Δυτικό και Ανατολικό Πακιστάν (δηλαδή σημερινό Πακιστάν και σημερινό Μπαγκλαντές) τη δεκαετία του ’50 είχαν 33 και 42 εκατομμύρια πληθυσμό αντίστοιχα.
Σήμερα το Πακιστάν έχει 232 εκατομμύρια κατοίκους και το Μπαγκλαντές 170 εκατομμύρια.
Δηλαδή από τα 75 εκατομμύρια συνολικό πληθυσμό πήγαν σε 70 χρόνια στα 400 εκατομμύρια.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει παντού στην “φτωχή” πλευρά του πλανήτη μας.
H Iνδονησία είχε το 1950 λιγότερους από 70 εκατομμύρια κατοίκους και σήμερα έχει 275 εκατομμύρια.
Η Ινδία από 361 εκατομμύρια το 1951 σήμερα έχει περισσότερους από 1 δις 200 εκατομμύρια κατοίκους.
Για να πάμε και στις πιο μικρές χώρες.Το Αφγανιστάν των πολέμων και των Ταλιμπάν από 7 εκατομμύρια τη δεκαετία του ’50 έχει τώρα 42 εκατομμύρια.
Μια από τα ίδια και στην Αφρική που κάποτε -πριν την έκρηξη των φτηνών γενόσημων φαρμάκων- μαστίζονταν από τις αρρώστιες και την πείνα.
Η Αφρική λοιπόν πέρασε από τα 228 εκατομμύρια της δεκαετίας του ’50 στο 1 δις 341 εκατομμύρια του σήμερα.
Δε μιλάμε για απλή αύξηση πληθυσμού,μιλάμε για δημογραφική έκρηξη.
Μετανάστευση
Ωραίο το ποίημα για την Κλιματική Αλλαγή,την κακούργα τη Δύση,τους πολέμους(;) και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο έχει αναφερθεί για να εξηγηθούν τα τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα ανθρώπων (κυρίως 20άρηδων και 30άρηδων ανδρών) προς την Ευρώπη και την Αμερική αλλά στην πραγματικότητα το πρόβλημα που εκατομμύρια Ασιάτες και Αφρικανοί έχουν κατακλύσει τις χώρες του Ανεπτυγμένου Κόσμου είναι ο Υπερπληθυσμός των δικών τους χωρών.
Το ότι οι γυναίκες σε εκείνες τις ηπείρους συνεχίζουν να γεννοβολούν με ρυθμούς άλλων εποχών,την ίδια στιγμή που η ανάπτυξη κυρίως της βιομηχανίας του φαρμάκου,σε συνδυασμό με τα φτηνά γενόσημα,έχουν αυξήσει το προσδόκιμο ζωής ακόμη και στις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη.
Το κλειδί του Μεταναστευτικού λοιπόν είναι ξεκάθαρα ο συνδυασμός της δημογραφικής έκρηξης στις φτωχές χώρες,με την υπογεννητικότητα στις πλούσιες λόγω του ότι οι γυναίκες εκεί δε γεννούν πια,γιατί εργάζονται,κάνουν καριέρα,είναι ανεξάρτητες και χειραφετημένες και ο ρόλος της μανούλας με τα πολλά παιδιά τους πέφτει πια δύσκολος.
[Εικόνα: Το μήνυμα είναι σαφές:Φταις εσύ και για το ναυάγιο των μεταναστών]
Πλειοδοσία ιντερνετικής πονοψυχιάς
“Ανοίξτε τα σύνορα” βροντοφώναξε στο facebook o Μπάμπης ο Χ.
Ο Μπάμπης ο Χ που δε μιλάει με τον αδερφό του για μια πατουχιά χωράφι αλλά με το χωράφι όλων μας (τη χώρα δηλαδή) είναι πολύ… λαρτζ.
Κάποτε -δεκαετίες πριν- μου φαινόντουσαν τόσο fake οι εκρήξεις ευγένειας των Ευρωπαίων.Αυτό το “πόσο λυπάμαι” που σου έλεγαν,την στιγμή που στην πραγματικότητα έβλεπες ότι ούτε λυπόταν, ούτε έδιναν δεκάρα για το πρόβλημα σου,γιατί αν λυπόντουσαν πραγματικά θα έκαναν κάτι για να σε βοηθήσουν και δε θα έμεναν στα λόγια.
