …ισολογισμοί που φτιάχνει στο μυαλό του δεν μπορούν αντικειμενικά να είναι αξιόπιστοι.
Επιπλέον υπάρχει κι ένα άλλο στοιχείο που δεν βλέπω κανείς πια να το αναφέρει:
Ο “επενδυτής” (που κάποτε ονομάζαμε “παράγοντα της ομάδας”) είναι εκεί για να πληρώσει.Όχι για να κερδίσει.
Λυπάμαι που χαλάω το όλο στόρι αλλά δεν μπορούμε να ρωτάμε τον κ.Μπούση,για παράδειγμα,αν έχει βάλει 5,6,8 εκατομμύρια και πότε θα τα πάρει πίσω;
Γιατί σαν ερώτημα αυτό δεν στέκει.
Η διαφήμιση πληρώνεται.
Ρωτήστε πόσο κάνει το δευτερόλεπτο του διαφημιστικού χρόνου στην τηλεόραση και στα άλλα Μέσα.
Εσύ λοιπόν όταν αγοράζεις μια ομάδα,βρίσκεσαι ξαφνικά να παίζεις παντού και δωρεάν.
Αυτό το κέρδος μπαίνει στους ισολογισμούς που κάνουν οι φίλαθλοι στους ιντερνετικούς καφενέδες;Μάλλον όχι.
Όπως και το ότι εσύ που αγόρασες μια ομάδα,αυτόματα γίνεσαι και θεσμικός παράγοντας της περιοχής που έχει κόσμο η ομάδα σου.
Μιλάς με πολιτικούς,με άλλους οικονομικούς παράγοντες,κάνεις μπίζνες,κερδίζεις από αλλού.Αυτό το κέρδος μπαίνει στους ισολογισμούς που κάνουν οι οπαδοί;
Δε νομίζω.
Οπότε καλό θα ήταν οι φίλαθλοι αλλά και οι ρεπόρτερς που κάνουν ερωτήσεις σαν να ήταν φίλαθλοι,να μην έχουν άγχος για τους ισολογισμούς και τα οικονομικά των ΠΑΕ.
Ούτε να ανησυχούν για το αν κάποιος πρόεδρος θα βγάλει κέρδος από την ομάδα του.Γιατί εκείνος ακόμη κι όταν μπαίνει μέσα οικονομικά,βγάζει κέρδος από αλλού.
Από παράπλευρες μπίζνες.Από δουλειές που κλείνει με τις πλάτες που του δίνει η ενασχόληση του με τα σπορ.Κι έτσι πρέπει να γίνεται.
Ας βγάζει κέρδος από αλλού αλλά όχι από την ομάδα.
Γιατί αν η ομάδα είναι “ίσα βάρκα,ίσα νερά”,τότε κάνω κι εγώ τον πρόεδρο.
Δεν πρέπει να ψάχνουμε για διαχειριστή.
Γιατί οι ομάδες πρέπει να έχουν έξοδα για να έχουν στόχους.
Διαφορετικά θα είναι μια ζωή μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.