Με τον λογιστή τους θα πρέπει να πηγαίνουν από φέτος στο χωράφι για το μάζεμα της ελιάς όσοι τυχεροί κατέχουν από γονείς και παππούδες έστω και μια «ρίζα».
Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) έχει βάλει στο στόχαστρό της την οικονομία του «πράσινου χρυσού» της Ελλάδας, καθώς θα πρέπει να εφαρμοστεί ένα σύστημα τύπου εισροής-εκροής και στον ελαιόκαρπο προκειμένου να δημιουργηθεί μια αξιόπιστη βάση δεδομένων που θα παρέχει στοιχεία για τον όγκο παραγωγής ελαιοκάρπου, την ποιότητα των δέντρων προέλευσης του καρπού και συνακόλουθα τον όγκο ελαιολάδου που παράγεται.
Πρακτικά οι ιδιοκτήτες ελαιοδέντρων θα πρέπει να δηλώσουν πόσα δέντρα διαθέτουν, ενώ κάθε χρόνο θα πρέπει να καταγράφουν σε καθημερινή βάση την ποσότητα ελαιοκάρπου που μαζεύουν ώστε να ελέγχεται και η ποσότητα ελαιολάδου που παράγεται. Σκοπός είναι να παταχθεί το λαθρεμπόριο και κυρίως κερδοσκοπικά φαινόμενα με «κρύψιμο» τεράστιων ποσοτήτων ελαιολάδου με σκοπό να δημιουργηθεί τεχνητή έλλειψη που θα φουσκώσει τις τιμές και τις τσέπες επιτηδείων.
Ψηφιακά δελτία αποστολής
Αντίθετα με το Ελαιοκομικό Μητρώο, που αναβλήθηκε, η υποχρέωση των ελαιοπαραγωγών να εκδίδουν ψηφιακά δελτία αποστολής ελαιοκάρπου για τη μετακίνηση από το χωράφι προς το ελαιοτριβείο εφαρμόζεται κανονικά από την 1η Οκτωβρίου του 2025. Ήδη, η διάταξη αυτή, που προέρχεται από την ΑΑΔΕ, είχε πάρει εξάμηνη αναβολή, οπότε –τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές– δεν υπήρξε νεότερη ανακοίνωση για περαιτέρω μεταβατική περίοδο.
Η ΑΑΔΕ είναι διατεθειμένη, βεβαίως, σε πρώτη φάση να μην ξεκινήσει άμεσα τους επιτόπιους ελέγχους, αλλά οι παραγωγοί ήδη έχουν αναστατωθεί, διότι σε πολλές περιπτώσεις είτε δεν ξέρουν πώς να εκδίδουν επιτόπου ψηφιακά δελτία αποστολής, είτε στους απομακρυσμένους ελαιώνες δεν υπάρχει κάλυψη δικτύου για να συνδέονται με το myData.
Με δυσκολίες η συγκομιδή
Το ψηφιακό δελτίο αποστολής είναι μόνο ένας από τους πονοκεφάλους για τους καλλιεργητές. Φέτος ο καιρός ήταν καλός και με υποσχετική για μια καλή σε ποσότητα και ποιότητα παραγωγή. Ωστόσο, το κόστος παραγωγής σε λιπάσματα, καύσιμα και νερό κάθε χρόνο αυξάνει «ψαλιδίζοντας» τα περιθώρια κέρδους για τους παραγωγούς ελαιολάδου. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί η χρόνια έλλειψη εργατικών χεριών που καθυστερεί τη συγκομιδή, αυξάνοντας και τον κίνδυνο καταστροφών από βροχές, χαλάζι και δάκο.