Φτάσαμε στις μέρες μας λοιπόν και στην Ελλάδα έχουμε γίνει χειρότεροι από αυτούς που κάποτε κοροϊδεύαμε για την ψεύτικη καλοσύνη τους.
Απίστευτοι τίτλοι όπως :“Η μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία της Ελλάδας”, “Εθνικό Πένθος” και άλλα τέτοια αχαρακτήριστα.
Ποιος θα κλάψει περισσότερο στα social,ποιος θα το παίξει πιο συντεντριμμένος, ποιος θα μαζέψει περισσότερα λάικ στην τελική.
Ο θάνατος του κάθε ανθρώπου είναι μια τραγωδία.Το πένθος όμως αφορά μόνον εκείνους που τον γνώριζαν και τον αγαπούσαν ή εκείνους που μπορούν για κάποιο λόγο να ταυτιστούν με την απώλεια.
Όλες οι υπόλοιπες αντιδράσεις είναι fake.Ψεύτικες καθαρά και μόνο για το θεαθήναι ή για άλλους σκοπούς επικοινωνιακούς και πολιτικούς.
Για επικοινωνιακούς και πολιτικούς λόγους καθαρά έχουν φτάσει και κάποιοι να κατηγορούν την ίδια μας τη χώρα για το ναυάγιο.
Ένα σαπιοκάραβο που δε θα έπρεπε καν να πλέει σε ανοιχτές θάλασσες,ήταν φορτωμένο με ανθρώπους που αποφάσισαν να περάσουν παράτυπα στην Ευρώπη,για τους λόγους που εξηγήσαμε πιο πάνω.
Η Ελλάδα σε τι ευθύνεται ακριβώς;
Γιατί δεν άνοιξε τα σύνορα της;
Μα αυτοί οι άνθρωποι δε φεύγουν από τις πατρίδες τους για να έρθουν στην Ελλάδα.Για τις πλούσιες χώρες της Ευρώπης πηγαίνουν.
“Ας τους δίναμε χαρτιά να πάνε στην Ευρώπη”,είπαν κάποιοι ξύπνοι.
Μα όταν το κάνουμε αυτό,επί Σύριζα,οι Ευρωπαίοι μας πέταξαν πρακτικά εκτός Σένγκεν και γινόταν εξονυχιστικός έλεγχος στα αεροπλάνα και στα καράβια που ερχόταν από Ελλάδα,(το έχω ζήσει προσωπικά αυτό),σαν να ήταν και η χώρα μας εκτός ΕΕ.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να δεχτεί όλον τον κόσμο.Αυτό πρέπει να γίνει κάποια στιγμή κατανοητό.
Δεν είναι “No man’s Land”,η “Γη του Κανενός”.
Έχει δικούς της λαούς,έχει μια συγκεκριμένη κοινωνική οργάνωση,μια οικονομία και δεν μπορεί να πει ότι ανοίξαμε και ελάτε 3,4,5 δις από Ασία και Αφρική για να ζήσουμε ειρηνικά όλοι μαζί.
Γιατί απλούστατα δε θα ζήσουμε καθόλου ειρηνικά και καθόλου μαζί.
Αυτή την στιγμή που μιλάμε στην Ευρώπη ζουν εκατομμύρια άνθρωποι από χώρες εκτός ευρωπαϊκής ηπείρου.
Δεν χρειάζονται στοιχεία για να αποδειχθεί αυτό.
Αρκεί μια βόλτα από το νότο προς το βορρά και θα το διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε κοιτώντας τα πρόσωπα όσων συναντά γύρω του.
Εναλλακτικά αν θέλει,μπορεί να γκουγκλάρει “πρωθυπουργός Μ.Βρετανίας” και “Δήμαρχος Λονδίνου” και να δει ότι αυτή την στιγμή ο ένας είναι ο ινδικής καταγωγής Ρίσι Σούνακ και ο άλλος ο πακιστανικής καταγωγής Σαντίκ Χαν.
Ποια είναι ακριβώς τα περίφημα “κλειστά σύνορα της Ευρώπης”;
Λίγη σοβαρότητα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν…
Σπ.Αλεξ.
[Βίντεο: “Αλλαχού Ακμπάρ” έξω από το Κολοσέο στο κέντρο της Ρώμης,γιατί ως γνωστόν η Ευρώπη είναι ένα …”κλειστό κάστρο”]