Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Με αφορμή (και όχι αιτία βέβαια) τα πρόσφατα επεισόδια στα Εξάρχεια μετά από συναυλία στον λόφο του Στρέφη, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης προανήγγειλε απαγόρευση συναυλιών σε ολόκληρη την περιοχή (των Εξαρχείων).
Συγκεκριμένα, σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό “Παραπολιτικά 90.1” ο κ. Χρυσοχοίδης είοπε μεταξύ άλλων:
«Στα Εξάρχεια αυτή τη στιγμή γίνεται μια κοσμογονία εξέλιξης και ανάπτυξης πολύ θετική και πολύ ευχάριστη. Δεν υπάρχει λόγος να γίνονται συναυλίες σε μια περιοχή τόσο πυκνοκατοικημένη και ουσιαστικά χρησιμοποιείται από κάποιους ως ορμητήριο για επεισόδια. Δεν έχουν κανέναν λόγο να μαζεύονται εκεί 2-3 χιλιάδες άνθρωποι και να κάνουν εκδηλώσεις, π.χ., για τη Γάζα ή για οτιδήποτε. Ας πάνε κάπου αλλού, είναι μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, δεν μπορούμε να επιβαρύνουμε περιοχές οι οποίες ήδη έχουν πολλά βάρη».
Πρόκειται βεβαίως για μια δήλωση και κυρίως για μια εξαγγελία πολλαπλώς προβληματική. Πρώτα από όλα σε καθαρά νομικό επίπεδο, η απαγόρευση συναυλιών αποκλειστικά σε μια περιοχή, είναι μάλλον ανέφικτη και πιθανόν αντισυνταγματική. Υπάρχει κείμενη νομοθεσία που ορίζει ξεκάθαρα το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούν να αδειοδοτούνται τέτοιες εκδηλώσεις (ωράριο, ντεσιμπέλ, κανόνες ασφαλείας των συναυλιακών χώρων κ.λπ.). Είναι αναφαίρετο δικαίωμα οποιουδήποτε την τηρεί, να διοργανώσει συναυλία σε οποιαδήποτε γειτονιά, σε οποιονδήποτε χώρο πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Και είναι αναφαίρετο δικαίωμα των κατοίκων αυτής της χώρας να πάνε σε συναυλία για την απελευθέρωση της Γάζας, για την στήριξη της Ουκρανίας, για τους δασμούς του Τραμπ ή για το μεγαλείο του ΠΑΟΚ.
Η Αστυνομία και ο κ. Χρυσοχοΐδης οφείλουν να ελέγχουν αν τηρούνται οι νόμοι και παράλληλα, εφόσον τηρούνται, να παρέχουν και στους μεν (διοργανωτές) και τους δε (θεατές) προστασία. Την δυνατότητα με λίγα λόγια να πάνε και να φύγουν από την εκδήλωση με ασφάλεια. Όπως οφείλουν να προστατεύουν όλους τους πολίτες και τις περιουσίες τους. Ως εκ τούτου, η απαγόρευση εν προκειμένω δεν είναι λύση, είναι ξεκάθαρη ομολογία αποτυχίας και ανικανότητας.
Επιπλέον είναι δείγμα μιας εξαιρετικά αυταρχικής, οριακά καθεστωτικής νοοτροπίας. Ο κ. Χρυσοχοίδης σκέφτεται και μιλά σαν τον σερίφη που αποφασίζει και διατάζει ότι στα Εξάρχεια “γίνεται μια κοσμογονία εξέλιξης και ανάπτυξης και δεν υπάρχει λόγος να γίνονται συναυλίες”. Με άλλα λόγια “άντε από εκεί με τους αναρχοαυτόνομους και τους αλληλέγυους και τους woke και δεν ξέρω ποιους άλλους, που θέλουν να σταματήσουν την μεταφόρφωση των Εξαρχείων σε κάθως πρέπει γειτονιά! Τέλος οι συναυλίες ρε”.
Προσωπικά δεν πιστεύω σε άβατα. Τα Εξάρχεια όντως αποτελούν (κατά την γνώμη μου) μια περιοχή με πολλές και διαχρονικές παθογένειες και βαθιά αντικοινωνική νοοτροπία σε πολλούς από όσους τα “τιμούν” κατά καιρούς με βανδαλισμούς, καταστροφές και τυφλή μανία που με τρομάζει.
Περισσότερο όμως, αν έπρεπε να διαλέξω, με τρομάζει ένα κράτος που εξαιτίας της δικής του αδυναμίας να επιτελέσει το καθήκον του, επιλέγει να μειώσει λίγο ακόμα την ελευθερία των κατοίκων του, για το καλό τους.
Μια κυβέρνηση που μοιάζει να έχει μετανιώσει την ψήφιση του νόμου για την ισότητα στον γάμο και επιχειρεί να την κάνει να ξεχαστεί, με δηλώσεις, ενίοτε και αποφάσεις σε ζητήματα δημόσιας τάξης, μεταναστευτικής πολιτικής, στις σχέσεις με την εκκλησία κ.ά. που σταδιακά στρέφονται προς τις χειρότερες εκδοχές του “Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια”.
Κυρίως με τρομάζει μια κυβέρνηση η οποία δείχνει ότι κρυφοθαυμάζει τον Τραμπ (ή όχι και τόσο “κρυφό”) και επιχειρεί άτσαλα να μιμηθεί τον “τραμπισμό”.