«Ο Αντώνης γίνεται το σύμβολο που ξεσηκώνει τις “κοιμισμένες” συνειδήσεις μας»

Πρέπει να διαβάσετε

«Για τον Αντώνη η ζωή ήταν χαρά, ομόνοια, αγάπη, για εμάς τι;», έγραφε το πανό που αναρτήθηκε έξω από την εκκλησία της Ευαγγελίστριας, όπου συγγενείς φίλοι και συντοπίτες είπαν το τελευταίο αντίο στον 36χρονο, που έφυγε από τη ζωή με απάνθρωπο τρόπο, όταν μέλη του πληρώματος του Blue Horizon τον έσπρωξαν από το καταπέλτη, με αποτέλεσμα να πέσει στα νερά του λιμανιού του Πειραιά και να αφήσει την τελευταία του πνοή.

Ο απάνθρωπος τρόπος με τον οποίο έφυγε από τη ζωή ο 36χρονος έρχεται σε απόλυτη αντιδιαστολή με τον τρόπο που έζησε. Όσοι γνώριζαν τον Αντώνη τον περιγράφουν ως ένα «καλοκάγαθο παιδί» που βοηθούσε όποιον το είχε ανάγκη.

Η καρδιά του τους χωρούσε όλους. Το χαμόγελό του το χάριζε σε όποιον βρισκόταν στο δρόμο του. Βαθιά συγκινημένος ο εφημέριος του ναού όπου εψάλη η εξόδιος ακολουθία, στη γειτονιά που μεγάλωσε ο Αντώνης, π. Γιώργης Τζάβλας, περιέγραψε στο Creta24, στιγμές από τα παιδικά του χρόνια. «Παρόλο που η οικογένειά του βρισκόταν σε εμπερίστατη κατάσταση, μου έλεγαν από την μονάδα φροντίδας μητρότητας της οποίας είμαι πρόεδρος, ότι όταν στο παιδί έδιναν κάτι για να το μοιραστεί με την οικογένειά του εκείνο πήγαινε κατευθείαν και το μοίραζε με άλλα παιδιά που είχαν ανάγκη», σημείωσε.

«Ο Αντώνης μας σήμερα γίνεται το σύμβολο και η δύναμη εκείνη η οποία ξεσηκώνει τις «κοιμισμένες» συνειδήσεις μας. Αναμοχλεύει την αλληλεγγύη που έχουμε η οποία κοιμίζεται κατά καιρούς και συγχρόνως διεγείρει τις κεραίες μας για να είμαστε ξάγρυπνοι έτσι ώστε σε κάθε στιγμή και σε κάθε περίπτωση να μπορούμε να ανταποκριθούμε όπως πρέπει και όπως χρειάζεται»,συνέχισε ο π. Γιώργης και συμπλήρωσε:

«Δεν τα καταφέρνουμε πάντοτε, αλλά ευχαριστούμε τον Αντώνη που έτσι θέλησε ο Θεός(;), έτσι θέλησε η ζωή του(;), έτσι θέλησε να μας ξυπνήσει τις συνειδήσεις, οι οποίες είναι απαραίτητες ιδιαίτερα στη σύγχρονη εποχή γιατί μην ξεχνάτε ότι σαν έθνος έχουμε περάσει και άλλες μεγάλες δοκιμασίες και έχουμε θρηνήσει συλλογικά κόσμο και κόσμο. Γιατί κάθε παιδί ή κάθε άνθρωπος που πεθαίνει, που χάνει τη ζωή του άδικα, όπως έγινε στα Τέμπη, είναι ο άνθρωπος της γειτονιάς μας, είναι ο άνθρωπός μας».

Σχετικά άρθρα

Άλλα Πρόσφατα