Κι αλήθεια, αναρωτιέμαι υπάρχει πιο θαυμαστό και πιο ωραίο πράγμα από το να χαμογελάς και να προσφέρεις το χαμόγελο σου απλόχερα και ανεμπόδιστα σε ολόκληρο το γύρω περιβάλλον.
Να είναι συννεφιασμένη και δύσκολη μέρα κι εσύ να λες δεν πειράζει και να σκορπάς το χαμόγελο σε κάθε διπλανό και περαστικό. Ένα χαμόγελο ευγένειας, συμπαράστασης και ζεστασιάς. Ένα χαμόγελο ανθρώπινο.
Να χαμογελάς χωρίς να περιμένεις να ανταποκριθεί ο άλλος ή να σου χαμογελάσει κι εκείνος. Εσύ να το πράττεις με την καρδιά και με ειλικρίνεια και να προσπαθείς με το χαμόγελο σου αυτό να δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία θετικού κλίματος και εγκαρδιότητας.
Να χαμογελάς στον ή στην σύντροφο σου στο πρωινό ξύπνημα με το σκεπτικό να αρχίσει η μέρα με την πιο όμορφη διάθεση. Να χαμογελάς γιατί τον έχεις δίπλα σου και μαζί τραβάτε το κουπί στην «τρικυμιώδη θάλασσα» της ζωής και μαζί βιώνετε – συμβιώνετε δηλαδή την αγάπη και τον έρωτα και την ανεκτίμητη αξία της συντροφικότητας.
Να χαμογελάς στα παιδιά σου και να προσπαθείς να τους μεταδώσεις αυτή την ένδειξη καλοσύνης και αισιόδοξης στάσης ταυτόχρονα. Να τους δώσεις να καταλάβουν ότι στη ζωή αν είμαστε σκυθρωποί και συνοφρυωμένοι ή μουρτζούφληδες δεν θα καταφέρουμε κάτι αξιόλογο και θα δυσκολευτούμε στο ταίριασμα του μέσα με το έξω.
Να χαμογελάς στους ηλικιωμένους γονείς που περιμένουν μια κουβέντα συμπαράστασης για να πάρουν τα πάνω τους. Να χαμογελάς, δείχνοντας ότι τους υπολογίζεις και τους νοιάζεσαι και ότι εκτιμάς κάθε θυσία που έκαναν για σένα. Να γνωρίζουν και να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνοι.
Να χαμογελάς στον όποιο φίλο ή συνάδελφο και με τον τρόπο αυτό η επαφή, η αλληλεπίδραση και η συναναστροφή να αποκτούν διαφορετικό νόημα και να βασίζονται πρωτίστως στην ενσυναίσθηση, την αποδοχή και την ισότιμη αντιμετώπιση.
Να χαμογελάς ακόμα και στο αντάμωμα με όσους σε πίκραναν ή σε απογοήτευσαν με τη στάση τους, γιατί το χαμόγελο έχει τη δύναμη να απαλύνει τον πόνο και να γλυκαίνει την αλμύρα της «πληγής» και την ψυχή ολόκληρη.
Να χαμογελάς και στην περίπτωση που τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα περίμενες ή τα σχεδίαζες. Τι θα καταλάβεις αν το βάλεις κάτω και πέσεις στα «πατώματα» της θλίψης και της μοναξιάς. Τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα απ’ ότι είναι κι εσύ θα στέκεσαι εκεί ανήμπορος να αντιδράσεις και να αντιπαρατεθείς στη δυσάρεστη κατάσταση. Γι’ αυτό ψηλά το κεφάλι και χαμογέλα. Όσο μπορείς χαμογέλα.
Κλείνοντας, να χαμογελάς γιατί κάθε μέρα είναι μια καινούρια μέρα και κάθε αύριο που έρχεται είναι μια νέα αρχή κι ένα ξεκίνημα με πολλές προκλήσεις αλλά και υποσχέσεις. Να χαμογελάς λοιπόν και να ομορφαίνεις εσύ και να ομορφαίνει κι ο κόσμος γύρω σου.
