Όχι ότι είχαμε αμφιβολία αλλά όλη αυτή η ιστορία με την μη κατάθεση του “Φραπέ” απέδειξε εκ νέου ότι η Εξεταστική Επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι κατά βάση σόου και μάλιστα χαμηλού επιπέδου. Παρότι έχουν ακουστεί και ακούγονται πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία πραγματικά μπορεί να βγάλουν από τα ρούχα του τον μέσο άνθρωπο που δεν είχε ιδέα για όλα αυτά, μοιάζει δεδομένο ότι αφενός δεν πρόκειται να παραχθεί το παραμικρό αποτέλεσμα και αφετέρου ότι τελικά τα κόμματα δια των εκπροσώπων τους, επειδή το γνωρίζουν (ότι δεν θα παραχθεί αποτέλεσμα) στοχεύουν στις εντυπώσεις και όχι στην αλήθεια. Το είδαμε ξεκάθαρα στο μικρό και κακόγουστο θεατρικό που έστησε ο Μακάριος Λαζαρίδης κατά την εξέταση του Σταύρου Τζεδάκη. Και το είδαμε ξανά, σε πλήρη ανάπτυξη, σαν κακή επιθεώρηση στο “Δελφινάριο” το πρωί της Πέμπτης 20 Νοεμβρίου, με το υπόμνημα του Γιώργου Ξυλούρη και τον χαμό που ακολούθησε. Η “θυμωμένη” Νέα Δημοκρατία που τόσο πολύ ήθελε να ακούσει όσα είχα να πει ο “Φραπές” τον στέλνει στον εισαγγελέα (όπου θα λάμψει η αλήθεια προφανώς) η δε Αντιπολίτευση απαίτησε την βίαιη προσαγωγή του μάρτυρα και αποχώρησε όταν η ΝΔ την αρνήθηκε. Εντωμεταξύ ακόμα και τον προσήγαγαν βιαίως, όπως σχολίασαν αρκετοί δικηγόροι στα social, ο “Φραπές” θα διατηρούσε το δικαίωμα της σιωπής, άρα όλη η διαδικασία θα ήταν απλώς μια τρύπα στο νερό.
Στην πραγματικότητα, η σύγκριση με το “Δελφινάριο” αδικεί το ιστορικό θέατρο, το οποίο στο κάτω – κάτω έχει χαρίσει το γέλιο σε πολύ κόσμο. Η Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι για γέλια, είναι δυστυχώς για κλάματα.
Κ.ΚΕΦ.
