Με δόντια στο μέγεθος… μπανάνας και σαγόνια που μπορούσαν να συνθλίψουν ένα αυτοκίνητο, ο Deinosuchus δεν ήταν ένας συνηθισμένος κροκόδειλος.
Αυτό το προϊστορικό αρπακτικό, το όνομα του οποίου σημαίνει «τρομερό κροκόδειλο», ήταν ο τρόμος της Κρητιδικής περιόδου και, σύμφωνα με νέα απολιθωμένα ευρήματα, κυνηγούσε ακόμη και δεινόσαυρους. Οι σημερινοί αλιγάτορες μοιάζουν με κατοικίδια ζώα σε σύγκριση με αυτό.
Πριν από 75 εκατομμύρια χρόνια, κατά την Ύστερη Κρητιδική περίοδο, ένα αρπακτικό που συναγωνιζόταν ακόμη και τον περίφημο Τυραννόσαυρο Ρεξ κυριαρχούσε στη Βόρεια Αμερική.
Ο Deinosuchus , ένας τεράστιος συγγενής των σημερινών αλιγάτορων, έφτανε τα 10 μέτρα σε μήκος και ζύγιζε πάνω από 4 τόνους. Το τεράστιο κρανίο του, οπλισμένο με δόντια σε μέγεθος μπανάνας, ήταν σχεδιασμένο για να συνθλίβει κόκαλα και, σύμφωνα με το National Geographic , κυνηγούσε και δεινόσαυρους.
Απολιθώματα του Deinosuchus έχουν βρεθεί σε διάφορες τοποθεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών, από τη Μοντάνα μέχρι το Τέξας. Αν και οι επιστήμονες το γνωρίζουν από τον 19ο αιώνα, μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν προκύψει νέες ανακαλύψεις που έχουν αποκαλύψει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την ανατομία, το περιβάλλον και τη συμπεριφορά του.
Μια νέα ανάλυση των κρανίων που δημοσιεύθηκε στο Journal of Vertebrate Paleontology δείχνει ότι υπήρχαν τουλάχιστον τρία είδη αυτού του γένους, τα οποία διέφεραν ανάλογα με την περιοχή εμφάνισής τους ( National Geographic, 2020 ).
«Δεν ήταν απλώς ένα μεγάλο ζώο. Ήταν ένας κορυφαίος αρπακτικός, ικανός να ανταγωνιστεί ακόμη και τους μεγαλύτερους σαρκοφάγους δεινόσαυρους της εποχής του», λέει ο παλαιοντολόγος Adam Cossette , κύριος συγγραφέας της μελέτης.
Ο φόβος και ο τρόμος των δεινοσάυρων
Στα απολιθωμένα οστά ορισμένων δεινοσαύρων, ιδίως των αδροσαύρων, έχουν βρεθεί σαφή αποτυπώματα δοντιών που αντιστοιχούν στον Deinosuchus. Αυτό υποδηλώνει ότι αυτός ο κροκόδειλος δεν ήταν απλώς ένα πτωματοφάγο ζώο, αλλά ένας ενεργός κυνηγός . Θα μπορούσε να αρπάξει έναν μικρότερο δεινόσαυρο ενώ τον παραμόνευε από το νερό, να τον τραβήξει κάτω από την επιφάνεια και να τον πνίξει, όπως κάνουν οι σύγχρονοι κροκόδειλοι.
Όπως επισημαίνει το National Geographic, ο Deinosuchus είχε σώμα προσαρμοσμένο στη ζωή σε ποτάμια και παράκτιες περιοχές, αλλά πιθανότατα μπορούσε να κινείται και στην ξηρά.
Ο κυρίαρχος των αρχαίων ποταμών
Ο Deinosuchus ζούσε στο οικοσύστημα της τότε Western Interior Seaway, μιας ρηχής θάλασσας που χώριζε τη Βόρεια Αμερική σε δύο. Θαλάσσια ερπετά, ψάρια και άλλα κροκοειδή αρπακτικά ζούσαν μαζί του, αλλά ο Deinosuchus παρέμεινε στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας .
Οι παλαιοντολόγοι γνωρίζουν πλέον ότι ήταν πιο συγγενής με τους αλιγάτορες παρά με τους κροκόδειλους. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο National Geographic υποδηλώνει ότι το κρανίο και τα δόντια του ήταν σχεδιασμένα για εξαιρετική δύναμη σύσφιξης — ένα όπλο ιδανικό για να συνθλίβει πανοπλίες, οστά και οτιδήποτε άλλο πιανόταν στο στόμα του.
Ο ξεχασμένος γίγαντας
Αν και δεν ήταν τόσο διάσημος όσο ο T. rex ή ο βελοσιράπτορας, ο Deinosuchus ήταν ένας από τους κορυφαίους θηρευτές στην προϊστορική εποχή . Η ικανότητά του να επιβιώσει μαζί με τους μεγαλύτερους δεινόσαυρους δείχνει ότι η Κρητιδική περίοδος ήταν ένας πολύ πιο ποικιλόμορφος και επικίνδυνος κόσμος από ό,τι φανταζόμασταν μέχρι τώρα.
