Όπως τα χάρτινα καλαμάκια, έτσι και τα μη αποσπώμενα καπάκια στα μπουκάλια δεν έχαιραν από την αρχή – ούτε αργότερα – της εκτίμησης των καταναλωτών και των καταναλωτριών.
Και τα δύο αυτά μέτρα όμως πίσω από τον σχεδιασμό τους αποτελούν πειράματα μετριασμού των πλαστικών μια χρήσης που απορρίπτονται παντού γύρω μας: στο δρόμο, τη φύση, τις θάλασσες.
Συγκεκριμένα τα μη αποσπώμενα καπάκια ήρθαν στις ζωές μας τον Ιούλιο του 2024 όταν κατέστη υποχρεωτικό για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταργήσουν την παλιά μορφή που είχαν τα καπάκια για τα μπουκάλια χωρητικότητας έως και τριών λίτρων.
Επρόκειτο για μια οδηγία της Ένωσης, που είχε ανακοινωθεί το 2018, καθώς τα καπάκια είναι πλέον ένα από τα δέκα πλαστικά απορρίμματα μιας χρήσης που καταλήγουν στα ποτάμια και τους ωκεανούς, σύμφωνα με την Κομισιόν.
Την ίδια ώρα, τα καπάκια μπουκαλιών είναι επίσης ένα από τα πιο συνηθισμένα αντικείμενα που καταναλώνονται από τα θαλάσσια ζώα.
Σε κάθε περίπτωση, θα χρειαστεί να περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε τον αντίκτυπο αυτής της αλλαγής, ωστόσο η ενοποίηση των δύο αντικειμένων μπορεί να διευκολύνει την εύρεση και τον διαχωρισμό των καπακιών από τα μπουκάλια.
Πιο «πράσινα» μπουκάλια
Μετά, λοιπόν, τα μη αποσπώμενα καπάκια, μια νέα ευρωπαϊκή οδηγία στοχεύει να καταστήσει πιο «πράσινα» τα πλαστικά μπουκάλια από το 2025. Σύμφωνα με τη νέα αυτή οδηγία, τα πλαστικά μπουκάλια θα πρέπει να είναι κατασκευασμένα από τουλάχιστον 25% ανακυκλωμένο υλικό και το ποσοστό αυτό αναμένεται να ανέλθει στο 30% έως το 2030. Στόχος είναι να μειωθεί η εξάρτηση από τα πλαστικά και να κλείσει ο κύκλος των πλαστικών απορριμμάτων.
Μπορεί, λοιπόν, ορισμένες αλλαγές που βλέπουμε γύρω μας να μην μας αρέσουν, αποτελούν, όμως, προσπάθειες μείωσης του αντίκτυπου που έχουμε στο περιβάλλον.
