Είναι αλήθεια πως κοντοζυγώνει η νέα χρονιά με τις δικές της προκλήσεις και τον δικό της χαρακτήρα. Τις δικές της φουρτούνες και νηνεμία. Για πολλούς κάτι αρχίζει και για άλλους κάτι τελειώνει. Έτσι είναι η ζωή και δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Γεμάτη εισόδους και εξόδους, ελπίδες και ματαιώσεις, ερχομούς και αποχωρήσεις, ταξίδια που αρχίζουν και ταξίδια που ολοκληρώνονται και φτάνουν στο τέλος τους.
Το θέμα είναι να δηλώνεις και να είσαι έτοιμος πλέον γι’ αυτό το μεγάλο βήμα, το επόμενο βήμα. Να γνωρίσεις και να δεχτείς τα καινούργια που σου φέρνει η νέα χρονιά που μαζί με τα πολύτιμα που κρατάς από την περασμένη θα λειτουργήσουν δυναμικά και ουσιαστικά για την εξέλιξη σου και την πορεία σου από δω και στο εξής.
Ξεκίνα με αισιοδοξία πως όσα κι αν σου στέρησε η παλιά χρονιά ίσως βρεθούν στο δρόμο σου μέσα στο νέο έτος. Ξεκίνα με την ελπίδα πως όσα ονειρεύτηκες και σε κράτησαν όρθιο θα γίνουν πραγματικότητα και θα έρθουν να σε ανταμώσουν στο κατώφλι της νέας αρχής. Ξεκίνα με την πεποίθηση πως θα πετύχεις και θα τα καταφέρεις, θα κάνεις όμορφα, χρήσιμα και σπουδαία έργα.
Κι όλα αυτά, με τις δικές σου δυνάμεις αποκλειστικά και μόνον… μην θαρρευτείς να βάλεις άλλους μπροστά. Να συνεργαστείς ή να συμμετέχεις βεβαίως, όμως μη καταδεχτείς να ορίσεις άλλους για οδηγούς και αφεντάδες στο όποιο δικό σου έργο και στις όποιες δικές σου αποφάσεις. Ανοιχτό και συναινετικό πνεύμα ναι, όχι όμως καθοδηγούμενο ή κατευθυνόμενο. Ελεύθερο.
Και μην λησμονάς να ενεργείς και να πράττεις αποφασιστικά και ολοκληρωτικά με τη θετική ερμηνεία της έννοιας που απομακρύνεται από την απολυτότητα. Γιατί τελικά, ο άνθρωπος έρχεται η στιγμή που χρειάζεται και αναζητά τη σταθερότητα στα εργασιακά και γενικότερα στη ζωή του. Δεν τον καλύπτουν τα προσωρινά και το λίγο εδώ και λίγο εκεί ή λίγο παραπέρα. Δεν τον ικανοποιούν και δεν αισθάνεται γεμάτος με τα ημίμετρα και τις μισές αποφάσεις. Δεν νιώθει περηφάνια για νοοτροπίες του τύπου δυο βήματα μπρος και τέσσερα πίσω. Έρχεται η ώρα βρε παιδί μου που επιθυμεί να φεύγει από την αναποφασιστικότητα, την αναβλητικότητα (τα μήπως έτσι ή μήπως αλλιώς) ή την καθημερινή εκκρεμότητα… και προσδοκά πλέον την ολοκλήρωση και την πληρότητα.
Και το θέμα είναι να ξέρεις τι θες και τι αγαπάς και όχι ότι σου έρθει τυχαία. Να πορεύεσαι με πυξίδα αυτό που αγαπάς, γιατί αυτό θα κρατήσει και θα γράψει μέσα σου ενώ τα υπόλοιπα θα σβήσουν και θα ξεχαστούν «εν ριπή οφθαλμού». Αυτό που αγαπάς θα γίνει ένα με σένα, ενώ τα άλλα θα είναι ξένα με σένα για παντοτινά και ποτέ δεν θα τα αποδεχτείς εσωτερικά.
Προσωπικά, ως επιτυχόντας του γραπτού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ με σχετικά υψηλή βαθμολογία και βάσει των αναγγελλόμενων θέσεων εργασίας όπως δείχνουν τα πράγματα ο διορισμός μου θα είναι σίγουρα εκτός Ηρακλείου και πιθανότατα εκτός Κρήτης. Και δηλώνω έτοιμος και πανέτοιμος γι’ αυτή τη μετακίνηση. Μέσα από αγώνες, αγωνίες και συμπληγάδες έρχεται το δικό μου αποτέλεσμα, το πλήρωμα του χρόνου που ταυτόχρονα θα σημάνει και νέα αρχή δεδομένων και συνθηκών για μένα. Νέα αρχή καθημερινότητας και ζωής, με προτεραιότητες στα εργασιακά μου να είναι η Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων και Κοινωνικής Αρωγής στον τομέα Δικαιοσύνης (ανά την Ελλάδα) και κατά δεύτερον οι Μονάδες Παιδικής Προστασίας.
Κι εδώ ακριβώς είναι το σημείο που χρειάζεται να εστιάσεις και να επικεντρωθείς (όπως τέθηκε και αρχικά), η ετοιμότητα γι’ αυτά που προσδοκάς και επιθυμείς πραγματικά και από ψυχής. Να ενθαρρύνεις τον εαυτό σου γι’ αυτά τα πραγματικά και αληθινά και να νιώθεις έτοιμος για να τα καλωσορίσεις και να τα καλοδεχτείς. Γιατί μονάχα εάν και όταν νιώσεις έτοιμος, τα όνειρα θα έρθουν να σε βρουν. Για να γίνουν όχι κτήμα σου, αλλά για να πορευθούν μαζί σου.
Και κάτι για το κλείσιμο. Να επιλέγεις να μένεις στο μέρος εκείνο που ο ουρανός του μπορεί να στεγάσει τα όνειρα σου… όχι στο μέρος που τα όνειρα σου διψούν αλλά δεν βρίσκουν τριγύρω τη σωτήρια πηγή, όχι στο μέρος που τα όνειρα σου ζητούν φροντίδα και στοργή αλλά είναι αναγκασμένα να ζουν στην ορφάνια και την παραμέληση. Να φεύγεις λοιπόν (από όπου υπάρχει έλλειψη), όμως όχι με πανηγυρισμούς, θριαμβολογίες ή τυμπανοκρουσίες. Δεν φεύγεις ούτε για να τιμωρήσεις κάποιον ούτε και για να εκδικηθείς κανέναν ώστε να θες να προκαλέσεις θόρυβο, κρότο και φασαρία… φεύγεις για το καινούργιο σου ξεκίνημα επειδή αυτό επιτάσσει το όνειρο σου και τα θέλω σου και κάτι τέτοιο αρμόζει να φύγεις διακριτικά, ευγενικά και με αξιοπρέπεια. Καλό ταξίδι σ’ αυτή τη νέα χρονιά και απάνεμη θάλασσα και γαλήνια ψυχή.